Als je (nog) mooier wilt zijn dan wordt er geld verdiend

En ook vandaag weer iets dat een verschil in cultuur je helemaal duidelijk maakt.

Als je blank bent dan word je vanuit de marketing en cosmetica industrie voorgeschoteld dat we toch vooral een getinte of gebruinde huidskleur zouden moeten willen. Pas dan ben je immers super mooi en dus pas écht gelukkig als je reclames moet geloven. Veel westerlingen zien we dan ook hier aan de stranden en rond de zwembaden waar Villa-Asia vertoeft om maar zoveel mogelijk zonlicht op te kunnen vangen.

In Azië hebben marketing en cosmetica industrie de getinte huid de bewoners gebruikt om toch met name dames in te prenten… ´Hoe blanker, hoe mooier, hoe knapper en dus hoe gelukkiger.` Geen enkele Thai is hier aan het zwembad te vinden om 'gezond' bij te bruinen. Ze dekken hun huid als het even lukt overdag helemaal af, smeren zich in met witmakers en dragen paraplu’s om zich juist tegen de zon te beschermen.

Onder het mom van ´Sun protection´ ziet dezelfde industrie dus op een slimme manier een wereldwijde markt. Een aardige manier van slim en stevig verdienen door mensen te laten geloven dat ze veel mooier kunnen zijn met een andere huidskleur.

Het doet me denken aan een verhaal dat ik ooit tijdens mijn economie lessen van een docent hoorde. In het begin was er naar olie helemaal geen vraag. Mensen kenden het niet eens. Om een markt te kweken werden er toen gratis brandertjes uitgedeeld met gratis olie er bij. Het verlangen naar deze vorm van energie werd zo gekweekt. Het gevolg? De wereld valt bijna plat zonder olie. Andere vormen van vrije energie worden door de mensen die de touwtjes in handen hebben aardig gedwarsboomd. De film Thrive (Een lange zit, met na een half uur een dipje, maar in mijn ogen wel degelijk de moeite waard om helemaal af te kijken) geeft daar een aardig doorkijkje in.    

En zo wordt ons allemaal wat voorgeschoteld in deze wereld. We geloven de industrie en onze omgeving kijkt ons op afwijkend gedrag aan. Dus doen we mee en wordt er stevig aan ons verdiend. Dingen die je toch vooral moet hebben om gelukkiger te zijn terwijl je er zelf nog niet eens van wist. 

Het wordt een aardig vliegwiel van zakken vullen door mensen in dat wat ze niet hebben te laten geloven en ze over de streep te halen om het te kopen. Dat noemen we kennelijk ‘economie’.  Hmmm, in mijn gedachte komt steeds meer op: Zakken vullen door verlangens te kweken. En of het écht mooier maakt... Aan de buitenkant wellicht even.

Frans Captijn