Tijdens een (alweer) een les die ik met een eigen groep volgde op de boeddhistische universiteit, maakte de monnik/docent er even een thema van.
Aan de groep werd gevraagd hoeveel tijd we zoal aan ons lijf spendeerde. Na even wat aanloop angst om over de drempel te stappen brak er een aardige beschieting op de argeloze monnik/docent die voor ons stond los. Je verzorgt je lichaam immers dagelijks wel een aantal keren. We fitnessen en hollen wat af als ik het zo hoorde en ook uit mijn eigen vrienden en kennissen kring weet ik wat mensen hier, al dan niet met lol, voor over hebben.
De monnik vergeleek deze aandacht voor het lichaam als de aandacht die mensen vaak geven aan een nieuwe auto. Alles moet zo veel mogelijk in op en top conditie zijn.
Mijn vader (ja daar is hij weer) zei in zijn sportlessen die hij gaf altijd al: 'Maar dames en heren en jonge lui, vergeet nooit 'Zorg voor een gezonde geest in een gezond lichaam.' Ik nam dat altijd gewoon maar aan en dacht er nooit over na. Nu, tijdens deze les hier in Thailand, kwam die uitspraak helemaal boven drijven.
De monnik vroeg namelijk na zijn verhaal over de auto welke aandacht en hoeveel tijd we aan onze geest besteedde. En toen viel het aardig stil. We hollen maar door, zijn ons nauwelijks bewust van de dingen die we doen, rusten vaak veel en veel te weinig en onze 'monkey mind' springt vrij van de hak op de tak.
Die mind onze geest, zo vertelde hij, kun je je voorstellen als de bestuurder van die prachtige auto. En weet je, de bestuurder van de auto is nog altijd de baas, de échte meester. En juist die meester krijgt nauwelijks aandacht omdat we al maar bezig zijn met de buitenwereld en de buitenkant. Lichaam en geest zijn één en juist de geest is de meester van die twee. En als je geen aandacht aan die meester geeft, onbewust blijft door springen, dan gaat het op enig moment fout.
Je geest kun je trainen, verzorgen. Geen 'brain games' maar meer bewuste aandacht, regelmatig even stil staan, Facebook, email en mobiel eens even uit, of door meditatie. En denk bij meditatie dan niet gelijk aan wat zoveel mensen denken 'geiten wollen sokken' of 'stil zitten'.
Maar wees eens heel eerlijk tegen jezelf. Wanneer ben jij eens stil? Niets doen waarderen (ik vind het nog steeds super moeilijk). Als we ook maar een moment 'vrij' hebben pakken we onze mobiel of tablet of een boek. We kunnen bijna niet meer stil zijn. Stil zijn is 'eng' geworden. We willen de oorlog die vaak in ons heerst niet zien. Dus rennen en jezelf verstoppen.
Veel mensen zien dan ook op tegen een stiltedag of halve dag die we wel eens in onze programma's hebben. Na zo'n oefening zijn de meesten meer dan razend enthousiast. Je ontmoet jezelf. De verstilling brengt je langzaam naar jouw bron van creativiteit en talent. En ja, dat is even oefenen.
"Een gezonde geest in een gezond lichaam". Lichaam en geest zijn één.
Misschien zo gek nog niet om toch eens wat meer aandacht aan die geest te besteden, die geest juist eens wat meer en beter te trainen en het fysieke deel in onze holistische balans een heel klein beetje te verschuiven naar ook wat bewuste aandacht voor het mentale deel.
En als die master gezonder en rustiger is, dan rijdt die auto ook nog eens veiliger, fijner en is de reis op zich net zo plezierig als het aankomen op de bestemming.
Frans Captijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten