vrijdag 26 maart 2021

Klaag verslaving, geen ziekte

Iedereen klaagt wel eens. Het hoort denk ik bij ons bestaan. Maar sommige mensen maken het wel heel bond. Het lijkt wel of ze slachtoffer van het leven zijn. Als je ze spreekt komt er keer op keer een klaagzang over de domme pech die ze altijd treft, mensen die tegen ze zijn of in ieder geval niet meewerken, en noem maar op. Problemen die altijd juist hen raken in hun leven. En…het ligt altijd aan anderen. Ze overleven door te klagen over anderen.

Kom je met ze in contact dan voel je de energie uit jezelf weggezogen worden. Alle aandacht eisen ze op omdat ze veel negativiteit te delen hebben. Niet dat je daarop zit te wachten maar het overkomt je gewoonweg en het is moeilijk om je ervan los te maken.

Ik zie het als een verslaving, geen ziekte. Zonder er erg in te hebben vinden ze het volgens mij nog prettig ook. En dat overleven door te klagen over anderen is niet meer dan een voortdurende schreeuw om aandacht vanuit eenzaamheid en een ‘Calimero gevoel’ (“zij zijn groot en ik ben klein”, onderdanig en afhankelijk) om energie van anderen te kunnen opzuigen. Je blijft doodmoe achter na het luisteren van hun zang.

Ik vraag me regelmatig af waarom dit soort mensen niet bewust eens in de spiegel kijken naar wat zij zelf in al de situaties waar ze mee aankomen hebben bijgedragen. Nee, een ziekte is het niet en een medicijn uit een doosje is er niet tegen. Het is een aangeleerde dwaling van hun geest. Ze hebben hun geest, zonder het zelf in de gaten te hebben, wat verkeerd ingesteld. Het zou kunnen helpen om eens wat positiever in het leven te staan in plaats van zichzelf en anderen te vergiftigen met hun verhalen.

Een verhaal heeft altijd meerdere kanten en belevingen. Blijdschap heb je voor een groot deel door je persoonlijke opstelling en houding zelf in handen. Praat bijvoorbeeld eens wat vaker over plezier dat je zeker ook in je leven kunt meemaken. Het maakt niet alleen je eigen leven maar ook dat van anderen wat luchtiger en er kan ineens zoveel meer.

Klagen is geen ziekte. Je creëert het zelf.

 
Frans Captijn (Gangey Gruma) 


vrijdag 19 maart 2021

Genieten van creatieve bouwwerken

Mijn hele leven heb ik al iets met vogels. Mijn zoon, Rik, heeft dat overigens ook.
Een van de hoogtepunten daarbij tot nu toe was het opvoeden en lange tijd verzorgen van uil Otus.
 
We zijn hier in Surin, Thailand, nu een jaar aan het bouwen en meer en meer ontdek ik dat we dat eigenlijk in een soort van vogelparadijs doen. Geen volière nodig. Nog maandelijks komen we nieuwe soorten en kleuren tegen.
 
En niet alleen wij zijn aan het bouwen maar in onze tuin verschijnen op dit moment steeds meer creatieve bouwwerken, nesten, van vogels.
 
Tijdens ons dagelijks buiten ontbijt op onze veranda is het dan ook genieten van vogels die op dit moment heel actief aan het bouwen zijn maar zeker ook van de meest creatieve bouwwerken die voor de nieuwe gezinnen worden neergezet of gehangen.


 
Frans Captijn (Gangey Gruma) 




vrijdag 12 maart 2021

Hoe vind je je levensmissie?

Als je een blog schrijft blijft de inhoud daarvan op internet en in de zogenaamde ‘zoekmachines’ bewaard.

Leuk om zo af en toe eens terug te kijken naar het steeds stijgende aantal mensen die een blog bezocht hebben. Of ze het in de haast van hun leven dan ook gelezen hebben is dan nog weer een vraag apart natuurlijk.

Leuk ook om zo af en toe ook eens een reactie of een vraag te krijgen uit verschillende hoeken van de wereld.

Vanmorgen vroeg kreeg ik een vraag over een blog van 30 november 2012. Het ging over “Weg met de stress! Waar draait het leven echt om?” Ik merkte erin op dat activiteiten zo veel gemakkelijker gaan als je zaken vanuit je hart doet, dingen doet die je oprecht liggen, en als je je levensmissie volgt. Je krijgt er energie van.

De vraag die ik kreeg was: “Hoe ontdek je deze zaken/dingen?”

Sommige mensen voelen het vanaf het begin van hun leven al. Ze zijn niet vanuit hun omgeving of de verwachtingspatronen van anderen in richtingen gezet die eigenlijk niet echt bij ze paste en konden zich vrij aan die missie over geven. Toch kennen heel veel mensen hun missie niet terwijl die wel te ontdekken is.

"Iedere mens is uniek en heeft een levensmissie" is mijn stellige overtuiging. Een overtuiging die ik in een aantal decennia door verdieping en ervaringen met veel gasten heb gevormd. In je geboortegift heb je, om in jouw missie te kunnen slagen, alle benodigde talenten (jouw innerlijk goud) meegekregen. Ieder mens, hoewel velen met een soort lelijk jong eendjes complex lopen en hun talenten niet (willen) zien, heeft dan ook een specifieke set aan kwaliteiten en talenten. Ik noem het ‘Talenten-DNA' die samen moeten werken om optimaal die missie te kunnen volbrengen. Door die talenten te ontdekken, te integreren en het samenwerkingsverband te ontdekken, kom je tot bewustzijn over jouw levensmissie. Je krijgt zicht op jouw unieke 'levensboom'.

Kort en goed, maar het proces heeft wel wat tijd en verdieping nodig, is het een soort van omgekeerde beweging. Puzzelstukjes in elkaar leggen. Je gaat niet direct antwoord op de vraag; “Wat is mijn levensmissie?” geven, maar gaat op zoek naar je talenten. Een geweldige zoektocht waarin je veel van en over jezelf ontdekt. Ook familie en echte vrienden (die je niet naar de mond praten) kunnen je er fantastisch bij helpen. Je biotoop, je waarden en drijfveren zijn er ook een goede steun bij.

Een waarde is iets dat je belangrijk vindt, iets dat je na wilt streven. Je ‘verkoopt’ in je werk niet alleen een product of dienst (en krijgt daar een financiële beloning voor terug), nee! Je geeft anderen met jouw inzet (zakelijk of privé) iets waardevols. Dat kan volgens mij alleen als het ook voor jou waardevol is. Dat motiveert, creëert betrokkenheid en relaties, zorgt voor passie en ‘flow’ en bezielt misschien zelfs.

Drijfveren kun je zien als natuurlijke in jou aanwezige meestal onbewuste motieven om je behoeften en verlangens te bevredigen. Als je iets dieper op drijfveren in gaat kun je vier hoofdtypen drijfveren ontdekken. Het zijn basis drijfveren, Ego-drijfveren, Ontwikkelingsdrijfveren en Zielsdrijfveren. 

Mijn eigen proces, jaren geleden, in mijn opleiding tot life-& talentcoach, om mijn set aan talenten te ontdekken werkte met archetypen (methode van Carl Gustav Yung).

Als je dat zicht op je talenten eenmaal in beeld hebt en voelt welke van die talenten het dichtste bij jouw hart (bezieling) liggen, dan kun je vanuit die ‘foto’ die uit die puzzelstukjes die je gevonden hebt is ontstaan, jouw missie kristalliseren.

Het voelt als een maatwerk kostuum en de weg om er te komen is een proces van geweldig veel waardevolle inzichten in jezelf die je energie en een gevoel van vrijheid (zonder stress) geven. 

 

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

vrijdag 5 maart 2021

De boodschap en de boodschapper

“Betrap je jezelf er soms op dat je de boodschap samen met de boodschapper afwijst?”

Het was een zin die ik afgelopen week in een document tegen kwam. Het zette me aan het denken. Want ja, toen ik er even over dacht betrapte ik mezelf daar weldegelijk op.

Op school, tijdens mijn werk, bij vergaderingen vroeger, en zelfs in de kerk kwam de boodschap niet meer binnen omdat de boodschapper me niet aansprak.

Communicatie gaat over zenden en ontvangen. En op die lijn zitten heel veel storingen. Vaak gebruiken we de tijd die anderen zenden om ons eigen verhaal voor te bereiden. We denken dan dat anderen daarop zitten te wachten en ernaar luisteren maar vaak gebruiken zij dan weer jouw gesprekstijd om hun verhaal weer te maken. Niemand luistert dus. Weggegooide tijd. Ik schreef er al eens eerder een blog over.

En inderdaad. Een leraar of lerares, bestuurders en politici maar ook bijvoorbeeld een pastoor of dominee spreekt aan of spreekt je absoluut niet aan. En als hij of zij niet aanspreekt dan gebeurt het soms dat je de (vaak ook goede) boodschap met het badwater weg gooit (of bijvoorbeeld de kerk niet meer bezoekt). En eigenlijk is dat super jammer en toch ook heel menselijk en natuurlijk.

In de communicatietechniek wordt veel aandacht besteed aan hoe te communiceren en te presenteren om je boodschap goed over te brengen, maar niet of nauwelijks aan die, ik noem het biologische, voorkeur of afkeur van de boodschapper die zeer zeker een hele belangrijke rol speelt.

Betrap jij jezelf er wel eens op dat je de boodschap door de boodschapper afwijst? Niet meer dan normaal volgens mij en om dan te zeggen… ‘niets gemist’ kan toch wel eens wat te kort door de bocht zijn.


Frans Captijn (Gangey Gruma)