vrijdag 27 oktober 2017

Vrouwen hebben meer lef om zichzelf te bevrijden dan mannen.

Als ik terug kijk op meer dan vijf jaar wonen en werken hier in Thailand dan heb ik inmiddels de ervaring dat vrouwen veel meer open staan en ontvankelijk zijn om zichzelf beter te leren kennen dan mannen. 

Het proces in durven te gaan om zichzelf te ontdekken zoals zij zelf – authentiek – zijn.
En ja, er is wat lef voor nodig om die ontdekkingsreis in en met jezelf aan te gaan. Antwoorden te zoeken op wie je eigenlijk bent, wat het doel van je leven is en om die roep, als die helder is geworden, ook daadwerkelijk te volgen. Noem het persoonlijke ontwikkeling. 
Geen truckendozen, geen management of andere curssussen meer, geen toneel om feitelijk te laten zien wie je juist niet bent. Gewoonweg stappen zetten in het process van ‘ont-leren’. Dat is te leren wie je eigenlijk echt bent (altijd al was) door af te leren en jouw manier, jouw weg, te ontwikkelen om te (kunnen) zijn wie je bent en te doen wat je echt zou willen doen. Niet meer gestoord of afgeleid door wat de wereld om jou heen daar allemaal van vindt. En dit allemaal op het gebied van je fysieke gezondheid, gezonde aandacht voor – en training van - je geest, je emoties, je spiritualiteit (jezelf bijvoorbeeld de vraag stellen; wat doe ik in vredesnaam met mijn leven terwijl ik weet dat mijn tijd op raakt? Is zo’n spirituele vraag), en je omgeving (energie nemers en energie gevers).

Dit proces heeft meestal van doen met het jezelf bevrijden van allerhande dingen van het verleden die een last zijn geworden of, zonder dat je het misschien zelf de gaten hebt, je beperken in te zijn wie je daadwerkelijk bent. Van die dingen waarvan jij denkt dat de wereld om je heen wel niet over jou denkt (alles bij elkaar heel veel denken zonder zeker te weten nietwaar?). Met het stoppen van aan het wensenpatroon van anderen te voldoen of in de noden van anderen te voorzien en daarbij jezelf uit het oog te verliezen. Met een jezelf open stellen om de weg die jij nodig hebt voor jouw meest optimale groei (en die voor je klaar ligt) in te slaan.
En ook om de wereld van ego, macht, en het alleen slechts aan de buitenwereld (bijvoorbeeld met een brede lach via de sociale media) te laten zien hoe een fantastisch fijn en 'rijk' (vaak aan de binnenkant erg arm) leven je speelt.   

In mijn international ‘praktijk’ ligt de ‘balans’ op ongeveer 75% vrouwen en (slechts) ongeveer 25% mannen. Een Chinese collega, laat me op foto’s keer op keer haar ‘score’ zien. Bedroevend. Ongeveer 95% vroouwen en nog niet eens 5% mannen. Cultureel verbonden met hoe je in deze cultuur de buitenwereld moet laten zien hoe ‘sterk’ en ‘hard’ mannen zijn en om de ‘familie eer en traditie’ levend en hoog te houden (een proces dat heel veel mensen hun persoonlijke leven, ben ik inmiddels hier achter gekomen, ruineert).

Afgelopen week dacht mijn Duitse buurvrouw Josefine in relatie tot het werk dat ik hier doe en het leven dat ik hier leef even aan me. Ze stuurde me een Youtube video met de naam ‘Slomo’ die haar (en nadien ook mij) heel erg inspireerde. Opnieuw een inspirerend verhaal over een ‘rijke’ man, met een voorheen fantastische positie en status, die er achter kwam dat hij meer en meer een absurd leven ‘leefde’ zoals overigens zo velen dat doen.

Toen hij een man van 93 jaar in het bedrijfsrestaurant van het ziekenhuis waar hij als directeur werkte ontmoette kreeg hij zijn 'wake-up call'. Hij keek naar hoe deze emmabele man zijn dienblad met nogal wat eten vulde en als een grap vroeg hij de oude man: “Hoe kan een wel gebouwde jonge man als ik een oude wijze slimmerik als u worden?”. De oude man draaide zich om en gaf hem als antwoord: “Doe dat wat je wil doen!”.

Deze uitspraak, in combinatie met een problem in gezichtsherkenning dat hij ervaarde, gaven hem het lef om voor zichzelf te kiezen en weer naar zichzelf (zijn innerlijke kind) van binnen te gaan luisteren. Het roer om te gooien en te gaan leven hoe hij wilde leven. Basaal, geen materiele luxe meer, meer verbonden met de wereld om hem heen en met de natuur (zee), gaan roller-skaten (zeg maar liever haast vliegen) als een jongen van 11½ jaar.
Spelenderwijze meer en meer geluk en vrijheid in zijn hoofd laten ontstaan en… ook nog eens een veel gezonder leven leven.

En natuurlijk kun je als je dit leest gelijk weer naar je Generale Excuses die direct in je hoofd opkomen luisteren die je zeggen dat dat voor jou nooit mogelijk is. Je hebt immers toch geld nodig om te bestaan, je hebt je verantwoordelijkheden tegenover anderen (hoe zit het met die tegenover jezelf trouwens?), en… ga maar door. Ga daar lekker mee door en maak jezelf dan minder gelukkig door in jouw eigen gebouwde gevangenis te blijven. Wees sterk, stop met dromen, denk vooral niet buiten je kaders, en vraag jezelf dan ook nooit meer af, terwijl je weet dat je tijd op raakt, of jij jouw levensdoel, jouw levensmissie in je leven wel hebt geleefd…

Mannen (en nog steeds ook vrouwen) wordt wakker! Wees niet verlegen voor jezelf. Wees sterker om jezelf te ontdekken en te bevrijden van alles dat je jezelf (vaak door anderen) hebt aangeleerd om te zijn wie je vaak niet meer bent. Zet stappen om (meer) te gaan leven…




Frans Captijn

www.captijninsight.com 

vrijdag 20 oktober 2017

We weten niet wat ware liefde is. Een mindfulness training om daarin verbetering te brengen.

We praten wat af over liefde. Het is moeilijk om er een definitie van te geven en al zeker als je echte liefde ook echt leeft. In alle andere situaties is het gemakkelijker om er een richting of een idee aan te geven. Vaak overigens in die richting die jij in die liefde mist.
Wikipedia (Engels) omschrijft liefde als “Een verscheidenheid aan emotionele en mentale staten, meestal sterk en positief ervaren, die varieren van diepste interpersoonlijke affectie tot eenvoudigweg plezier.". En met deze uitleg weet je in mijn ogen eigenlijk nog steeds niet wat liefde is.

Ik leer steeds meer uit het boeddhisme. Onder andere ook hoe je naar liefde kan kijken. Door te werken met steeds meer gasten in programma's en sessies, kom ik er achter dat niet veel mensen (misschien zelfs een toenemend percentage in deze en volgende generaties) weten en begrijpen wat  ware liefde is en/of hoe je daar dan vorm en inhoud aan geeft. Ik wil er overigens heel eerlijk over zijn. Ik heb in mijn leven verschillende langere en kortere pogingen gewaard om het te ontdekken en ik denk dat ook ik tot die groep hoor die er dan ook kennelijk nog steeds naar op zoek is. Een ‘one night stand’ kan dan misschien 'eenvoudigweg plezier' zijn, zoals Wikipedia het noemt, maar ware liefde daarin is natuurlijk ver zoek.

Ik denk echt dat er mensen zijn die ware liefde kennen en ook leven. Mensen die zeer lange en ware 'echte liefde' metgezellen zijn of hoge huwelijksjubliea bereiken, die samen daadwerklijn (nog) gelukkiger zijn. Lokale media geven soms aandacht aan hun gouden-, diamanten- of zelfs platina-huwelijksjubilea's (vieringen).
Ik ben er zeker van dat ik dit soort jubilea nooit meer in mijn/dit leven zal meemaken, hoewel het welegelijk vroeger ooit mijn bedoeling en insteek was.
Veel mensen denken slechts te weten wat ware liefde is en beginnen hun interpretatie ervan te leven. En na een langere of kortere periode slagen ze er dan uiteindelijk toch niet in om hun relatie met plezier voort te zetten. Ook ik ben er tot nu toe een voorbeeld van.

Waar leren we liefde? De natuur geeft ons voorbeelden en we leren door voorbeelden. We zien en voelen (of zien en voelen juist niet) de liefde tussen onze ouders en in onze familie. Soms ervaren we de verschillen van wat we zagen en geleerd hebben thuis, met dat wat we in een ander gezin zien als we een vriendschap of relatie krijgen en daar over de vloer komen. Automatisch ga je vergelijken.

We kopiëren wat we zagen en dachten wat liefde is. En veel van hoe wij ons liefdesleven leven heeft te maken met de voor ons negatieve emoties en rituelen die we zagen en ervaarden. En vaak gebeurt ons daardoor het zelfde en krijgen we dus dat terug wat we feitelijk niet wilden.

Onze ouders leerden van hun ouders en ga zo maar door. Iedereen geeft, ongeschoold, op zijn of haar eigen manier invulling aan de uitvoering van een liefdesleven. Feitelijk uit de intentie om er alles van te maken. 
Net zoiets als kinderen opvoeden. Waar heb je dat geleerd? Levende liefde heeft vaak veel te maken met het proberen om niet dezelfde 'fouten' te maken die je al ooit hebt gezien of ervaren en om een staat van liefdesbevrediging / geluk te bereiken die we in de wereld om ons heen (slechts) zien en die ons door sociale media en marketing wordt voorgehouden.
En als we eerlijk tegenover onszelf zijn, ontdekken en kennen we veel dingen in ons gedrag en de interpretatie van hoe we ons liefdesleven zouden moeten leven die, diep geworteld in het verleden liggen en die een basis hebben in onze persoonlijke verlangens. Niet alleen willen of kunnen zijn, aandacht nodig hebben, onszelf ‘bevredigen’ en in verschillende culturen onze ouders of familieeer omwille van de lieve vrede hoog houden. En daarmee dan ook een 'verlangen gedreven' liefde. En met deze aanpak staat de liefde eigenlijk al in de startblokken om te falen en de eindstreep niet te halen.

Begrijp me niet verkeerd. Ik beschuldig mijn ouders absoluut niet. Ik kreeg en voelde van hen meer dan genoeg liefde en hun allerbeste intenties.

En hoe zit het met van jezelf houden? Ik leerde hier eigenlijk pas hier voor het eerst dat dit de eerste en een fundamentele stap in ware liefde is. Waar leren we dat? Vaak wordt ons voorgehouden, en ook geloof speelt daar een rol in, dat dat er niet bij hoort. Als we het ons al aanleren is dat vaak een eenzame ontdekkingstocht. Vallen en opstaan en 'De straat universiteit’. Leren door naar verhalen van vrienden die we vertrouwen te luisteren en soms hun 'advies' te volgen en maar wat uit te proberen. 

Als je van jezelf houdt, zorg je allereerst voor jezelf. Dat houden van is de basis van jouw liefdevolle relatie met je eigen leven, met anderen en met de wereld om je heen. Niets egoïstisch aan. Wees niet zo hard voor jezelf, stop met negatieve gedachten over jezelf en met negatieve verhalen tegen jezelf over jezelf. Weet en accepteer hoe uniek, getalenteerd, fantastisch en krachtig je bent.

Hoe dat te beoefenen? Misschien is de eerste stap om jezelf te bevrijden van dingen die niet goed voor je gezondheid zijn (denk aan dat wat je eet, mogelijke verslavingen, mensen met een negatieve invloed op je, dingen, situaties en alles wat je in een spiraal naar beneden brengt en je van jezelf af drijft).

Ware liefde…? Echte liefde? Wat is ware liefde?
Het boeddhisme geeft ons de vijf mindfulness trainingen. Die vijf mindfulness trainingen vertegenwoordigen de boeddhistische visie voor een wereldwijde spiritualiteit en ethiek. De derde training van die vijf gaat over ware liefde. Een concrete invulling van de lessen van de Boeddha over het pad en het begrip van liefde. Bedoeld om heel te maken, en transformatie naar geluk voor onszelf en de wereld te ondersteunen.

Het verklaart dat seksueel verlangen geen liefde is, en dat seksuele activiteit die door dat verlangen of door lust wordt gemotiveerd, uiteindelijk op een bepaald moment altijd schade oplevert aan jezelf en de ander. Ware liefde is veel meer dan alleen verliefd op jezelf en op iemand anders zijn of verlangen naar een lichaam. Het draait om de verbinding met het totale zelf.
Ware liefde motiveert om op een duurzame manier te leren, en passende manieren te ontdekken, om persoonlijke seksuele energie te omarmen en liefdevolle vriendelijkheid, mededogen, vreugde en inclusiviteit te laten groeien. De vier fundamentele elementen van dat wat het boeddhisme ware liefde noemt. Voor een persoonlijk groter geluk en een groter geluk van anderen. Ware liefde is iets dat je helpt om minder te lijden en te piekeren. En helpt om de andere persoon minder te laten lijden of te laten piekeren. Ware liefde is iets dat jou duurzaam gelukkig maakt en waarmee de andere persoon intens blij blijft. Ware liefde kan je helpen om meer vrijheid te krijgen.
Ware liefde leven en koesteren geeft aan dat we weten dat we in ons leven ‘mooi’ blijven.

Die vier basiselementen van ware liefde zoals genoemd in Boeddhistische leer wat verder uitgediept zijn:

1) Het laten groeien van liefdevolle vriendelijkheid (Maitri).
Maitri heeft de kracht om geluk te geven. Wanneer je een gevoel en intentie van vreugde en geluk voor jezelf kan opwekken. Een gezond aanbod voor jezelf. En als je dat gevoel kunt kweken dan helpt dat de ander om ook dat gevoel te kunnen opwekken. En die verbinding is wat liefdevolle vriendelijkheid wordt genoemd. Als jij dus ware liefde leeft, creëer je geluk voor jezelf en voor de ander.

2) Mededogen (Karuna).
Mededogen is iets anders dan mede-lijden. Het is de capaciteit om zelf minder te lijden. Minder last te hebben van dingen die het leven van anderen verstoren. En door mededogen te leven in plaats van medelijden, lijdt die andere persoon ook minder. Het is de mogelijkheid om de emotionele toestand(en) van een ander te begrijpen zonder zelf uit balans te raken. Of een zichzelf juist niet in de andere persoon te verplaatsen (wat we empathie noemen) maar in verbondenheid dingen slechts gade te slaan en af te wachten waar die ander mogelijk om vraagt. Dat is een andere vorm van zorg dan voor de ander te gaan denken en hem of haar dat aan te bieden wat jij denkt dat goed voor hem, haar of de situatie zou zijn. 

3) Vreugde (Mudita).
Als liefde niet elke dag vreugde genereert, is het geen liefde. Als liefde de nieuwe dag triest maakt of laat huilen, is het geen liefde. Als liefde je elke dag laat lijden of piekeren, is het geen ware liefde. Ware liefde is in staat om vreugde voor jezelf en voor de andere persoon op te wekken.

4) Inclusiviteit (Upeksha).
Niemand en niets uitsluiten is het vierde element van ware liefde. En je begint daarbij primair alweer met jezelf en daarna met de andere persoon. Maar als je doorgaat met deze praktijk van ware liefde, zal je hart openen, groeien en heel snel zal je iedereen je liefde laten voelen. Je sluit niemand uit van die energie. Geen enkel levend wezen. Geen discriminatie van ras, cultuur, religie of wat dan ook. Een persoon in alles, maar dan ook alles, blijvend accepteren zoals hij of zij is. Dus niet alleen in een fase van verliefdheid met die roze bril op.
Dat is het element van non-discriminatie, van inclusiviteit, waardoor je heel vrij wordt en je steeds gelukkiger kunt gaan voelen. Maak je liefde onbeperkt. En in ware liefde blijft je groeien. Je liefde blijft groeien. Totdat het iedereen in de kosmos omarmt (Je verbindt je, wordt meer en meer geïnspireerd, je gaat steeds meer koesteren).

Hier in dit fantastisch mooie land met die andere cultuur, daar meer over kunnen en mogen leren maakt me bewust dat ik dan wel op weg ben, stap voor stap vooruitgang boek, maar dat ik er nog lang niet ben. En dat zit hem met name in die inclusiviteit. En dat ligt dus voornamelijk aan mij. 
  
En ja, ik ga er mee door om me nog bewuster te richten op het begrijpen en leven van die liefdevolle vriendelijkheid, dat mededogen, en die vreugde. Er is nog heel wat te sleutelen en te verbeteren om mezelf nog vrijer te maken van dingen die niet goed zijn voor mijn gezondheid. Die gevoelens gekoppeld aan persoonlijke verlangens los te maken en om te buigen in een nog hogere staat van levensenergie en te werken aan inclusiviteit.

Een geweldige reis. Over ware liefde is er nog heel veel te leren, te ontdekken en in de praktijk te brengen. Om vooruitgang te boeken En ... ik weet zeker dat ik niet de enige ben.



Frans Captijn

www.captijninsight.com 



vrijdag 13 oktober 2017

De duistere en lichte wereld waarin de meeste mensen leven.

Een jonge vrouw uit Denemarken was een paar weken mijn buurvrouw. Ze had het huis naast mij gehuurd. Ze volgde in ons resort een cursus tot yoga-leraar. Ze had geen vervoer en op een zondag reed ze achterop bij mij op mijn scooter naar de stad. Zij wilde even wat inkopen doen en ik moest toch naar de stad omdat ik die zondag tijdens de eucharistie viering de schriftlezingen in de kathedraal moest verzorgen.

Op haar jonge leeftijd had ze al aardig wat van de wereld gezien en bereisd en volgens mij heeft ze veel meer inzicht en levenswijsheid dan je van iemand op die leeftijd normaal zou verwachten.

Op onze weg terug spraken we samen over de twee verschillende persoonlijke werelden waarin de meeste mensen leven. Over één persoonlijke wereld zijn de meeste mensen over het algemeen aardig 'open'. Het deel van werk, de opleidingen die je gedaan hebt, je positie, daar waar je vandaan komt en daar waar je woont bijvoorbeeld. Over de persoonlijke andere kant sluit bijna iedereen zich af. Dit heeft te maken met de beschadigingen die je in je leven al hebt opgelopen, met gevoel, met sensualiteit en sexualiteit.

Alle twee die kanten in je leven hebben te maken met de interactie met enerzijds jezelf en anderzijds met de wereld om je heen. En voor de meeste mensen is het dan ook gemakkelijker en veiliger om te praten over thema's in relatie met de buitenwereld.
Om alleen die dingen het licht te laten zien. Dat wat er zich in de binnenwereld af speelt houden we keurig in het duister verborgen. Als een verborgen geheim, een soort van soms Heilige wereld.

Mensen schamen zich over het algemeen om te praten over dit deel van hun persoonlijke wereld en ze gaan er ook de verdieping in en met zichzelf liever niet mee aan. Dat is ook waarom ze zichzelf niet kennen, het gevoel niet kennen om thuis te komen bij zichzelf, zich niet veilig en op hun gemak voelen om de oorlog die soms in henzelf woedt onder ogen te zien en dus kiezen om er voor weg te rennen. En daar zijn heel, heel veel manieren voor.

Tijdens Tantra werk (als basis en in beginsel spiritueel werk gekoppeld aan Tibetaans Boeddhisme) begin je jezelf in je eigen natuurlijke omgeving met al je zintuigen vrij te ontdekken, innerlijke energie vrij te maken en geluk te ervaren. Een gevoels en ervaringsreis. Een en ander gerelateerd aan Ethologie (de studie van het menselijk gedrag onder natuurlijke omstandigheden vanuit een biologisch perspectief). In eerste instantie een reis naar en in jezelf. Jezelf aan te raken, je gevoel zonder schaamte te leren kennen en te accepteren.

Die denkende geest eens even op een heel laag pitje te zetten. Jezelf letterlijk en figuurlijk aan te raken en zonder schaamte je gevoel te ontdekken. Om als eerste stap zonder oordelen en veroordelen jezelf te eren en lief te hebben als een vrij mens. Je open stellen voor jezelf. Te beginnen die duistere kant aan jezelf zichtbaar te maken. Door in een veilige comfortzone met jezelf en met anderen te werken leer je te geven en te ontvangen.

En tijdens die dialog met mijn tijdelijke buurvrouw achterop mijn scooter op weg terug naar huis, kwamen zo veel trieste ervaringen boven. Ontstaan vanuit de opvoeding, cultuur, religie, omgeving, sexueel misbruik, etc.. Die er allemaal aan bij blijven dragen om die duistere kant vooral duister te houden en je daarmee te beperken in je eigen geluk.

Je niet (durven) open stellen voor die kant, niet kunnen ontdekken wat echt goed voor jou voelt (en dus optimale energie geeft). Het houdt je af van volop in geluk leven.
Je blijft op die manier altijd in de stemming van jezelf verborgen houden, je kwetsbaarheid vooral niet tonen om niet (verder) beschadigd te worden. Het gevolg daarvan is dat je niet ten volle leeft.

Hoe geweldig dat ik steeds meer mensen ontmoet die al wel open staan of de intentie hebben om zich meer open te stellen voor die schaduwkant. 
Het cadeau aan zichzelf en aan de buitenwereld is een veel hogere innerlijke energie, een natuurlijker gevoel, meer plezier en geluk en niet op de laatste plaats een betere gezondheid.

Breng licht en liefde in je duistere (Heilige) wereld. 


Frans Captijn

www.captijninsight.com 
captijninsight@gmail.com

vrijdag 6 oktober 2017

Je kunt niet altijd gelukkig zijn. Zonder Modder (piekeren) geen Lotus (bloei)

We moeten altijd maar gelukkig zijn. En kennelijk zijn we dat niet want de wereld om ons heen maakt ons wijs dat we toch steeds het nieuwste van het nieuwste moeten kopen om gelukkiger te zijn. Zelfs een blad als Happinez staat voor meer dan de helft vol met reclames om gelukkiger te worden. Ons leven is gericht op geluk en als we gelukkig zijn wordt het leven om ons heen daar weer niet bij van. Ik schreef er op 28 april dit jaar al eens een blog over. Geluk is niet goed voor de economie. We moeten altijd berg op en zelfs stilstaan lijkt niet goed.

Is het niet meer dan normaal dat we als we berg op willen het dal verlaten en als we op die bergtop staan toch ook weer een dal in moeten om wellicht ooit nog eens een hogere bergtop te bereiken?

De natuur helpt ons om dit te begrijpen. Uit de vier seizoenen is al heel veel te leren en vandaag wil ik het voorbeeld van een lotusbloem eens onder de loep nemen.

Zonder modder kan er geen prachtige lotus bloeien.

De modder staat in het Boeddhisme voor onze wereld van piekeren, ons zorgen maken en soms zelfs lijden. Die modder is essentieel om het zaad van de lotus te laten ontkiemen. De wortels gaan diep in de modder. Uit die modder, al die ervaringen in je leven, gaat de jonge plant groeien. Als de lotusknop het water oppervlak raakt dan groeit de oorsprong van die fantastische bloem op een dunne en super sterke steel tot hoog boven dat water oppervlak.

Het wateroppervlak leert ons dat emoties hun eigen tijd nodig hebben om tot rust te komen. Een niet te forceren proces. Als er storm is dan komt het water in beweging en wordt troebel. De lotus blijft fier overeind staan en beweegt slechts met de wind mee. En na de storm duurt het even tot het water weer glad als een spiegel is. Echter… nog niet kristal helder. De modder en het stof in het water dat door dat de wind de laag water in beweging heeft gebracht is niet helder en ook dit proces kun je niet forceren. Slechts door het tijd te geven wordt het water naast spiegel glad ook kristal helder. En pas dan kun je ook alles in relatie tot dat wat die emotie veroorzaakte helder en zonder oordelen zien. Er van leren.

Hoog boven het water opent op enig moment, en ook die tijd kun je niet forceren, de lotus zich om zich in pracht en praal te laten zien. Geen enkele moeite. Niet anders voordoen dan hij of zij is. En na een dag of twee wordt die mooiheid minder. De bloemblaadjes vallen in het water en de bloem geeft terug. Voeding in het water dat de modder voor de nieuwe generatie vruchtbaar maakt. Na verloop van tijd valt ook het zaad uit de kolven die gevormd zijn en het proces begint van voren af aan. De levenscyclus, (cirkel van Samsara).

Nog iets moois, water hecht zich niet aan de bladen van een lotusplant. Water vormt parels en door de wind of door de zwaartekracht, wederom geen enkele moeite, rolt het van het blad af. En daarmee wordt het blad dan ook niet verstoord door alles wat er om hem of haar heen gebeurt.

Modder is nodig om ‘slechts’ je uniekheid, dat, wat en die je bent te laten zien. Te leren van het verleden en stappen te zetten in de toekomst. En dat proces kent diverse stappen als verandering/transformatie, nemen, groeien, stralen, geven, verandering, groei.

Een voortdurend leerproces waarin je niet altijd kunt stralen en gelukkig kunt zijn. Het is een accepteren van bergen en dalen wat je leven vorm en inhoud geeft. En vergeet niet...geluk hangt af van onze geestelijke houding en niet van externe condities.

Zonder modder geen lotus.

Frans Captijn

www.captijninsight.com 
captijninsight@gmail.com