Ik zie het als een losse en betrokken vorm van bekwaamheid uit wijsheid ontstaan uit groei, ontwikkeling en rijping. Meesterschap gaat ‘deskundigheid’, ‘levenservaring’ en ‘vakbekwaamheid’ voorbij. Het is een houding van persoonlijke vrijheid waarin je bent wie je helemaal bent in een omgeving waarin je dat ook helemaal kan en mag zijn. Het zou immers voor jezelf en je omgeving spijtig zijn als je niet alles laat zien wat er in je zit.
Meesterschap kent een speelse natuurlijke controle over jezelf of dat wat je doet. Een persoonlijk leiderschap waarin je je vrij en niet opgejaagd voelt. Waarin je door aanvoelen weet wat je aan een situatie kunt en moet bijdragen en wat er van je wordt verwacht.
Je deelt jouw complete, unieke en specifieke set aan kwaliteiten en talenten om, al dan niet met anderen, verder te komen in je leven. Dat kost je op die manier nauwelijks moeite. Je hebt je gaven immers niet voor niets in je rugzak mee gekregen en je weet balans te houden. Je houdt regelmatig even stil om te genieten van het resultaat, om te leren van ervaringen en op te laden voor je volgende kleine stap.
Die meesterlijke kwaliteiten die jij niet hebt weet je snel genoeg door je energie, je enthousiasme en je inspiratie, in anderen te vinden en aan te spreken. Het wordt ervaren als een uitnodigende manier tot oprechte en stimulerende samenwerking met respect en waardering voor ieders specifieke kwaliteiten. Bewust probeer je niet om je die zelf eigen te maken. Dat verzwakt jou immers, kan relaties onder spanning zetten, en het kost teveel tijd die jij veel beter kunt inzetten en gebruiken om jezelf en de wereld om je heen beter en mooier te maken.
Waarom zou je op zoek gaan naar het meesterschap in jezelf en/of in je organisatie?
Er is veel meer waardevols en moois uit mensen en organisaties te halen dan dat er over het algemeen gebeurt (en waar voor betaald wordt). Mensen, en daarmee ook organisaties hebben veel meer in huis om vrijer en eenvoudiger verder te komen op de weg die leven, groeien of ‘winst maken’ heet. En dat is niet door vaak krampachtig en volgens allerhande procedures en/of vaste patronen nog meer te sturen of misschien wel te managen. Grip willen houden is een loffelijk (en soms meetbaar) streven maar brengt ook verstarring en verkramping met zich mee.
In de haast waarin we leven en werken komen we er nog nauwelijks aan toe om naar onszelf te kijken en te luisteren. Om inspiratie, soms uit minder bekende bronnen, toe te laten en uit andere invalshoeken naar onszelf en de uitdagingen om ons heen te kijken. Inzetten op meesterschap is kiezen voor verbinding, betrokkenheid, passie, talenten, creativiteit en vooral vrije (innerlijke) ruimte. Meer plezier beleven waarin de persoon centraal staat. Een hogere kwaliteit van leven zoals het volgens mij bedoeld is. Een hogere kwaliteit ook van de bijdrage die je levert.
Op speurtocht naar persoonlijk meesterschap? Dat kan wel eens een verrassend nieuw avontuur zijn. Een expeditie om inzicht in (levens)vragen te krijgen en wellicht onverwachte creatieve oplossingen te vinden die je/jullie weer laten ademen en verder op weg helpen. Je hoeft de ontdekking maar aan te gaan…
Frans Captijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten