vrijdag 25 mei 2018

Gratis dat oude geluksgevoel terug en nog een fantastische spiegel ook


Ik herinner me nog goed hoe ik als jong jochie op mijn geel met zwarte wegenwacht step door het tunneltje van Bloemendaal naar de lagere school ging. Bij die tunnel waren heel veel struiken waarin onder andere rozenbottels groeiden.

Op enig moment het moet ergens begin mei zijn geweest, hoorde ik toen ik met mijn step aan de hand liep (want er stond regelmatig een politieman te controleren, je mocht er niet fietsen en niet steppen), een zacht gepiep uit de struiken. Er was een vogelnest met jonge musjes.

Haast dagelijks stopte ik op de heen en terugweg even en zonder die vogeltjes te verstoren zag ik ze opgroeien. Het maakte me super blij. Een gevoel van geluk. En eigenlijk werd er ook een zaadje in me geplant om vogels leuk te vinden. Het was dan ook een top ervaring om hier in Thailand bijna vier jaar met een uil te mogen wonen.

Ongeveer een week of twee geleden deed ik in alle vroegte mijn voordeur weer open. Op nog geen anderhalve meter afstand zat er een prachtige tropische vogel in mijn conifeer. En jawel hoor een nest. Leeg nog. De dag erop een eitje, de volgende dag nog een en uiteindelijk lagen er drie eieren.

Mijn deur staat als ik thuis ben altijd wagenwijd open. En tegen de insecten heb ik speciale hor deuren. Binnen naast de voordeur staan twee krukjes. Vanaf een van die krukjes kan ik zonder de vogels te storen dat nest van heel dichtbij observeren. Het voelt als een soort meditatie en het meest fantastische voor mij is, nu de drie vogels pas zijn geboren, dat ik dat hele gevoel van geluk van die kleine Frans van vroeger weer helemaal terug heb. Het is een meer dan fantastische ervaring en... het kost helemaal niets.

Is het niet te gek voor woorden dat we met al ons hollen, met altijd maar gaan voor meer, met ons vooral druk maken om wat de wereld om ons heen mogelijk wel niet van ons vindt, met ons presteren, het contact met die super eenvoudige dingen die je blij maken verliezen.

En... het is slechts een kwestie van stilstaan. Even dat krukje pakken en volop en ten top genieten van dat wat je voorgeschoteld krijgt.

Geweldig om dat weer te kunnen en mogen ervaren. Je verbinden met de natuur en nog wel gewoon in je voortuin ook.


En eigenlijk was het voor mij ook een grote spiegel.
Vogels en heel jonge kinderen zijn, boven mensen na hun eerste levensjaren, gezegend met het ontbreken van concepten. Ze maken zich geen zorgen over de toekomst, hebben geen last van het verleden, geen woorden in hun hoofd, en geen angst over wat hun omgeving wel niet van ze zou kunnen denken. Hetzelfde had ik toen als kleine jongen op mijn step.


De ervaring met dit vogelnest in mijn voortuin spiegelt me dat ik stap voor stap vooruitgang boek in het weer bereiken van die zegening die ik ooit had.


Frans Captijn (Gangey Gruma) 

www.captijninsight.com 
captijninsight@gmail.com



vrijdag 18 mei 2018

Die kat is te dik! Waarom reageren we meestal vanuit een negatieve grondhouding?

Mijn buurvrouw heeft twee prachtige Perzische katten. Het balkon van haar huis grenst, net als bij mijn huis, aan de tuin van het hotelzwembad. Haar katten zitten er vaak te genieten van het uitzicht, de tropische vogels of de zon.

Onlangs was er een gezin met kleine kinderen die naar het zwembad gingen. Een van de kleine kinderen zag de mooie witte langhaar kat en zei gelijk: “Die kat is te dik!”

Haar verhaal bracht mij bij dit weekblog. Toeristen in de stad waar ik regelmatig mee spreek, hotelgasten en, eerlijk is eerlijk ik betrap me er zelf ook soms op, reageren vaak allereerst vanuit een negatieve grondhouding. “Ze is te laat”, “hij is te dik”, “die loopt raar en zweet wel heel erg”, “zo’n zwembroek is ouderwets”, “dit staat haar/hem niet”, en ga zo maar door. We ‘stempelen’ wat af op een dag. Meestal zijn die stempels negatief waarmee we, zonder er überhaupt erg in te hebben, onszelf op een beter plan proberen te zetten.

“Die kat is te dik”, is een persoonlijke veroordeling vanuit dat wat jij jezelf aangeleerd hebt hoe het hoort. Vanuit die overtuiging keur je direct dat wat je ziet af en geef je aan dat jij beter weet hoe het hoort te zijn.  

Hoe komt het dat we meestal primair vanuit die negatieve grondhouding reageren en waarom doen we dat?

Vergelijk, gewoon voor de grap en om iets duidelijk te maken, de eenvoudige rust en schoonheid van een roos die in bloei staat eens met de stress en rusteloosheid in jouw leven. De roos heeft een natuurlijke gift die wij al snel in ons leven zijn kwijt geraakt: het is volkomen tevreden zichzelf te zijn en zich niet te laten verstoren door dat wat de wereld om zich heen er allemaal wel of niet van vindt. Die roos Is niet vanaf de geboorte, zoals bij ons het geval is, geprogrammeerd om ontevreden te zijn met zichzelf. Daarom heeft het ook niet de minste drang om iets anders te zijn dan het is. Trekt die bloem zoals hij is in kleur en geur jouw aandacht niet dan is er voor die bloem helemaal niets aan de hand. Geen enkele verstoring, laat staan drang om te voldoen aan jouw wensenpatroon.
Dat is de reden waarom het om het maar zo te zeggen zich absoluut niet druk maakt om gewoonweg zichzelf te zijn. Geen enkel conflict met zichzelf aan gaat. Iets dat je feitelijk alleen bij babys, jonge peuters en mystici nog aan treft. Niet met jezelf tevreden mogen zijn wordt ons letterlijk met de paplepel ingegoten en... er wordt stevig aan verdiend.

De Boeddhistische leer, geeft aan dat onze reacties door ons brein vanuit 51 verschillende aangeleerde basis factoren of waarden onstaan. 11 Daarvan dragen bij aan een opbouwende, gezonde respons. 14 Zijn neutraal en maar liefst 26 dragen bij aan een ongezond makende, vergiftigende reactie. En voor wat betreft dat laatste is dat niet alleen ziekmakend, afbrekend of negatief naar je omgeving. Het werkt ook negatief naar jezelf.

Het blijkt dat we in ons leven geleerd hebben, als een soort van veiligheid of overlevingsmechanisme om bij een groep, familie of cultuur te kunnen blijven horen, om primair vanuit die 26 negatieve basis waarden te reageren. Je geeft er immers mee aan waar jij dan bij hoort en dat je al het andere afkeurt.

Inplaats van direct vanuit die negatieve respons te reageren leert bijvoorbeeld mindful communiceren om die energie die je voor je reactie zou aanwenden om te buigen naar een vorm van nieusgierigheid. “Hoe kan het zijn dat iemand anders een andere mening heeft dan ik?”, “Hoe kan het zijn dat iemand anders zich anders gedraagt dan ik?”, etc..

Daarmee laat je jouw mening en dat wat voor jou waarheid is niet los of hoef je die ander niet te volgen. Je stelt je open om een grotere waarheid te ontdekken, om te leren. En daarmee creer je een betere verbinding met je omgeving vanuit interesse en leer je jezelf veel beter kennen.
Net als die roos kun en mag je jezelf blijven en hoef je je niet door de buitenwereld te laten verstoren. Er is niets om ontevreden over te zijn.

Is het niet zalig dat er dikke katten, dunne katten, grijze katten en witte katten, langharige katten en kortharige katten zijn? Het maakt de wereld kleurrijk en er is keuze mogelijk.
Het maakt die kat, net als de roos niets uit. Hij lacht er om. 


Frans Captijn (Gangey Gruma) 

www.captijninsight.com 

captijninsight@gmail.com



vrijdag 11 mei 2018

Ontgiften, reinigen of het zuiver van je lichaam en geest? Nutteloos! Een verspilling van tijd en geld tenzij ...

Het is meer en meer gewoonte en ook mode om regelmatig aandacht te geven aan het reinigen van je lichaam en je geest. In de hele wereld komen steeds meer kuhroorden en wellness bedrijven als paddenstoelen uit de grond die er allerhande pakketten voor aanbieden inclusief ontspanning en massages.

