Je doet je kinderen wat aan door naar het buitenland te gaan.

Door als ouders te kiezen voor een leven in een ander land doe je je kinderen wel wat aan.

Twee en een half jaar geleden kregen wij wel heel regelmatig de opmerking van diverse andere ouders, een aantal leerkrachten en zelfs van mijn schoonmoeder: “Dat doe je je kinderen toch niet aan? Het is een onverantwoorde verstoring van de opvoeding… Dat jullie dat zo graag willen is tot daar aan toe maar laat je kinderen er niet de dupe van worden.” En dit waren slechts een paar van die opmerkingen die we te horen kregen. Er waren er veel meer en zelfs de jongste werd er aardig mee en door beïnvloed.

Natuurlijk moet je die opmerkingen vanuit een positieve, zorgzame en liefdevolle invalshoek bekijken. Ook hier reageert ieder vanuit zijn of haar eigen ervaringen en overtuigingen en invalshoeken in het leven.

Is één van je taken als ouders immers niet om een veilige stabiele (leer)omgeving te bieden voor je opgroeiende kinderen? Mogen anderen die zich daar betrokken bij voelen je daar niet aan herinneren? Je kinderen uit hun vrienden en kennissenkring weghalen omwille van jouw eigen ideeën, wensen en verlangens voor een andere toekomst, als ouders kan wel eens heel erg egoïstisch en kortzichtig zijn.

Eerlijk is eerlijk, ieder mag zijn eigen mening gelukkig hebben, maar het is eigenlijk geen moment in me opgekomen om, om de reden van het hebben van de zorg voor kinderen, de stap naar het buitenland niet te zetten. Natuurlijk bespraken we zaken met ons (oudste) kroost. Dit soort dingen doe je immers maar niet even ‘zomaar’. Een stem in ons besluit om de stap te zetten kregen ze echter niet.

Die opmerkingen begonnen mij, nee ik moet zeggen ons, langzamerhand aardig te vervelen.  Zeker weten dat het vertrouwen in één van onze natuurlijke talenten ‘de zwerver’ daarin een rol vervulde. Als je jezelf kent en vertrouwt in die rol, zelf hadden we al op aardig wat plekken gewoond, dan weet je dat je overal wat laat en zeker ook overal wat vindt. Onze invalshoek was en is nog steeds dat de wereld een dorp is. En, althans zo vergaat het ons, wie zijn nu nog steeds je waardevolle vrienden van de basisschool? Échte vriendschappen verlies je niet en uiteindelijk blijkt dat die er ook maar weinig zijn (met excuus aan alle Facebook 'Vrienden'. Het merendeel zijn super goede kennissen.).

De stap zetten naar het buitenland geeft, juist ook voor die kids, heel erg veel unieke (extra) kansen.  Onze ervaring leert inmiddels, nu we ook heel veel contacten met andere expats uit diverse landen hier hebben, dat er nogal wat voordelen zijn.


Onlangs lazen we een artikel hierover waar ik, gemakshalve, wat van die kansen of voordelen opsom.

• Integratie en communicatie met andere culturen wat bijdraagt aan ontwikkeling van zelf vertrouwen.  
• Een beter gevoel van hoe het er in de wereld écht aan toe gaat. 
• De continue verwondering van steeds meer nieuwe dingen. 
• Een natuurlijke talen ontwikkeling. 
• Over het algemeen betere vervolgstudie kansen (en ja, helaas heeft dat ook met geld te maken is inmiddels onze ervaring). 
• Persoonlijke ontwikkeling en aanpassing. 
• Meer mogelijkheden bij het oplossen van problemen. 
• Leren op een bezielende manier contacten (ook op afstand) te onderhouden.
• Een mooie aanvulling van Corrie Lith (moeder die het zelf heeft mee gemaakt toen haar kinderen vertrokken naar Costa Rica) Ze hebben een enorm incasseringsvermogen gekregen en kunnen een beetje pech goed verwerken.
  

Nieuwe dingen zijn over het algemeen goed. Het leven is één voortdurende stroom van veranderingen. Hoe je daar mee omgaat is en blijft een natuurlijke keuze.

Tot op de dag van vandaag hebben we nooit stil gestaan of de keuze om naar het buitenland te gaan voor kinderen wel de juiste beslissing was. Met kinderen naar het buitenland gaan biedt ze een unieke kans en levenslange ervaring waarvan ze veel profijt kunnen hebben. Nooit neemt iemand ze die nog af. En als je zelf als ouders gelukkig(er) bent met zo'n stap dan straal je dat in positieve zin ook uit. Mooi meegenomen. 

Zeker weten dan ook dat je je kinderen wat aan doet door naar het buitenland te gaan. 

Frans Captijn