vrijdag 29 januari 2021

Surin in Thailand. Landelijk, relaxt, eenvoudig en aantrekkelijk.

Afgelopen week zijn we er een paar dagen op uit geweest in onze eigen provincie. Het is gewoon hartstikke leuk om je eigen omgeving eens wat beter te verkennen en te leren kennen.
 
Veel mensen hebben er een oordeel over. En jawel, voor elk wat wils natuurlijk en… smaken verschillen gelukkig. “Warm”, “niets te doen”, “ver van alles af”, “eind van de wereld”, en meer van dat soort meestal negatieve verhalen. En het is niet omdat wij er nu aan het bouwen zijn maar mijn ervaringen van de afgelopen dagen waren echt totaal anders.
 
De kleine provinciehoofdstad met dezelfde naam, met veel invloeden van het studentenleven, hebben we even gelaten voor wat hij is. Surin biedt eigenlijk een breed palet aan mogelijkheden en ik begrijp eigenlijk niet waarom het toerisme blijft hangen in de bekende Elephant Roundup, de ruïne tempel Prasat Sikhoraphum, het monument van Phraya Surin Phakdi Si Narong Changwang en het handwerk dorp.
 
Surin is landelijk en dat vertaalt zich in het uiterlijk van landbouw en veeteelt. Voornamelijk in de teelt van rijst, suikerriet, en rubber. Ook in koeien, waterbuffels en olifanten. En voornamelijk in het zuiden, tegen de grens met Cambodja, wat bosbouw op de heuvels.
 
Geen brand/rook seizoen. Ik was verrast te zien hoe suikerriet met de hand en met machines werd geoogst. Rijststoppels worden nauwelijks gebrand. Het is voer voor het vee. Fantastisch eten waar je maar wil langs de straten en prijzen meer dan redelijk.
 
Als je het echte landelijke leven van Thailand eens wil ervaren is dit wat mij betreft een aanrader en zeker aantrekkelijk om eens te ervaren. En als Nederlander, van het fietsland bij uitstek, is dit grotendeels vlakke gebied volgens mij fantastisch aantrekkelijk om op de fiets te ontdekken. Met name in het koele droge seizoen aan het eind en begin van het jaar.
En als het te warm is… dan stop je bij een van de mooie stuwmeren of kleine watervallen om lekker te relaxen of in het water verkoeling te zoeken.
 
En massatoerisme zal Surin verwacht ik nooit krijgen. Hoe heerlijk is dat eigenlijk niet. Gewoon face to face contact met de geïnteresseerde locals en de landelijke natuur.  
 
Surin, zo’n gekke ontdekking nog niet.































Frans Captijn (Gangey Gruma) 



Gepost door op Geen opmerkingen:

vrijdag 22 januari 2021

Bewust Zijn

Afgelopen week, in de vroege avond in ons dorp en met hond Kadhow op de scooter, kwam ik dit beeld tegen. Ik stopte even en maakte deze foto.

Het bracht me bij de gedachte van Bewust Zijn. We hollen wat af en het schijnt dat er nog maar een ding in de wereld en in het nieuws (dat altijd al oud is) is waarover wordt gesproken.

Dit moment was weer even genieten door stil te staan.

Me bewust zijn van hoe mooi de wereld is en hoe gelukkig ik ben. Het kloppen van mijn hart,

mijn in- en uitademen, het komen en gaan van mijn gedachten, de bewegingen van mijn gemoed. 

Fantastisch om te kunnen en mogen leven en te genieten van dingen die er, althans in mijn ogen, werkelijk toe doen.

Misschien eens ander en vooral positief nieuws.

 


Frans Captijn (Gangey Gruma) 

Gepost door op Geen opmerkingen:

vrijdag 15 januari 2021

Op weg naar alweer tien jaar in Thailand

De weg is vrij om mijn tiende achtereenvolgende jaar in Thailand te gaan halen. 

Altijd op de verjaardag van mijn overleden vader. Als een soort cadeautje ;) ga ik voor verlenging van mijn jaarvisum. Gisteren was het weer zover. Hij zou 106 geworden zijn. 
Ik dus opnieuw naar de immigratiedienst. Dit keer voor het eerst in Surin. Een knus kantoor, kleiner dan in Chiang Mai, en super vriendelijke en behulpzame staf. 

Eerst als derde bezoeker vroeg naar de bank om twee bankverklaringen te halen en toen naar het kantoor. Het was, gelukkig voor mij, niet druk. Erg fris om iets over negen toen we er aankwamen. Een paar stafmedewerkers probeerden zich buiten in de zon iets op te warmen. Een warm onthaal toen ik met Phatsamon aan kwam lopen. Gelijk werden we geholpen. Alle papierwerk invullen en laten controleren, checken en nog eens checken door de staf, foto maken en wachten... 