Met inmiddels ongeveer vijf jaar ervaring in deze branch bestempel ik het als een tijdelijke heftige ‘schok’ die je je lichaam geeft. Voor je geest is het niet meer dan het inzicht krijgen dat het (te) korte pakket geen enkele oplossing biedt voor het managen van de verstoringen en problemen die je in je leven ondervindt en die grotendeels ook nog eens door die zelfde geest worden veroorzaakt.

Mensen die dit soort programma's willen doen, moeten zich eerst eens de volgende vraag stellen: Wat ging er in en met mijn leven mis dat ik dit wil gaan doen? Als je op die vraag geen goed antwoord kunt geven en bereid bent om dingen in je leven drastisch te veranderen, zal geen enkel programma waaraan je wilt deelneme een duurzaam effect bieden.

Dit soort programma’s geven je de mogelijkheid om aan het effect te werken van die dingen die je in je leven in relatie tot je lichaam en geest verkeerd liet gaan. Het programma helpt je om, tijdelijk, een soort van schoonmaak van je lijf en slechts een heel klein beetje van je geest aan te gaan.
Er ging iets mis met je. En trouwens, wees blij dat je dit herkent omdat veel mannen en vrouwen de behoefte om daar iets aan te doen (nog) niet eens voelen.

Als je niet eerst werkt aan het vinden van de bron van wat er fout is gegaan, en derhalve wil meedoen aan zo'n gezondheidsprogramma en bereid bent je levensstijl structureel te veranderen, is het een verspilling van geld en tijd en helpt het je absoluut niet om een gezonder leven te leiden.

Wat is die bron dan?
Als je dieper in en naar jezelf kijkt, zul je merken dat je stapje voor stapje de verbinding met de natuur verloren bent en bent mee gaan hollen in de rat-race die mensen tegenwoordig leven noemen. Voor iedereen klaar staan, gezin, vrienden, werk, en noem maar op en jezelf gewoon uit het oog verloren zijn. Je bent gaan leven tegen de natuur in. Je bent er in gaan geloven en op gaan vertrouwen dat wat vrienden, collega's, marketing en sociale media je beloven, dat geluk in de toekomst op je wacht en gezondheid en schoonheid te koop is. Als je tenminste daar maar geld aan blijft uitgeven.

Denk bijvoorbeeld eens aan je eigen lichaam en vergelijk het met het lichaam van een dier dat nog steeds in zijn natuurlijke habitat leeft. Dat dier is nooit te zwaar, nooit gespannen, behalve voor vechten, jagen of vluchten. Het eet of drinkt nooit wat niet goed is. Het heeft alle rust en oefeningen die het nodig heeft (geen sportschool of fitness centrum nodig). Het heeft de juiste blootstelling aan de elementen, tegen wind en zon en regen en tegen hitte en kou.

De meeste vogels bijvoorbeeld worden wakker en beginnen actief te zijn bij zonsopgang en zingen er vrolijk op los. Als het donker wordt, nemen ze de tijd om weer op te laden van hun activiteiten van de dag. Ze gaan niet tot laat in de avond door. Hun levensstijl is verbonden met het ritme van de seizoenen. De meeste mensen leven tegenovergesteld. Ze worden vaak laat wakker, nemen niet de tijd om zich volledig op te laden, 'zingen' niet van plezier hun wijsjes en putten hun lichaam en geest tot laat in de avond en soms zelfs ’s nachts uit.

Dieren, overigens net zoals baby's en nog hele kleine kinderen, worden niet beïnvloed door marketing, sociale media en negatief wereldnieuws die hen alleen maar bang en onzeker kunnen maken. Dieren staan face-to-face in verbinding met de natuur. Met flora en fauna. Lijden niet van het verleden of maakt zich zorgen over de toekomst. Ze zijn verbonden en leven in verbinding met hier en nu.
En dat komt omdat het dier naar zijn lichaam luistert en zichzelf laat leiden door de wijsheid van dat lichaam als manager van zijn of haar leven en levensstijl.

En dat niet alleen. Er is ook een soort van geest management voor een dier. Het dier begrijpt de kunst van "Niet storen".
Welke informatie moet je op dit moment of op ieder moment nu eigenlijk echt allemaal tot je nemen om werkelijk gelukkig en gezond te zijn? Om een heldere en lege geest te hebben? Wees eerlijk tegenover jezelf. Bedien je je geest feitelijk niet met een overdaad aan negativiteit en onnodige en vaak ook nog onjuiste- of schijn informatie (al die onechte selfies bijvoorbeeld)? Allerhande informatie waaraan je niets kunt verandere of waaraan je niet kunt helpen of die je absoluut niet nodig hebt?
Begrijp dat jij de enige bent die kennelijk bereid is om je met deze dingen gewoonweg te laten bestelen van je innerlijke rust en het vergiftigen van je geest. Ben jij de manager, de baas over je geest en gedachten of zijn al je gedachten dat over jou?

Vergelijk dit allemaal eens met onze dwaze sluwheid. Als je lichaam zou kunnen spreken, wat zou het dan tegen je zeggen? Kijk eens wat dieper naar de hebzucht, de ambitie, de ijdelheid, de wens om te pronken en om anderen te behagen, het schuldgevoel dat je drijft om de stem van je lichaam te negeren terwijl je doelen die door je ego zijn bepaald na jaagt.

Een gezonder leven? Verander op een duurzame manier je levensstijl om weer contact te maken met de natuur. Leer je lichaam en geest de aanlokkelijkheid om ongezond te leven, veroorzaakt door je omgevens en je verlangens, af. Als je daar echt to bereid bent... is het ook de moeite waard om een detox-programma te volgen.

Laat een modetrend niet ook nog eens je ongezondheid slechts tijdelijk verstoren.


Frans Captijn (Gangey Gruma) 

www.captijninsight.com 
captijninsight@gmail.com



vrijdag 4 mei 2018

Bemoedigingsbeleid. Stop eerder met werken. Het was de redding van mijn leven.

We groeien op met het idee dat we door moeten werken tot ons pensioen, of beter gezegd onze  pensioen gerechtigde leeftijd. We stellen ons niet eens de vraag waar dat zogenaamde moeten vandaan komt en of het ook wel zo is.

Nog niet eens totaal geld en een 'volledig-pensioen' gedreven sjokken we, vanuit dat wat als ‘gewoon’ wordt verondersteld, steeds langer door. Onze omgeving vertelt ons dat we dat moeten omdat we een steeds betere gezondheidszorg kennen, ‘gezonder’ leven (is dat eigenlijk wel zo in al onze stress?) en steeds later dood gaan. Wat velen zien als de periode van genieten, moet wat langer wachten. Je kunt je afvragen hoe lang en vooral ook in welke fase van je leven (en met welke gezondheid) dat genieten dan nog zou kunnen en/of mogen.

Ontmoedigingsbeleid.
Wil je eerder stoppen met werken dan wordt dat stevig ontmoedigt. Je levert aardig wat in op je pensioen kan ik je uit eigen ervaring vertellen. Vorige week nog kreeg ik bericht van mijn pensioenfonds dat de pensioenrekenleeftijd 68 jaar wordt. Jawel, omdat we steeds ouder worden...

Nu zeg ik dat dat eerder stoppen met werken de redding van mijn leven was, die korting van meer dan 60% op mijn pensioen neem ik op de koop van een totaal nieuw Leven (met een hoofdletter L) toe. En als morgen voor mij de zon niet meer op zou gaan dan ben ik meer dan blij en dankbaar dat mijn ongeluk me, nu en achteraf gezien, het inzicht heeft gegeven om te kiezen voor Leven, genieten, anders (dieper en breder) groeien en delen in plaats van (nog) meer stress, vechten tegen de bierkaai en haast zeker weten een hartinfarct op jongere leeftijd dan nu. 

Werk je om te leven of leef je om te werken. Is je werk nog steeds je passie? Hoe staat het met de werk – prive balans? Hoe lang duurt jouw leven eigenlijk nog? Hoe ‘rijk’ wil je zijn, blijven of misschien wel worden? Ben je je ervan bewust dat je niets, maar dan ook helemaal niets van die ‘rijkdom’ ooit mee kunt en zult nemen?

In 2010 kreeg ik een eenzijdig verkeersongeval waarover ik hiervoor sprak. Een blackout in de Westerschelde tunnel. In een periode van 13 maanden herstel, overigens is dat herstel feitelijk nog steeds bezig, werd een zeer stevige burn-out geconstateerd. 13 Maanden een gevecht met mezelf om terug te komen op het podium. Aan het roer van wat ik als ‘mijn’ organisatie en ‘mijn’ medewerkers zag, met het mooie werk dat ik deed weer door te gaan. Ik bleek echter totaal uit balans en uitgeput.

Mijn passie was om na het bereiken van mijn pensioen leeftijd in Azie te gaan wonen en mijn droom te gaan leven. Bij heel veel mensen was dat idee van mij ook bekend omdat ik er openlijk over sprak. Het maakte me blij. Van mijn vader leerde ik, als lid van de familie Captijn, dat je afmaakt waaraan je begint. Een prima gedachte en insteek. Ik bleek echter al lang klaar te zijn met dat wat me te doen stond op het pad van organisatieverandering en had dat zelf niet in de gaten.

13 Maanden herstel gaven me inzicht in wie ik eigenlijk echt ben en wat me in de volgende etappe van mijn leven te doen stond. Mijn toekomst zag ik al op jonge leeftijd niet voor me als oppas en taxichauffeur van en voor mijn kleinkinderen (die ik overigens tot op de dag van vandaag niet heb). Daar is overigens niets mis mee. Het is echter niets voor mij.

En al die zorgen over de toekomst, en of het wel kan, en over de verantwoordelijkheden die je hebt en al dat financiële ‘verlies’ dat je zou kunnen leiden ten spijt... Het was tijd en energie verspilling. Een niet of tenminste onvoldoende geloof en vertrouwen in jezelf hebben.

En ja, velen die me kennen of mijn naam op internet opzoeken zullen gelijk zeggen. 'Hij heeft makkelijk praten met zo'n 'gouden handdruk'. Alleen ik weet hoe het echt zit en na de inzet die ik geleverd heb is er voor mij niets om me voor te schamen. Meer dan een jaar heb ik hier op mijn balkon zitten kijken wanneer dat super bedrag van die gouden handdruk dan eindelijk hier aan kwam... Jammer maar helaas. Foutje, bedankt. Excuus briefje van mijn ex-werkgever voor de verkeerde publiciteit en nooit een rectificatie. 

Op enig moment in je leven stel je jezelf vragen als: Wie ben ik? Wat wil ik eigenlijk echt? Wat wil ik nog met de rest van mijn leven? Hoe zet ik de ervaringen uit mijn verleden om in lessen voor de toekomst? Wat is ‘rijk’ zijn voor mij? Hoe staat het met liefhebben en vooral met het liefhebben van mezelf? Heb ik wel goed (en dat bedoel ik niet in materiele zin) genoeg voor mezelf gezorgd?

Mijn bemoedigingsbeleid is geworden om mensen te laten inzien en ervaren om niet te lang te wachten om hun dromen te volgen, om te stoppen met het doen van dingen waarin hun passie niet langer ligt. Daarmee door gaan houdt je in een vicieuze cirkel en maakt je mentaal en vaak fysiek meer en meer ziek. De betere gezondheidszorg ten spijt.

Ik kreeg het inzicht om mijn leven 180 graden anders te gaan inrichten. Verder studeren. Afgelopen maand bijvoorbeeld mijn diploma voor Kundalini Awareness Yoga instructeur op zak gekregen. Heel iets anders dan directeur van een Veiligheidsregio kan ik je zeggen. 
Ik doe wat op dit moment in mijn leven bij me past. Dagelijks meditatie en yoga en mijn ervaringen en inzichten delen op internet en met mensen om me heen om zaken meer te laten stromen. 
Ga doen wat bij je past in de fase van je leven en blijf niet hangen in dat wat je verder ziek maakt. En eerlijk is eerlijk, als je dagelijks met super veel plezier naar je werk gaat en je werk/privé balans is lekker op orde... waarom dan niet doorgaan met dat wat je doet. Een aftellen tot je pensioen dat veel mensen doen komt dan niet eens in je op. 

Pensioen heb je over het algemeen in een late fase van je leven. Een fase waarvan je de lengte niet weet. Verdrink jezelf niet in generale excuses en ‘geaccepteerde waarden en normen” van je omgeving en kies voor jezelf (Once you become fearless, life becomes limitless). Met die keuze maak je niet alleen jezelf blij maar zeker weten ook die mensen die je dierbaar zijn.

Je zit immers dan nog goed in je vel, straalt weer, bent beter beschikbaar en verbindt je met dingen die in het leven echt voor jou belangrijk zijn. Het heet LEVEN, voordat het te laat is.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

www.captijninsight.com 
captijninsight@gmail.com