Terug naar de basis. Oog in oog met de wortels van (on)geluk.

Anderhalve week geleden, op een vrije dag, reed ik op mijn scooter hoog de bergen hier in. Groen, schone lucht en wat aangenamere temperaturen voor deze tijd van het jaar hier. Het laatste stuk weg van mijn bijna twee uur durende trip was haast onbegaanbaar. Ik kwam uit in een klein, voor de toeristen industrie onbekend, berg dorpje. Ik parkeerde mijn scooter en liep er rond terwijl ik op mijn manier contact te leggen met de bewoners, interesse te tonen in dat wat ze deden en ze te groeten. En dat lukte. Ik kreeg verbinding.

Ik besloot om gebruik te maken van de mogelijkheid om voor een korte periode dit dorpsleven eens mee te maken en kreeg het aanbod om me meer als tijdelijk ‘deel van de gemeenschap’ zo te kleden. Dat leek eerst meer op een geintje maar al snel voelde dat eigenlijk veel beter. En fantastische ervaring om je met de basis van dat wat leven heet eens te verbinden. Echte verbinding tussen mensen, geen mobieltjes, eigenlijk leven deze mensen hun basis behoeften zoals in Maslows piramide worden beschreven en voelden gelukkig. Voor mij een fijne energie zonder zorgen, gevoel van onveiligheid en stress. Het is misschien moeilijk te omschrijven wat het gevoel van geluk is maar voor mij was het dat.

Op de terugweg naar huis reed ik door het centrum van het drukke en toeristische Chiang Mai, het voelde totaal anders.

Het nam even tijd nadat ik weer thuis was om dat wat ik ervaren had tot me te laten doordringen. Ik vroeg me eigenlijk af wie er nu meer gelukkig was? Waar draait echt geluk om?

Ik denk dat we gehersenspoeld zijn om ons in beginsel ongelukkig te voelen en gedoemd om te falen. Er wordt ons voorgehouden om continue te investeren om wat geluk te vinden en te houden. Dagelijks gaan we, niet eens bewust van de verstoring die dat brengt in ons geluksgevoel, om met hoe we zijn geprogrammeerd. Overtuigingen en wortels die door onze ouders, grootouders, cultuur, traditie, maatschappelijke omgeving en de voortdurende schreeuwende marketing industrie ons zijn ingeprent. We hebben er nauwelijks weet van. Open je ogen!

Die overtuigingen kloppen niet. Ze zijn geen realiteit of feiten. Ze zijn uitsluitend jouw realiteit en jouw feiten waaraan je spiegelt. Ze zijn verbonden met angst, schuldgevoel, verwachtingen, ambitie, zorgen en zo voort. Ze blokkeren je van duurzaam gelukkig te zijn. De grootste verstoringen om gelukkig te zijn, zijn je voortdurende verlangens, ‘behoeften’ en misschien nog wel het meeste onze gehechtheid aan dingen of personen. We richten onze aandacht altijd op dingen de we nog niet bezitten en denken dat het bezit daarvan ons (nog) gelukkig maakt. Je bent je er niet eens van bewust dat je boven op je eigen geluk staat. En omdat je er op staat en nog niet eens de moeite neemt om naar beneden te kijken, zie je het niet.

We zijn getraind om onszelf de schuld te geven en geven nooit de schuld aan hoe we zijn geprogrammeerd. Ik denk dat de meeste mensen nog niet eens beseffen hoe ongelukkig ze feitelijk zijn. Ze ontdekken het pas als het te laat is en zijn dan niet of nauwelijks nog in staat om er iets aan te veranderen.

Wat je ongelukkig maakt is niet de wereld om je heen of de situatie waarin je zit maar je gedachten. Het hele programma dat voor je (en niet door je) ontwikkeld is in je hoofd. Dit programma dwingt je als het ware om altijd meer te willen hebben en krijgen of om de situatie om je heen te veranderen zodat die voor jou acceptabel is en je je gelukkiger voelt. Als je daar niet in slaagt voel je je ellendig. Maar het is een onrealistische gedachte om te denken dat je de wereld om je heen kunt veranderen of aanpassen aan jouw overtuigingen. Sta open en wees nieuwsgierig om dezelfde wereld op een andere manier te ontdekken en je waarheid te vergroten.

Een gehechtheid is geen feit. Het is een emotionele staat van vasthouden. De overtuiging handhaven dat zonder dat speciale ding of die speciale persoon of personen je niet gelukkig kunt zijn. Het is een geloof, een fantasie in je hoofd, aangeleerd door onze programmering. Als het verlangen is vervuld geeft het ons een kort moment plezier en ook angst (in relatie tot personen vaak jaloezie) om het weer te verliezen.

De dorpsgemeenschap waar ik een tijdje in mocht integreren had niet zo bar veel om zich aan te hechten of om te verlangen. Het draaide om gezin en familie, een dak boven hun hoofd, gemeenschap ondersteuning om zelf ondersteunend te zijn in voeding en water en verbinding. Basis behoeften.

Mijn vraag wie er nu eigenlijk meer gelukkig zou zijn kan ik nog steeds niet beantwoorden. In veel opzichten denk ik dat zij met kop en schouders boven mij/ons uit steken. De be-leving was fantastisch en heeft me een grotere ‘waarheid’ opgeleverd.

Gehechtheid kan en zal nooit overleven. Geniet van de dingen en van personen in je leven. Houd je vrijheid in stand om te groeien en te bloeien en respecteer die zelfde vrijheid in je vriendschappen of relatie. Weiger te geloven dat je niet gelukkig kunt zijn zonder hen.

De wortels van (on)geluk zitten in onze overtuigingen, gehechtheid en in ons vast willen blijven houden…

Frans Captijn

www.captijninsight.com