Na een kleine twee uur wachten kreeg ik mijn paspoort met visa verlenging tot eind februari 2022 / 2565 weer terug. 

Fijn om weer een jaartje vooruit te mogen. Op na tien jaar in Thailand in 2022.


Frans Captijn (Gangey Gruma) 

Gepost door op 2 opmerkingen:

vrijdag 8 januari 2021

De schoonheid van (soms) niet opvallen.

Een paar dagen geleden riep mijn vriendin me toen ze in de tuin aan het werk was. Ze vroeg me om naar een tak van een struik te kijken. Ik deed mijn best maar zag (op het eerste gezicht) niets bijzonders.

Ik moest dieper kijken en toen, opeens, zag ik de schoonheid van een motvlinder die op die tak dus totaal niet opviel. De foto geeft je het beeld.

In de cultuur waarin ik nu leef en woon is niet opvallen de standaard. Het is de groep, het gezin, het team waarin de waarde zit. En eerlijk is eerlijk, het heeft wel iets.
Aan de andere kant, vanuit de Westerse cultuur, wordt aandacht gegeven aan de uniekheid van de individu. Iets waarin ik ook zelf nog steeds geloof.

Het is prachtig om niet op te vallen. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Mij lukt het niet en ik heb dat ook overgebracht op mijn kids.

Je hebt met de unieke set aan talenten een missie in je leven te vervullen. Een van mijn slogans. En daarom moet je geen talenten die je in anderen ziet proberen na te streven maar juist jouw eigen talenten leven en daarmee een bijdrage leveren in een groep om, samen en individueel, het beste resultaat te bereiken.

En soms is ‘schuilen’ een goede optie op een moment dat je jouw talenten niet kwijt kunt. Geen probleem want de tijd op je levenspad dat je ze weer nodig hebt komt.
En die camouflage, die tijdelijke overlevingsstrategie in situaties waarin je soms niet of minder gewenst bent, is prachtig in de natuur (en ook op deze foto) te ontdekken.


Frans Captijn (Gangey Gruma) 

Gepost door op Geen opmerkingen:

vrijdag 1 januari 2021

Hoe krijgen je lichaam en geest weer eens energie met die continue negatieve invloeden?

Ik herinner me nog heel goed hoe mijn dochter Carlien tijdens haar stage bij ons in Thailand regelmatig in extase raakte na afloop van ons wekelijkse kampvuur boven op de heuvel van het gezondheidsresort waar ik werkte. Hond Kadhow, en vaak ook uil Otus, waren ook van de partij. Diepe gesprekken, prachtige muziek, stilte (slechts het knapperend houtvuur en de natuurgeluiden van de nacht), soms zelfs dans en ook wekelijks de grote wensballonnen die het luchtruim kozen. Een ceremonie regelmatig met emoties omhuld.

De extase van Carlien kwam later. Soms alleen, soms met gasten lag ze op een mat in het gras naast het vuur dat doofde. Niets doen, alleen maar kijken naar de heldere sterrenhemel. Een hemel die haar in die extase, ja een overtreffende trap van verwondering, bracht. Een hemel die leek te worden gevuld met steeds meer sterren, soms ook de maan, en die steeds sterker zichtbaar werd.

Niets doen en in extase raken. Het zorgt ervoor dat je blij wordt en de ratio van dingen weer gaat zien. En die blijheid duurt niet alleen de avond en nacht maar ook de dag erop voel je je energieker.

En wat die ratio betreft... Wat stel je nu eigenlijk voor? Nog minder dan een speldenprik in dat gigantische universum en heelal. Waar maak je je in vredesnaam allemaal druk om en maak je je zorgen over, zo vraag je je op die momenten af? Tijdens zo’n moment van extase besef je dat je leeft, wat een fantastische ervaring, en dat je deel van dat immens grote universum uit maakt.

Dagelijks, als je er tenminste open voor staat en alles uit de wereld om je heen wilt blijven volgen, word je tegenwoordig overladen met nagenoeg alleen maar negatieve energie, angst en schuldgevoelens. Meer en meer mensen voelen zich somber en voelen zich uitgeput. Vind je het gek? Er wordt nergens anders meer over gesproken dat over die ‘negatieve vitamine’ “C” en zijn of haar mutaties.

In extase raken, muziek & zang, en ook meer lachen en plezier maken zijn bewezen zaken die je lichaam en geest energie geven.  Eigenlijk zo moeilijk niet zou je kunnen denken. Misschien het intrappen van een open deur maar doe je het ook of ligt jouw focus uitsluitend en alleen op al dat negatieve?

Je hebt een keuze. Misschien is het tijd om je eigen wereld eens een grote schoonmaak te geven, ruimte te creëren en op een positievere manier in te richten. Een manier waarin je je minder aantrekt van alles dat er van buiten over je heen wordt gekieperd.

Succes er mee in dit nieuwe jaar.



Frans Captijn (Gangey Gruma) 

Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)