Waar zijn Amerika en Europa als er (bijna) niets te halen valt?

Tienduizenden mensen omgekomen in oorlog Tigray.

Tigray is een noordelijke provincie van Ethiopië. De legers van Ethiopië en Eritrea en aanverwante milities zijn verwikkeld in een bloedige strijd met het Volksbevrijdingsleger van Tigray. Dat wil de macht over het eigen gebied. De oorlog in Tigray duurt al bijna twee jaar en heeft aan tienduizenden mensen het leven gekost. Miljoenen mensen zijn op de vlucht geslagen.

 

Vorige maand noemde de topman van de Wereldgezondheidsorganisatie het conflict de grootste humanitaire ramp van dit moment.

 

Voor de mobilisatie worden mensen van huis meegenomen, jongeren gaan naar militaire trainingskampen en kerkgangers worden zelfs uit diensten geplukt en naar het front gestuurd. Zo vertelt mevrouw Van Reisen, hoogleraar internationale betrekkingen en gespecialiseerd in de regio, uit berichten.

 

Tigray is grotendeels afgesloten van de buitenwereld. Telefoon- en internetverbindingen doen het niet, bankverkeer is niet mogelijk, er is geen elektriciteit en voedsel is bijna niet te krijgen.

Sinds het begin van de burgeroorlog zijn oorlogsmisdaden gepleegd door alle partijen in het conflict, dus ook door Tigrese troepen, staat in een VN-rapport dat maandag naar buiten kwam. Zo zijn Tigrese kinderen omgekomen door drone-aanvallen door de Ethiopische regering, wordt uithongering gebruikt als oorlogswapen en hebben Tigrese soldaten moeders verkracht voor de ogen van hun kinderen.

 

De EU veroordeelt de mobilisatie en zegt dat extra militairen alleen maar leiden tot verdere escalatie van het conflict.

 

(Bron: NOS.nl, zaterdag 24 september 2022)

 

Ik las dit bericht, waarvan slechts een fragment hierboven, afgelopen weekend op het internet. Ik wist van deze (burger)oorlog niet eerder. Mogelijk omdat ik het nieuws maar mondjesmaat volg.

Vlak daarboven een artikel van dezelde dag over de vermaningen van de Russische minister van Buitenlandse Zaken op de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York aan het adres van de Verenigde Staten en Europa. Over hun bemoeienis met de Russische militaire operatie. 

Ik fronste toch even mijn wenkbrauwen. Het zijn niet uitsluitend alleen maar onwaarheden.

Die oorlog, want een militaire operatie is het al lang niet meer als dat het ooit al was, is verschrikkelijk en dagelijks word je er via de media mee geconfronteerd. Maar over de positie die Amerika in veel conflicten in de wereld en nu ook Europa innemen kun je ook wat dieper inzoomen. En zo diep hoeft dat in mijn ogen niet te zijn.
 
De vreselijke en smerige onmenselijke toestanden met tienduizenden doden in Tigray komt, voor mij in ieder geval op zijn minst gevoelsmatig, nagenoeg overeen met de horror in de oorlog tussen Amerika samen met het Westen met Rusland die in Oekraïne plaats vindt. Over de bemoeienis van Amerika lees ik in de berichten over Tigray echter niets en de EU veroordeelt slechts de mobilisatie en zegt dat extra militairen alleen maar leiden tot verdere escalatie van het conflict. 

Overigens is dat dus ook zo in het conflict, dat tot nu toe in Oekraïne met gigantisch veel leed voor alle partijen wordt uitgevochten. Nu ook nog eens met de mobilisatie van honderdduizenden Russen. En het maar blijven spekken van de oorlogsindustrie door productie en levering van meer en meer ‘geavanceerde’ techniek(en) en machines om mensen (en dieren) om zeep te helpen “om de vrede te herstellen”... 

 
Wat zou dan toch die inmenging van die ‘grootmachten’ in de wereld zijn. En die ‘grootmachten’ blijven natuurlijk in de wereld niet beperkt tot Amerika en Europa zo iedereen weet. Menig ‘machthebber’ zwaait de laatste tijd immers met zijn nucleaire ‘vuurpijlen’ in de media in het rond als is het inmiddels 'speelgoed' dat op de plank voor het oprapen ligt.
 
Als we de beelden zien die dagelijks onze richting op worden geslingerd, dan stellen mensen, levens, helaas kennelijk voor hen helemaal niets (meer)voor.
Macht, positiespel, status, haat en heb- & zelfzucht maken wilde beesten, zeg maar gewoon moordmachines, van mensen.
En of humanitaire hulp écht de basisreden is van de 'hulp' die geboden wordt, de wapens die geleverd, of de geldleningen die verstrekt worden (en de corruptie die er ook mee gepaard gaat) is voor mij dan ook maar zeer de vraag.
 
Veel meer draait het in mijn ogen, zoals eigenlijk altijd, om de vraag of er iets te halen, iets te verdienen valt. En die geweldige humanitaire hulp die aangeboden wordt heeft voor een groot deel juist ook een toekomstig economisch doel. Europese en Amerikaanse bedrijven bijvoorbeeld, bouwen de boel met dat geld dan wel weer op… Er moet wat te verdienen blijven immers.
 
Er is nog nooit een oorlog voorbij gegaan die weer een soort van technische revolutie heeft opgeleverd. Die in Oekraïne gaat over een tijd zeker de geschiedenis in als de verdere ultieme technische ontwikkelingen van de drone. Woensdag jl. zag ik dat drones zelfs al pizza's aan huis bezorgen. Het is allemaal al meer dan vijf jaar mogelijk kennelijk en wordt steeds verder ontwikkeld.  

Laten we allemaal hopen dat het door deze oorlog slechts bij drone ontwikkeling in relatie tot vredige pizza's blijft.
 
Nee, ik ben niet tegen hulp door landen aan landen. Goed als er wordt samengewerkt om te groeien en vrede te houden. Maar dan wél overal en met een grote vraag of wapens en nog meer militairen dat opleveren.
 
Als geld, economie en vaak ook daaraan gekoppelde corruptie de drijfveren blijven en dat moet ‘militair’ worden geregeld of afgedwongen dan zal dat, zoals de EU zo mooi ook voor het conflict in Tigray veroordeelt, alleen maar leiden tot escalatie van nog veel meer conflicten. En of dat duurzame groei voor mensen (anders dan diegenen die achter de schermen aan de touwtjes trekken), vrede, stabiliteit en voorspoed oplevert valt te betwijfelen. 

Tot nu toe raken we in de wereld in mijn beleving alleen maar dieper en dieper in de shit.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com