Leiderschap schiet nog aardig te kort in bezieling.

Van iemand uit mijn kennissenkring kreeg ik een berichtje. Het ging onder andere over de organisatie waarin zij werkt. Het verhaal van haar maakte me een beetje verdrietig omdat ik het zo enorm herken. Wij zetten met onze programma’s juist op dat stukje wat zij mist in. Vooral vanuit ondernemend Nederland is die handreiking nog niet opgepakt. In mijn ogen een gemiste kans. Het lef om de stap te zetten ontbreekt (nog). Een stuk tekst uit haar mail:

“Wat ik vooral jammer vind aan de branche waarin ik werk is dat er zo weinig aandacht is voor balans en ontplooiing van het individu. En dan nog te bedenken dat we veel langer moeten door werken en zo’n beetje iedereen door bepaalde fasen gaat in zijn leven. Daar schiet het leiderschap nog behoorlijk te kort, want ik zie in mijn omgeving dat er steeds meer mensen op zoek zijn naar zingeving en dat is nou niet echt een onderwerp waar bij stil wordt gestaan! Bezieling is vaak ver te zoeken…en juist dat is mijn (enige) drijfveer, kom ik steeds meer achter. “

Ik begrijp niet dat, misschien wel juist in een tijd van crisis, management niet veel en veel meer inzet op het vrij eenvoudige fenomeen bezieling. Er wordt gelukkig wel steeds meer over gesproken maar in de SMART systemen waarmee wordt gewerkt is het zo verrekte weinig ‘meetbaar’. Gevoel, waar bezieling mee te maken heeft, is ook moeilijk in punten uit te drukken nietwaar. Dus gewoon niet aan beginnen en lachwekkend afdoen met ‘geitenwollen sokken gedoe…’ en met een soort ‘generaal excuus’ van ‘zullen we het weer eens over de échte dingen waar het om draait gaan hebben…?’.

Hedendaags werken is drastisch veranderd. Meer dan de helft van de organisaties werkt met teams. Netwerkorganisaties zorgen voor ander gewenst leiderschap en dragen bij aan een explosieve groei van verbonden  ‘collega’s’. Gigantisch snelle technologische ontwikkelingen en communicatienetwerken verbinden mensen met elkaar die elkaar niet echt kennen.  

Daar waar mensen in teams letterlijk samen op de werkvloer werken wordt steeds meer ingezet om kennis, ervaring en specifieke talenten van de individu in te zetten om het gemeenschappelijk belang te dienen.

Verbindend en dienend leiderschap dragen er aan bij dat leidinggevenden individuele medewerkers kennen en met hun specifieke talenten op de juiste wijze in zo’n team positioneren voor een beter resultaat. Vaak draagt alleen dit al bij aan een betere betrokkenheid, meer inspiratie en prestatie van zowel de individu als ook van het team.

Als je medewerkers weet te bezielen om die kwaliteiten aan een klus bij te dragen waarin zij juist uniek zijn dan maak je ze bewuster van hun waardevolle bijdrage aan het geheel. Op deze manier wordt werk wat steeds sneller op ons af komt kwalitatief beter, met minder fouten en daardoor ook nog eens sneller gedaan. Dat is pure winst is voor zowel de organisatie als voor het boeien en binden van medewerkers zelf. En was dat niet de basis van ondernemen? Winst maken?

Met de toevoeging van bezieling…veel meer dan alleen in geld uit te drukken!

Heb jij het lef om de speurtocht naar bezieling in jezelf of in je organisatie aan te gaan? Zet er op in en ga het doen. Een lage investering met een zeer hoge opbrengst. Bevlogen unieke handen maken sneller en beter werk.

Kan ik iets voor je betekenen? Je weet me vast te vinden.

Frans Captijn