Het emotieloze tijdperk is aangebroken… we gaan emoticoniseren!

Vorige week mocht ik met een hele jonge gast werken. Een man van net 19 jaar. Iemand, in mijn beleving, met aardig wat groei potentie en grote wijsheid in aanleg.

Hij wilde een aantal persoonlijke zaken samen met mij verdiepen en dat was op zich al een geweldige ervaring zowel voor hem als voor mij.

Hij gaf aan dat hij van de nieuwe generatie was. De generatie die zich steeds verder achter beeldschermen verstopte en steeds minder echt contact maakte. Uitzonderlijk dat iemand van die generatie dat zelf op merkt vind ik. Het kwam over dat echte contact, het voelen van emoties en na onze gesprekken dacht ik er dieper op door.

Ook ik maak me er steeds meer ‘schuldig’ aan vind ik. Ik heb dan wel voor mijn huis een bordje hangen van ‘No Wifi-zone’ en toch... Iedereen die bij mij op bezoek komt om met mij te werken houdt zich er keurig overigens keurig aan en er is gelijk een gespreksonderwerp. Maar boven, in wat ik inmiddels een beetje heb uitgebreid en verbouwd tot kantoortje en logeerplek, staat wel mijn pc. Ik gebruik hem voor het contact met mijn kids, vrienden en potentiële deelnemers aan onze programma's. En elke dag deel ik een foto van dat wat ik hier zie op mijn Facebook pagina. En ook daar valt het me steeds meer op...

Ik wordt werkelijk steeds gekker van allerhande ge-hihi en emoticons. Die moeten de stemming van iemand kennelijk aangeven maar komt met zo’n plaatje die stemming werkelijk over? Hou toch op… We voelen steeds minder. 

Afgelopen twee weken heb ik heel veel mensen vanwege mijn werk mogen ontmoeten. Gewoon één op één. Ik noem dat verbinding en heb er geen emoticon voor nodig om de stemming en sfeer te voelen.

Ik vraag me letterlijk af (ja ik ben ouderwets) hoe de ‘nieuwe generatie’ zoals mijn jonge gast het uit drukte nog emoties en gevoelens leert laat staan er mee om gaat.

Emoticons leert ze het in mijn beleving in ieder geval helaas niet. Wellicht gaan we een emoticon koel en koud tijdperk tegemoet. Wie zal het zeggen. Blij dat ik nog steeds letterlijk voel. Geen plaatje kan dat verbeteren…

Frans Captijn
www.captijninsight.com