In
de wereld en zeker ook in Nederland word je met de een na de andere crisis om
je oren geslagen. Onze verbinding met het World Wide Web helpt er aardig aan
mee om van al die crisissen op de aarde op de hoogte te zijn en te blijven. Er
gaat haast geen week meer voorbij of er verschijnt weer iets nieuws. Crisis (doffe
ellende voor de meeste mensen) is momenteel in mijn ogen een modewoord geworden en slimmeriken
(zakkenvullers) slaan er hun slag mee. Alles wordt overal extreenm duurder
om nooit meer echt goedkoper te worden. En compensatie daarvoor is er niet of is verre van toereikend. En we zijn er nog lang niet. We moeten, op die zakkenvullers na, meer en meer indammen met onze welvaart. Niemand ontkomt er aan.
Mensen
moeten er toch helemaal geschift van worden denk ik regelmatig. Er zijn een beperkt aantal mensen die (soms goed verborgen achter
de schermen) aan de touwtjes trekken. Geld en macht zijn en blijven als je wat
dieper kijkt uiteindelijk eigenlijk altijd de drijfveren.
De
wereld is pittig in een reset. Politieke crisis, humanitaire crisis, bestuurlijke
crisis, vluchtelingen/asielzoekerscrisis, voedselcrisis, gascrisis, cost of living crisis, watertekort/droogte crisis, viruscrisis, kredietcrisis, leescrisis, ik herinner me nog met veel plezier de milleniumcrisis (wat een zeepbel bleek
te zijn maar super was voor nieuwe computer verkopen en om eens te kijken hoe landen reageren op angstzaaien), de woningmarkt crisis,
en nu (alweer) de stikstofcrisis om er maar eens een paar zo uit het blote
hoofd op te schrijven.
Mensen
die mij kennen weten dat ik de natuur pittig hoog in het vaandel heb staan. De
natuur is onze basis en voorbeeld. En een overmaat aan stikstof (stikstof
oxides en ammoniak) brengt de natuur uit balans en dat heeft zijn effecten. Tot
zover op zich nog allemaal te begrijpen en ja, daar moet je dus (ook) aandacht
aan schenken. Nederland is op deze planeet een (piep) klein landje waar heel
veel gebeurt en verhoudingsgewijze heel veel mensen wonen en daar zijn (nog meer) regeltjes voor nodig om het allemaal 'in goede banen' te laten blijven lopen. Lukt lang niet altijd als ik alle verhalen regelmatig van mijn thuisland hoor.
En
toch… Hoewel die stikstof problemen allemaal uit te leggen zijn blijf ik het niet begrijpen. Worden
de bossen in Nederland dan door uitsluitend de Nederlandse landbouw, veeteelt,
het verkeer en de industrie aangetast? Wind en stikstofverspreiding kennen toch
geen Nederlandse grens tot het einde van het heelal? Jawel, we zitten op een kluitje maar dit ‘probleem’
aanpakken op Nederlands en zelfs Europees niveau draagt niet of nauwelijks aan verbetering van
die natuur bij. Dit is een crisis die niet door een paar landen te bestrijden
is. Ooit stilgestaan bij wat er buiten die EU gebeurt en hoe dat wordt
aangepakt. Bij ons in Azie houden ze zich er, voor zover ik weet, niet zo mee bezig.
En ja, het is groter maar ‘onze’ wind en stikstofproductie waait ook naar Nederland en die van
Nederland waait ook naar ons. En ook mijn dochter in Australië hoor ik er nooit
over (terwijl ik haar toch heel vaak spreek). Overigens wel over alle natuurbranden daar. Een fenomeen dat in diverse landen in Europa op dit moment ook aardig speelt. Ook een pittige vervuiling en tijdelijke nekslag voor veel natuur.
Ik
wuif deze crisis niet in de wind maar vind wel dat het beleid waarop nu wordt
ingezet doorslaat en meer kapot maakt dan je lief is (met respect voor de
natuur). En sommige acties van boeren gaan mij dan wel te ver maar in algemene
zin zou ook ik in Nederland de vlag ondersteboven hangen als steun voor de
boeren. En ja, ik weet ook dat achter deze acties heel, heel, veel geld van onder
andere de veevoeder industrie en machinerie zit. Zoals ik in het begin al
schreef draait het immers achter (en ook voor) de schermen altijd om geld en
macht.
Nederland
gaat met dit ‘stikstofnieuws’ de wereld over. Fantastische marketing maar niet heus en tussen de berichten van presidenten
en minister-presidenten die opstappen en mensen die door machtspelletjes worden
afgeschoten. Hoezo veel crises?
Deze ‘reclame’ van Nederland om te laten zien dat we het beste
jongetje van de klas zijn is toch om te janken en ook om te lachen omdat heel
veel mensen op de wereld niet eens weten waar Nederland ligt. Nooit van gehoord…
Nu
heb ik geen Nederlandse vlag en, met het in gedachten omdraaien, nu eigenlijk
toch ook weer wel. Onze Thaise vlag heeft beide kanten van de Nederlandse in
zich. In Thailand kunnen ze er dus niet zoals nu op diverse plaatsen in Nederland de vlag wordt gebruikt mee demonstreren.
En
dus hoefde ik dus eigenlijk helemaal niets te doen. Voor diverse crisissen,
zoals deze stikstofcrisis, focus ik me gewoon op het onderste deel van de Thaise
vlag. Met die vlag is het in Nederland een soort van stressvrij demonstreren. Je
kunt het met veel dingen eens zijn en tegelijkertijd aangeven dat sommige zaken
in het beleid in jouw ogen toch werkelijk totaal zijn doorgeslagen. Ik demonstreer dus met de Nederlandse boeren op afstand toch een beetje mee.
Gasrekeningen krijgen huishoudens in Thailand niet. We hebben immers geen centrale verwarming. Derhalve dus ook geen gascrisis. Overigens kennen we ook geen hitteplan aan regelzucht. We zijn aan de warmte gewoon gewend (en nee, dat is niet altijd fijn). Ook onze energieprijzen swingen de pan uit. Ook voor de Thai moeilijke tijden. Per 1 september moet er per Kwh 13,5 Eurocent betaald gaan worden en ook onder andere de brandstofprijzen zijn zo'n beetje verdubbeld naar rond de euro. Aardig afzien voor de mensen hier met een gemiddeld inkomen van nog geen drie honderd euro per maand. Voor ons als buitenlander valt het nog mee en mogen we hier echt niet klagen.
Ik
hoop op wijsheid en nuchter (boeren)verstand voor een toch wat meer redelijke aanpak voor de sector, waar Nederland zo trots op is en die zoveel invloed op onze levensstijl heeft, die grenzen te boven gaat. Er zijn al meer dan genoeg crisissen en deze mag wel worden afgestreept.
Meer terug naar 'normaal' en rust in de tent (en portemonnee).
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten