Zichtbare leegte (visible emptiness) een pracht fenomeen

Door nagenoeg elke week een blog te schrijven kom ik er achter dat de titel weldegelijk lezers aantrekt. Vandaag een niet pakkende titel, en derhalve wellicht minder lezers dan normaal. Gemiste kans want dit kan wel eens een aardige eye-opener zijn. 

Afgelopen week liep ik er haast letterlijk hier weer tegen aan. De kleine en grote kristallen bollen die soms in de handen van Boeddha beelden liggen of voor hun voeten staan. Ze representeren onder andere ‘zichtbare leegte’. En dan wordt het voor veel mensen vaag en/of zweverig dus lees vooral niet verder… of juist toch…

In onze denkwereld zijn we zo enorm gewend aan onze basis overtuigingen en onze opgebouwde waarheden dat we er de hele wereld om ons heen, zonder er überhaupt erg in te hebben of er nog over na te denken, mee 'afrekenen'. In onze hokjes zetten. Ons ergens aan willen verbinden of juist er helemaal niets maar dan ook niets meer mee te maken willen hebben.

Ons denken, onze geest, neemt vaak een loopje met ons. Heel veel misverstanden ontstaan doordat wij denken ‘de waarheid in pacht’ te hebben terwijl dé waarheid helemaal niet bestaat. Het is een waarheid, jouw waarheid, waarbij je eigenlijk alleen maar jouw kant van de medaille ziet. Je afkomst, opvoeding, ervaringen, etc.. zijn er debet aan dat je aan een half woord, een geur, een aanraking, een toon, een smaak, genoeg hebt om er in no-time een heel verhaal omheen te maken. Vanuit die, ongemerkte, overtuiging treedt je de wereld om je heen tegemoet. Anderen kijken vaak anders.

Niet de moeite nemen om eens even over hun schouders mee te kijken is feitelijk een gemiste kans. Zij zien de buitenkant wellicht anders terwijl wij, in de tijd dat zij proberen uit te leggen wat zij zien, diezelfde tijd gebruiken om ons antwoord om hen van ons gelijk te overtuigen al weer aan het voorbereiden zijn. We luisteren niet eens. Ons antwoord is doorspekt met onze (voor)oordelen en ervaringen en het verhaal dat onze brein, door met slechts een heel beperkt signaal aan de gang te gaan, er omheen heeft ‘verzonnen’. En dan ontstaan de conflicten. Let wel… over dat wat er eigenlijk nog maar aan de buitenkant zichtbaar of voelbaar is. Meestal gaat dat nog niet eens over de inhoud of wat eigenlijk de achterliggende reden is van waar de discussie over gaat. We zetten in op overtuigen, op debat, op energie rijke acties. 
Dialoog, oprecht tijd nemen om te luisteren en te begrijpen vanuit het perspectief van de ander, zit er niet in. Uiteindelijk geeft een ander zich dan misschien wel gewonnen. Er ontstaat een compromis zeggen we dan. En toch… in de praktijk blijken er meestal twee verliezers.

Ik herinner me een verhaal over één sinaasappel waar twee doctoren om streden omdat ze een levensreddend medicijn moesten maken en daar die sinaasappel voor nodig hadden. Toen ze uiteindelijk heel veel tijd hadden besteed aan debatteren, dat uitmondde in haast letterlijk vechten en elkaar na het leven staan, kwamen ze er bij toeval achter dat de ene de sinaasappel schil en de andere de pitten nodig had. Super veel negatieve energie, verstoring van de relatie en (langdurige) verstoorde communicatie.

Die kristallen in het Boeddhisme zijn er dan ook in deze cultuur onder andere voor om je er aan te herinneren dat je doodeenvoudig moet proberen om kristal helder vanuit een leegte te kijken. Gewoon vanuit verschillende kanten, open, of ondersteboven te kijken naar dat wat er alleen maar is. Te focussen op de inhoud, daar waar het echt om gaat. Door je geest niets aan een verhaal toe te laten voegen en er ook niets van af te halen. Zien wat je op dat ene moment ziet en er geen ‘ouwe koeien’ of ‘wishfull thinking’ aan toe te voegen. Helder en vanuit leegte benaderen en ervaren.

Hoe meer ik er mee bezig ben, er over praat en het met deelnemers aan programma’s ondervindt… hoe mooier, echter en oprechter de ervaringen worden. Vanuit leegte leren. een open-baring. Van harte aanbevolen. Neem er de tijd eens voor en ervaar zoveel dieper.


Frans Captijn