‘Ik heb zoveel moeite met ‘loslaten.’ Een opmerking die ik enorm vaak tijdens workshops en werkprogramma’s van villa-asia hoor. Ik heb dat, jawel ik geef het toe, vaak ook. Toch lukt het me steeds beter om wél los te laten.
Sta er maar eens bij stil. Vasthouden is eigenlijk niet eens een optie. Als je geboren wordt weet je al dat je dood gaat bijvoorbeeld. Je kinderschoentjes waar je zo aan gehecht was ben je toch echt ontgroeid. Alles veroudert en keert terug. Het is een natuurlijk proces. En…als je vast houdt, wat hou je dan eigenlijk vast? Materie? Kun je die wel vasthouden? Wat zegt dit proces eigenlijk over jou? Waar ben je aan gehecht en kun je jezelf dat echt toe-eigenen of is dat eigenlijk maar schijn?
Vasthouden verkrampt, haalt de creativiteit uit je, kost enorm veel energie en houdt deuren die eigenlijk (of misschien wel eindelijk) nu wel eens voor je open mogen, gesloten. Dat kun je zien als gemiste kansen die op je liggen of lagen te wachten.
Tijdens mijn verdiepingsslagen in zowel mijzelf als in mijn rol als katalysator in onze programma’s bij deelnemers, kwam ik er achter dat we eigenlijk continue alles los laten.
Als je in je bed stapt, ga je liggen, denk je nog even terug aan de dag die geweest is of pieker je over wat er nog komen moet en… val je in slaap. Op dat moment heb je duidelijk, meestal hoop je maar op 'even', afscheid genomen van waar je mee bezig was en laat je zaken los. Piekeren, altijd over het verleden dat geweest is of over de toekomst die je helemaal niet eens kent, kan maar over het algemeen laat je het gaan. Als je de dag erop niet meer zou ontwaken heb je dat waarschijnlijk niet eens gemerkt en heb je, in ieder geval fysiek, letterlijk alles los gelaten. In veruit de meeste situaties echter ontwaak je weer ‘gewoon’ maar had je zonder dat je er erg in had en misschien ook zonder dat je er bij stil gestaan had of voor al het goede tot dan toe had bedankt, los gelaten.
Eén groot voorbeeld van continue loslaten is je ademhaling. Je doet het je hele leven door en ook dit zonder er over het algemeen bij stil te staan. Bij meditatie word je dit enorm gewaar. Je ademt in, houdt die adem even vast en laat de lucht uit je longen weer los om klaar te zijn voor de volgende inademing. Een prachtig fenomeen, ademhalen. Schenk er eens aandacht aan.
Moeite met loslaten? Stem eens wat vaker af op je ademhaling en gebruik de spiegel eens om jezelf voor te houden wat het over jou zegt.
Frans Captijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten