vrijdag 29 mei 2020

Het aangeleerde stramien waaruit we handelen en dat ons natuurlijk gedrag verstoort. “Dieren leven niet met geesten of een God”.


Tijdens mijn masteropleiding moest ik een aantal scripties schrijven. Een daarvan was “Cultuurinvloed op risicobeleving”. Ik moest er even aan terug denken toen mijn vriendin onlangs opmerkte dat dieren niet met geesten of een God leven en zich er dus ook niet zo mee bezig zullen houden of druk over zullen maken.

De Thaise cultuur bijvoorbeeld is doorspekt met alles wat de (kwade) geestenwereld, voorouders en niet te vergeten astrologie, ‘waar’zeggerij & helderziendheid aangaat. Iets wat overigens helemaal niets met het boeddhisme te maken heeft. In dromen en in allerhande situaties en rituelen komt dat terug en ook ik, zeker door te wonen op het platteland, heb er regelmatig mee te maken.  

Niets overigens over die Thaise cultuur want ook de cultuur waaruit ik voortkom ken er nogal wat. Vaak met angst en bangmakerij als drijfveer.
Zo had ik een tijdje geleden een discussie met een aantal Filipijnse vrienden. Bij hun is bijvoorbeeld in de opvoeding en door de kerk meegegeven dat je ‘God vrezend’ moet zijn. Wat een flauwekul (voor mij) als God juist liefde is. Daar hoef je dan toch niet bang voor te zijn? Maar goed, het is slechts een voorbeeld.
Binnen culturen krijg je vanaf je geboorte, goed bedoeld door je ouders, je omgeving, school. kerk, etc., nogal wat “groepsgeaccepteerde stramienen’ met de paplepel ingegoten.

Zonder erover na te denken accepteer je die meestal en is het jouw waarheid geworden. Velen slaan zelfs regelmatig door, door te stellen dat mensen die iets anders aanhangen of denken toch niet echt deugen. Binnen geloof gaat dat voor mij in ieder geval vanuit diverse ervaringen in mijn leven zeker op. Eigenlijk te triest voor woorden.

We zijn allemaal geprogrammeerd op onze eigen manier en vanuit onze eigen achtergrond, en de meesten geloven dat (alleen) hun programma goed is. Eigenlijk aardig neurotisch.
En volgens mij heeft ze gelijk. Inderdaad regelmatig, als je er niet eens vanaf een afstandje tegenaan kijkt, een ballast die dieren niet kennen.

In mijn opinie is Leven (God, Grote Geest, Essentie of hoe je het maar wilt noemen) gebaseerd op en/of synoniem met Liefde, Groei, Vooruitgang, Ontwikkeling, Intensiteit, Schoonheid enzovoort. Puur positieve energie om met je leven te dienen waarvoor je hier bent gekomen en niet om te worden tegengewerkt door dat wat mensen allemaal voor je verzonnen hebben om in de groepspas te kunnen en te blijven lopen.

En ja, we kennen dan wel bidsprinkhanen en toch… volgens mij bidden ze wellicht heel niet en leven ze op dit punt wat luchtiger en aardig zonder vrees. 

En als nabrander, in relatie tot deze tijd, dieren hebben ook geen last van afstand moeten houden, medische of niet medische mond-neuskapjes moeten dragen of wat voor andere verzonnen maatregelen dan ook. Hoe zalig om natuurlijk te leven...  

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com



Geen opmerkingen:

Een reactie posten