Het
kan, en zal wellicht, wel alleen aan mij liggen maar het valt me steeds meer op
en winkelpersoneel hier spant voor mij de kroon. Ik noem het Covid oren.
Op
de lagere school, ja dat is toch snel zo’n 55 jaar geleden voor mij, kwam het fenomeen
orthodontie steeds meer in opmars. Mensen die het konden betalen kozen ervoor
om hun kinderen naar deze tandarts of specialist te sturen. En dat zag je
gelijk.
Meer en meer zogenaamde ‘Buitenbeugels’ verschenen op school. Meestal
geen pretje voor die kinderen omdat ze vaak werden uitgelachen met een staaldraad
buiten je mond rond je kaak en een band net onder je achterhoofd in je nek. Je
hoorde niet meer zo bij de groep.
Ook
hier bood marketing een oplossing. Orthodontie werd en is immers hele goeie
business. Met steeds meer cartoons met stoere tekenstripfiguren, meisjes met
naveltruitjes vol zelfvertrouwen en stoere jongetjes die een beugel droegen,
werd op een slimme manier de beugel geïntroduceerd. En zie nu, je hoort er als kind (en vaak ook
nog volwassene) haast nu niet meer bij als je géén beugel met allerhande fancy en
glow in the dark kleuren draagt. Goed werk marketeers!
Ik
ben geen specialist maar de beugel kan ervoor zorgen dat scheve tanden in de
onder of bovenkaak weer recht komen te staan. Een beugel trekt en duwt tanden en
kiezen in de goede richting. Dat gaat stapje voor stapje en kost aardig wat
tijd. Het resultaat zou zijn dat je een ‘fijner aangezicht’ en meer zelfvertrouwen
(ook weer marketing) kunt krijgen en je je tanden gemakkelijker kunt schoonmaken.
Stapje
voor stapje, heel voorzichtig, trekken en duwen. En dat is wat ik nu al ruim
twee en een half jaar met de ‘nieuwe buitenbeugels’ (mondkapjes) hier om me
heen zie. De meeste ‘moderne’ soorten trekken je oren er bijna af met hun
elastiek en zorgen er, althans bij mij, voor dat je bijna niet meer kunt ademhalen. Geen pretje voor je oren en geen vreemd idee als ze, net als bij tanden
bij een beugel, rechter zouden gaan staan.
Afgelopen
zondag bezocht ik twee grootwinkelbedrijven hier in Thailand. En echt, het valt
me op dat oren van mensen steeds meer naar voren komen. En ik dacht… zou dat
het mondkapjesbuitenbeugel effect zijn? Winkelpersoneel werkt hier zes dagen per week tien uur per dag (voor een salaris van gemiddeld tweehonderdvijfenzeventig Euro per maand overigens). Die buitenbeugel werkt dus tenminste 60 uur, en in de praktijk veel en veel langer, op die oren in.
Een andere groep waarbij het me begint op te vallen zijn jonge kinderen die nog niet hier naar school gaan. Ze zitten buiten met gebogen nekken de hele dag op hun digitale 'Nanny' te kijken. Woensdagavond hadden we er een in het restaurant waar we regelmatig komen. Hij was dinosaurussen met veel lawaai aan het afschieten. De ouders waren ook diep verzonken in hun eigen 'sociale' digitale wereld. Toen het joch ineens met zijn trekkende mondkapje omkeek waren zijn oren niet te missen.
Zelf schrok ik ervan om op een parkeerplaats van een van die bedrijven een schaduw op de grond van mijn eigen oren te zien met de striemende elastieken van de verstikkende buitenbeugelbescherming. En ik droeg en draag die dingen nog geen uurtje per dag. Het ziet er toch niet uit? Complete wurging haast. En nog beter horen?
Volgens mij niet. Wel,voor de meeste mensen die hier op hun scooter wel een mondkapje maar geen helm dragen, meer wind vangen.
Eigenlijk
moest ik er erg om lachen (en het is ook nog steeds een beetje april) maar wie weet, als het waar is en waarom niet, wordt
ook hier snel marketing op losgelaten en zijn naar vorenstaande (flap)oren binnenkort
wel totale mode. Ik doe er niet aan mee. En als het geen mode wordt dan kan plastische
chirurgie hier weer stevig geld aan verdienen.
Blij
dat wij hier op ons ‘eiland’, zo’n vijf honderd meter van het dorp, zonder
mondkapjes en spatschermen voor ons hoofd kunnen wonen en niet de hele dag die rukkende en snijdende elastieken achter onze oren hebben. Misschien zijn die smerige ongezonde dingen voor mij (Azië) ook wel een te kleine maat.
Ik
blijf, wat er dan ook recht of scheef aan me staat en wat de mode ook is of
wordt, graag lekker zoals ik ben. Geen Covid oren aan mijn lijf. Dus af die ‘beugel’ en met zelfvertrouwen en mijn gewone aangezicht gewoon met mensen contact en verbinding blijven houden.
een verademing dat er op veel plekken op de wereld weer wat versoepelingen in de regelgeving rond de pandemie plaats vinden.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten