Veel mensen hebben het idee dat ze nergens goed in zijn, dat
zij niet in staat zijn om net zo succesvol als andere mensen te zijn. Ze kunnen
zich er niet gelukkig door voelen; ze zijn feitelijk jaloers op de prestaties
en sociale status van anderen en beschouwen zichzelf als mislukkeling als ze
niet tenminste het zelfde wereldse succes hebben. Zij lijden aan een
minderwaardigheidscomplex en hebben weinig zelfvertrouwen. Ze hebben geen oog
voor de unieke zeer goede kiemen die ze in zichzelf hebben. En omdat ze die
kiemen, die talenten, niet kennen kunnen ze ze ook niet ontwikkelen. Ze streven
alleen bezig met het streven naar meer om ‘beter’ te kunnen worden of zijn. Eigenlijk
met het zichzelf in een soort van dwangbuis persen om zich anders voor te gaan
doen dan ze van nature daadwerkelijk zijn.
Allereerst ben je geen mislukkeling als je fouten maakt.
Je bent aan het leren. Het leven is een levenslange leerschool. En over dat
vermeende succes van anderen... veelal is het niet meer dan gebakken lucht, een
uiterlijk vertoon. Steeds meer krijg ik dit inzicht door te werken met veel
internationale (vaak aan de buitenkant) succesvolle mensen.
Het is een illusie om überhaubt alleen al te denken dat
je waardeloos bent. Je bent superieur! Iedereen is superieur, een
persoonlijkheid, want je bent immers uniek. Er is slechts één jij van jou en deze
jij van jou heeft de mogelijkheid, eigenlijk is het de roeping van je leven, om
te groeien en de potentie die je in je hebt te delen. NIET met andere dingen (die
feitelijk helemaal niet bij jou horen of bij jou passen). Niet op de manier die
je omgeving je aangeeft (of waarvan je denkt dat de omgeving denkt) wat te
doen. Maar je eigen hart volgen. Met jouw potentie het gat vullen waar de
wereld op wacht. Voor jou! Jouw unieke set aan talenten in te zetten en te
delen met de wereld om je heen. Dit doen voelt niet als werken. Het is flow. Je
hebt al lang het meesterschap in je. Toon het door je uniekheid te leven.
We kijken naar sociale status, positie en het succes van
andere mensen, maar weten helemaal niet eens wat er echt gaande is in het leven
van deze mensen. Wat er speelt onder de wateroppervlakte. Vaak is het slechts
een tijdelijke 'gebakken lucht' show. Ik heb er veel van mogen zien in mijn
leven en ontdek die nep-vertoning meer en meer. Vaak de vertoning van macht. Ik
ken van heel nabij mensen / managers die zichzelf een 'hogere' sociale status
toe eigenden door het aantal werknemers die zij hadden ten opzichte van andere
directeuren. Sommige mensen permitteren zich een status uit persoonlijke angst
(narcisme) of onderdrukken in hun manier van regeren (Machiavelli). Leiding
geven is daarin verworden tot lijden geven vanuit pure machtswellust.
Sociale status kan worden bereikt door je eigen
prestaties. Eigenlijk in de beste en bezielende manier om dat te tonen om met
jouw specifieke natuurlijke talenten-DNA optimaal te werken en die talenten te
delen waarmee je dient. Op deze manier krijg je respect van anderen. Dit heeft dan
ook niets te maken met het streven om succesvol te zijn, maar met een jezelf
kunnen en willen zijn.
De andere manier om status te krijgen is als je in een positie
wordt geplaatst. Dat wil niet zeggen dat je al, of ooit, respect zal krijgen.
Je moet het verdienen.
Een laatste manier om de status te krijgen is als je wordt
in het systeem door bijvoorbeeld je erfelijke positie een status toegewezen
krijgt. Zoals bijvoorbeeld onze Koning Willem Alexander van Nederland en ‘onze
Koning Bhumibol van Thailand die beiden hebben. Met hun optreden en bezield
contact met mensen en met het land ontvangen ze groot respect. Ze zijn niet
bezig om dit respect te vergaren. Ze krijgen het door de bezielende verbinding
die ze maken en het (in de best moeilijke situatie waarin ze moeten
functioneren) zich zelf zijn.
Status, positie en succes zijn allemaal maar tijdelijk.
En als je er echt hard aan werkt om beter dan de ander te worden of te zijn en
meer succes te bereiken dan kom je er achter dat daar nooit en te nimmer een
einde aan komt. Er is altijd wel iemand die 'beter' is (of lijkt). Je komt
nooit tot een eind. En het meest trieste van alles in dat voortdurende proces –
de hang naar beter en meer- is dat je jezelf helemaal vergeet. Je vergeet die
zaden in jezelf water te geven die juist voor jou – en de wereld om je heen –
liggen te wachten. Om de meester die je bent zichtbaar en voelbaar te maken.
Veel mensen die succesvol lijken tonen dit met materiële zaken.
Een groter huis (dat betekent meer hypotheek betalen en harder moeten werken),
een hogere 'merk status' van hun auto (om de buitenwereld te helpen geloven dat
ze echt succesvol en gelukkig zijn), merkkleding, zelfs plastische /
cosmetische / esthetische chirurgie. En met die voortdurende en toenemende show
van succes is er steeds minder tijd en aandacht voor dat waar het leven echt om
draait. Te leven en dat leven in balans te houden. Uiteindelijk roept de steeds
hogere status om een camerasysteem om je bezittingen in de gaten te kunnen
blijven houden. Misschien zelfs tot daadwerkelijke persoonlijke bewaking. Je
zult er achter komen dat je ogenschijnlijke en tijdelijke succes je feitelijk
ontvoerd heeft van dat wat leven echt behelst. Je belandt in de gevangenis van
stress en publiciteit waarin je je daadwerkelijke zelf helemaal niet meer kunt
zijn. Wat een succes.
En mensen die zich ‘minder’- waardig voelen denken dan
dat dit succes is. Is dit echt iets om na te streven? Is dit het doel om (on)gelukkiger
te zijn?
Als mensen met zogenaamde status met hun functie stoppen
dan blijkt in de meeste gevallen direct dat hun status en macht verdwenen zijn.
Dit laat zien dat er in die gevallen helemaal niets persoonlijks aan die status
verbonden was en toont wederom dat het slechts een tijdelijk fenomeen is. Als
het écht iets was (of is) dat persoonlijk verbonden was dan vervaagt het
respect naderhand niet. Dan houdt de natuurlijke status stand en eigenlijk kun
je dat helemaal geen status meer noemen. Het is een respectvol over en weer met
elkaar om blijven gaan zelfs zonder het behoud van hun positie.
We zijn altijd maar bezig met het spiegelen aan anderen
om het ‘beter’ te krijgen of ‘beter’te hebben. Hierdoor missen we onszelf en missen
we ons doel van ons leven te vaak.
"De tragedie van het leven is niet zozeer dat waar mensen
door lijden, maar dat wat ze missen."
Thomas Carlyle (1795 - 1881)
Vergelijk jezelf niet met anderen die ogenschijnlijk
gelukkiger of succesvoller zijn. Als je dieper naar jezelf kijkt en in contact
komt met jouw unieke ware potentie, ben je in staat je gevoel van
minder-waardig te zijn te overwinnen en je ware zelf te tonen. Jouw echte
meester
Ben jij wel met het juiste bezig? Verspil je leven niet.
Hoeveel jaar heb je nog te gaan? Hoeveel jaar krijg je nog? Wees jezelf en
ontwikkel dat wat in jou zit. Geloof niet in de ‘gebakken lucht’ vertoningen
van status, positie en het succes van anderen.
En misschien nog een laatste afsluitende gedachte. Mijn moeder zei altijd; "Iedereen is gelijk. We moeten allemaal naar het toilet en misschien gebruik jij wel beter toiletpapier dan die ander. Iedereen gaat onder de douche en is dan naakt. Als je jezelf dan bekijkt ben je in de meeste gevallen alleen daarmee al beter en mooier dan die ander die je 'beter' acht. Wees je zelf en ben daar blij mee."
Frans Captijn
www.captijninsight.com
En misschien nog een laatste afsluitende gedachte. Mijn moeder zei altijd; "Iedereen is gelijk. We moeten allemaal naar het toilet en misschien gebruik jij wel beter toiletpapier dan die ander. Iedereen gaat onder de douche en is dan naakt. Als je jezelf dan bekijkt ben je in de meeste gevallen alleen daarmee al beter en mooier dan die ander die je 'beter' acht. Wees je zelf en ben daar blij mee."
Frans Captijn
www.captijninsight.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten