Buiten meditatie is stilzitten dus gewoonweg niet mijn
ding. Het hoort niet bij mij. Als ik al naar het strand zou gaan bijvoorbeeld
dan is dat voor mij niet langer dan een halve dag. Mensen kijken noem ik het.
Je vindt me er eigenlijk nooit. Zelfs toen ik jaren in Zeeland woonde, nog geen
kwartiertje van het strand, kwam ik er alleen voor mijn werk of om in een
strandtent een biertje te dringen met gasten die we op bezoek hadden.
We zijn alweer een kleine maand in Mae Rim, Chiang Mai.
En omdat ik veel meer een bos dan een strand mens ben bevalt het me ook hier uitstekend. Groene energie tanken is mijn ding en ik zie niet dat de natuur hier door enige stikstof, zelfs niet vanuit Nederland, is aangetast. En ja, ook hier kalft het aardig af maar dat heeft een andere reden. Veel meer mensen dan ik houden van dat prachtige groen. Er wordt steeds meer gesloopt om er huizen middenin te bouwen. Beetje triest soms om te zien. Het is niet anders.
Met de honden, Kadhow en Cupid, trekken we er elke morgen
op de scooter (Kadhow op de treeplank en Cupid op de schoot van mijn partner
Phatsamon) op uit om op steeds wisselende plekken in de bossen hier stevig te
wandelen. De ‘Longan’ (Lamyai) bomen zitten meer dan vol met vruchten en Cupid
is er dol op. Ze wordt soms haast dronken van het vele vruchtvlees dat ze
behendig uit de omhulsels van die ronde bolletjes weet te halen waarna ze de
pit ook uit haar mond laat vallen. Prima voor hen om in conditie te blijven.
We genieten tijdens onze vakantie, in onze voortdurende
vakantie, van rust en ontspanning en zijn toch lekker bezig.
Die bossen zijn een genot. Zeker ook als je je fototoestel meeneemt omdat dat apparaat in je hand uitnodigt om dieper te kijken. In dit blog diverse plaatjes van onze wandelingen van de afgelopen dagen. In die bossen is het rust.
Daarnaast veel contact met vrienden en kennissen. Face-to-face
ouderwets lekker bijkletsen en vooral heel veel lachen. Dat betekent veel
bezoek, op bezoek en voor lunch of diner lekker uit eten. Bier met ijs, wijn en
verfrissend koel water. De honden kunnen vaak gezellig mee.
En tussen al die bedrijven door wat klussen aan mijn huis
hier, het heeft immers ook onderhoud nodig en al zeker in en met dit klimaat.
En… heel veel tekenen. Het ontwerp en de constructie van ons huis waarmee we in
november dit jaar in Surin willen gaan beginnen. De volgende fase in ons bouwproces.
Fijn om daar hier mee bezig te zijn. Weg van onze aantrekkelijke bouwactiviteiten en een perfecte training om je geest in conditie te houden. Voor Phatsamon het nodige vertaalwerk want voor onze bouwvergunning moeten de tekeningen als basis in het Thais. Wij doen het twee-talig Thais en Engels.
En eigenlijk is ‘Rust, ontspannen en toch lekker bezig
zijn’ in Surin niet anders. Fysiek zijn we daar natuurlijk met onze
bouwactiviteiten veel meer in de weer en toch, stress is ver te zoeken.
Al met al zalig om ook weer een maandje op ons stekkie in
Mae Rim te zijn.
En omdat ik veel meer een bos dan een strand mens ben bevalt het me ook hier uitstekend. Groene energie tanken is mijn ding en ik zie niet dat de natuur hier door enige stikstof, zelfs niet vanuit Nederland, is aangetast. En ja, ook hier kalft het aardig af maar dat heeft een andere reden. Veel meer mensen dan ik houden van dat prachtige groen. Er wordt steeds meer gesloopt om er huizen middenin te bouwen. Beetje triest soms om te zien. Het is niet anders.
Die bossen zijn een genot. Zeker ook als je je fototoestel meeneemt omdat dat apparaat in je hand uitnodigt om dieper te kijken. In dit blog diverse plaatjes van onze wandelingen van de afgelopen dagen. In die bossen is het rust.
Fijn om daar hier mee bezig te zijn. Weg van onze aantrekkelijke bouwactiviteiten en een perfecte training om je geest in conditie te houden. Voor Phatsamon het nodige vertaalwerk want voor onze bouwvergunning moeten de tekeningen als basis in het Thais. Wij doen het twee-talig Thais en Engels.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten