Gestudeerd maakt nog lang niet wijs

Toen ik hier afgelopen week met twee gasten uit Macau (China) in een programma sprak kwam het over wijsheid. Een van deze twee gasten had jaren geleden eens een vriend ontmoet die een winkel in kristallen in Hongkong had. Toen hij zijn vriendin na lange tijd weer zag, zei hij haar oprecht dat zij heel slim was en ook veel gestudeerd had maar absoluut niet wijs. Ze straalde dan wel aan de buitenkant met haar mooie opgemaakte uiterlijk en prachtige kleren aan, maar van binnen zag hij haar niet blij.

De gast vertelde me dat ze met hem in discussie ging en zijn mening absoluut niet deelde. Ze werd boos van die opmerking. Het contact verwaterde. Ze had hem destijds aangegeven dat ze nog wel eens terug zou komen om hem te laten zien dat hij ongelijk had...

Hier, in het retraiteprogramma dat we beleefden, kwam die opmerking in haar gedachten ineens terug en kon ze, na jaren, de uitspraak van deze man plaatsen. Ze was er achter gekomen dat je wel veel gestudeerd kunt hebben en enorm slim kunt zijn maar dat dat nog niet betekent dat je dan ook wijs bent. Wijsheid draait veel meer om het beleven en voelen met je hart in plaats van het allemaal theoretisch allemaal kunnen bedenken. De afgelopen week had ze enorm veel wijsheid in zichzelf gevonden en beleefd. Ze beloofde me dat ze, zodra ze terug was, deze oude vriend weer zou bezoeken en hem haar wijsheid van nu zou tonen. Mooie dingen die hier ‘zomaar’ (?) gebeuren.

Toen ik er dieper over na dacht kwam ik er achter dat ook ik die ervaring eigenlijk gehad heb. Het is fantastisch om heel veel te kunnen en mogen leren. Veel te lezen, te ontdekken, in je hoofd te ordenen, er conclusies uit te trekken en nieuwe paden in te slaan. Mijn eigen boek; ‘Speurtocht naar persoonlijk meesterschap’, is er een bewijs van. En toch…

Ooit wees een voormalig collega, Bram Jobse, me er op toen ik in mijn periode burn-out belandde. Hij verbaasde zich er over dat het mij was overkomen. Mijzelf trouwens ook nog steeds. Super positief zei hij me, met een kwinkslag, dat ik mijn eigen boek nu maar eens moest gaan leven. Raar maar waar heb ik dat ook gedaan en het leeft nog steeds voor. Die kennis in mijn kop moest ik mezelf eigen maken. Een soort anders geloven en vooral ook anders begrijpen. Ik noem het be-leven, ervaren en door-leven. Niet meer dan meemaken. Dat maakt wijs. Niet dat ik nu ineens wijs ben door en van mijn eigen boek. Wel van het beleven van al die zaken die ik dus eigenlijk al lang wist.

Het Boeddhisme noemt dat ook juist wijsheid. Je open stellen voor dat wat je al lang in je hebt.

Geweldig dat door het regelmatig hebben van dit soort mooie ontmoetingen met even zo mooie mensen je steeds weer beleeft en daardoor wijzer wordt…

Frans Captijn