vrijdag 17 februari 2012

Is er nog toekomst voor burgerkracht?

Financieel is het binnen grenzen als overheid 'veiligheid bieden' niet meer op te brengen. Daarnaast schieten we in regelgeving en uitvoering van ons veiligheidsdenken af en toe ook wel een beetje door. Dat laatste merk ik vooral als ik af en toe werkstukken, notities of presentaties van mensen in opleiding tot specialist in dit werkveld mag beoordelen. Als je dan ook nog eens goed naar de kwaliteit van uitvoering in situaties dat het mis is gegaan gaat kijken dan zou inzetten op zelfredzaamheid zo slecht toch nog niet zijn. Je kunt maar beter 'veilig' buiten staan...

Burgerkracht schijnt inmiddels een modern woord te zijn voor zelfredzaamheid. De laatste jaren wordt er door overheden steeds meer ingezet op dat thema zelfredzaamheid. Dat is niet 'zoek het zelf maar uit' maar meer 'denk er eens over na hoe je zou handelen als je ineens iets zou overkomen. Nu ik dit zo schrijf komen er twee dingen in me op.

Het eerste is, ontstaan dingen wel ineens? Bij mijn doorstartbijeenkomst op 14 december 2011 ontving ik diverse boeken. In een van die boeken las ik, wat ik eigenlijk al lang wist, dat helemaal niets ineens ontstaat. Alles heeft een oorzaak en dat wat er gebeurt is van die oorzaak of van een combinatie van oorzaken, een gevolg. Dat wordt wel karma genoemd of de wet van oorzaak en gevolg. Het boek (The power of Kabbalah, van Yehuda Berg) geeft als praktische vraag; 'Ben je ooit 's ochtends wakker geworden en vond je plotseling een volgroeide volwassen eik op je oprijlaan? Natuurlijk niet.' 
Maar goed, laat ik niet afdwalen. Ik wil toe naar de toekomst van zelfredzaamheid. 

Het tweede is dan ook juist die zelfredzaamheid. Omdat zaken niet ineens ontstaan (maar ons wél ineens kunnen overkomen) nemen we nog nauwelijks tijd, laat staan dat we er aandacht aan besteden, om eens na te denken over 'What if?'. Onze huidige biotoop nodigt er ook niet echt toe uit en in mijn ogen hollen we daarin op dit gebied dan ook achteruit. Europa wordt steeds meer een 'missie land'. Afrika haalt ons steeds meer in. Zij weten nog te overleven als het er echt op aan komt. De jeugd heeft hierin steeds minder de toekomst volgens mij.

In het Britse dagblad "Daily Mail" stond een publicatie dat de 'traditionele' groeifasen van kinderen geleidelijk vervangen wordt door 'digitale' fasen. Omdat ouders het veel te druk hebben, leren ze hun kinderen steeds minder praktische vaardigheden aan zoals bijvoorbeeld fietsen. Kinderen doen steeds minder echte levenservaringen in de wereld om hun heen op. Ze imiteren, als kleine computerwizards, gedrag van 'volwassenen' en weten perfect hoe ze de muis van de computer moeten gebruiken, hun mobieltje moeten bedienen en andere technologieën gebruiken. Ze gaan ook steeds minder naar buiten en spelen, fysiek, met elkaar. Dat alles gaat ten koste van hun sociale ontwikkeling en lichamelijk welzijn zo stelt Sue Palmer, specialiste op het gebied van de ontwikkeling van het kind, in het blad.  Investeren in emotionele inspanning die bij echte contacten nodig is raakt steeds meer op de achtergrond. Een echt spel met echte mensen wordt steeds vreemder. Zelfredzaamheid daardoor in mijn beleving ook. Hoe krachtig kan het nog zijn? 

Gesteld wordt dat 1 op de 5 kinderen die in het onderzoek uitgevoerd bij 2200 moeders in 11 landen is uitgevoerd, zijn zintuigen ontwikkeld heeft met Smartphone en iPad. Hoe vlot ze ook zijn in het digitale leven, met vragen en oplossingen in het echte leven kunnen ze veel minder overweg (zoals bijvoorbeeld met zelfredzaamheid). Slechts 11% heeft vóór zijn elfde verjaardag geleerd om zelf zijn schoenveters te strikken... 

Scouting biedt misschien wel dé oplossing voor praktische handreikingen om meer kans te hebben om te overleven als het toch 'ineens' mis gaat. Wat immers te doen als het internet er eens een tijdje helemaal uit ligt? Dan ontmoet je ook 'ineens' mensen in een wel heel cool spel... Juist dáár wordt je als burger misschien wel krachtiger van.

Frans Captijn






  

vrijdag 10 februari 2012

Tijd voor business engagement?

We leven in een duurzaamheidtijdperk én in een periode waarin zaken doen niet meer als vanzelf gaat. Biedt een tijd van crisis niet dé kans om eens te kijken naar business engagement en animation?


Zonder er vaak bij stil te staan functioneren veel organisaties nog als machine. Geprobeerd wordt grip te houden met termen als 'output', 'meten is weten', 'smart', etc.. Die indicatoren en systemen lijken op het scorebord wel 'hard' maar wordt daarmee nog wel op de wedstrijd gelet? Hoe staat het oprecht met de geleverde kwaliteit? Voelen mensen zich daarbij en daaraan verbonden?


Bind je je vanuit oprechtheid aan je klanten en willen zij dat nog wel aan jou? Draait het voornamelijk om prestaties, grip, proces, hard zaken doen en klinkende munt of, in een juiste balans, steeds meer om gevoel, inspiratie, waarden, drijfveren, loslaten, structureel resultaat en relaties. Speelt prijs of juist kwaliteit (als liefde in actie) en service veel meer een rol?


In Nederland spenderen we jaarlijks ca. 5 miljard euro aan uitstroom/afvloeiing van mensen uit organisaties. Slechts 20% van medewerkers in organisaties zit in 'flow' van prestatie. Economische schade blijft aardig verborgen zou je kunnen zeggen. Oprechte relatie, waardevolle creatie en informatie doen er toe. Op de werkvloer 'werken' inmiddels vaak al vier verschillende generaties 'samen'. De jongste generatie(s) vragen gebruik van hun specifieke kwaliteiten en talenten, aanmoediging vanuit prestatie, betrokkenheid, verbondenheid & vrijheid, zingeving in werk, (gevoels)waarde, betekenisvolle relaties én bezieling.


Wat doet er voor jou en voor je organisatie écht toe? Wat bezielt je/jullie in de samenwerkingsorganisatie- en relatie. Waar zitten overeenkomsten en verschillen? Wat inspireert je in elkaar? Wat laat je/laten jullie uit jezelf zien en in hoeverre verdiept dat interne en externe relaties en draagt dat van harte bij aan (nog) betere prestaties?


In mijn beleving is de tijd meer dan rijp voor business engagement en business animation!


Zweverig? Jammer van je tijd? Geitenwollen sokken? Kunnen we niet eindelijk wat zinvols gaan doen? Misschien, en zeker in deze tijd, draait het in mensen en organisaties juist wel heel erg om dat woord 'zin-vol'.
Business engagement of animation heeft niets te maken met religie en is geen soort New Age. Het heeft te maken met opnieuw verbinden, bezieling, inspiratie, innerlijke kracht en daarmee met 'drive', 'flow', passie, relatie en energie in en van mensen en organisaties. Business engagement is succesvol door deskundigheid en relaties die vanuit verbinding en bezieling komen.


Het kan! Een werkomgeving waar iedereen met energie, passie en een positieve houding in 'flow' aan het werk is. Wanneer je mensen vertrouwen geeft, ze inspireert (door uit te dagen) en aanspreekt op het beste wat ze in zich hebben, dan zijn ze tot wonderen in staat. Inspiratie en oprechtheid wordt door zowel collega's als door klanten gevoeld en draagt bij aan een nieuwe en/of goede balans in (langdurige) relaties en prestaties en daardoor tot een betere business performance.
Een (nog) hoogwaardiger product wordt geleverd en door vrijgeven (loslaten) en vertrouwen kan groei op een natuurlijke manier en met minder energie plaatsvinden. Daarbij moet je echter vertrouwen hebben in (structurele) resultaten op iets langere termijn.


Wil je werken uit bezieling? Dan moet je eerst erkennen dat er zoiets is als een hoger doel waarvan je ten dienste wilt staan. Het is het verlangen om bij te dragen aan iets dat verder strekt dan de zorgen voor je eigen belangen en het schoonhouden van je eigen straatje. Bezieling kun je zien als het geheim van de kok. Missschien een interessante invalshoek. Niet primair gaan voor effecten op de korte termijn maar, in duurzame zin, een blijvende magnetische kracht zijn.  


In ons duurzaamheidtijdperk zijn mensen nodig die, vanuit intermenselijk contact, met oprechte  verbinding en bezieling betrokken zijn bij hun werk, hun collega's en hun klanten. Daarmee werkt een organisatie op een natuurlijke manier aan groei en vertrouwen in plaats van aan 'lijfsbehoud'.


Goed dat hierin steeds meer bedrijven en organisaties interesse tonen. Terug naar de menselijke maat. Een opwekkende gedachte!

Frans Captijn


vrijdag 3 februari 2012

Wat doe jij met je 'talenten-DNA'


Een talenten-DNA wat is dat nu weer?


Mijn overtuiging is dat jij, net als ieder mens, geboren bent met een unieke set aan oer-talenten. Jouw set aan basisgereedschappen om samen met je drijfveren je passie te kunnen leven. Dit specifieke pakket in jouw geboortegift bepaalt jouw meerwaarde op bepaalde gebieden ten opzichte van anderen. 
  
Die set van basistalenten en de combinatie en relatie waarin ze ten opzichte van elkaar staan, zijn voor iedereen anders. Voor mij is dat het voor ieder mens unieke 'talenten-DNA'. Lang niet altijd ben je je van jouw totale talenten-DNA bewust. 

Door je sociale omgeving en de cultuur waarin je opgroeit, de of je normen & waarden, overtuigingen, etc., komen vaak slechts een aantal van je talenten tot volledige bloei.

In onze westerse wereld van; 'Ik ren dus ik ben' investeren we nog nauwelijks in (in letterlijke zin) onszelf. Dat kan er voor zorgen dat je in de voortdurende veranderstromen waarin je zit altijd weer opnieuw krijgt wat je kreeg. Soms voelt dat prima maar heel vaak ook niet.

Tijd nemen om eens even strategie te bepalen voor jezelf in je veranderende omgeving, eens even stil te staan en op zoek gaan naar je latente talenten en juist die te positioneren kan je wel eens verrassende in-zichten en nieuwe flow in zowel je werk als je privé opleveren. 
Dat kan er voor zorgen dat je met nieuwe energie en inspiratie, flexibel meebeweegt in de stroom van verandering.

Indien je er meer over wilt weten of jouw talenten-DNA zou willen ontdekken... Villa-Asia biedt je er mogelijkheden voor.

Frans Captijn