vrijdag 7 juni 2013

Diversiteit. Het boeket doet vaak meer dan een enkele bloem.

Malcom Forbes zei eens: “Diversity is the art of thinking independently together.” 

Diversiteit kun je in mijn ogen inderdaad zien als kunst. De kunst om kracht die er eigenlijk al lang, en vaak onzichtbaar, is op te pakken en in te zetten. Dan zul je zien dat zich een schat aan wijsheid en ervaring openbaart waaruit een ‘samen groeien door te delen’ kan ontstaan. Op een hele natuurlijke manier stijgt de kwaliteit van je werk maar ook van je leven. Je raakt meer betrokken. Je voert veel meer de dingen waar je van nature goed in bent en die je graag doet uit. Je inspireert en laat je inspireren. Samen maak je meer waarde en bouw je ook nog eens aan oprechte en langdurige relaties.

Ik heb er voor gekozen, of misschien heb ik er wel voor moeten kiezen, om een paar jaar geleden mijn functie van algemeen directeur van de Veiligheidsregio Zeeland los te laten. Ik woon inmiddels voor een periode in Noord-Thailand. Voor mij is het veel bewuster leven kan ik je zeggen. Oosterse invalshoeken, vele culturen, boeddhisme. Hoezo diversiteit? Mijn roer is 180° om. Ik gebruik mijn achtergrond, kennis en ervaringen en mag die, gedreven door mijn talenten, inzetten en spiegelen voor en met anderen in een nieuwe comfortzone.
Nu houd ik me als gastheer, katalysator en talenteer, met gasten uit Nederland en andere delen van de wereld, bezig met de speurtocht naar meesterschap in mensen. Daarmee juist ook in en van organisaties. Werkelijk een fantastische ervaring en vooral openbaring! 
Op het gebied van veiligheid werk ik, op afroep, wereldwijd nog voor het internationale Rode Kruis. Ook dat is volop omgaan met, jawel, diversiteit.

Bij diversiteit moet je eerst eens naar binnen. Weten welke persoonlijke talenten en kracht jij (of je als organisatie) in huis hebt om te delen. Dan afleren om je op de borst te slaan dat je de voornaamste bent. Jawel, je bent zeker een voorname speler in het veld maar het is toch veel meer het team dat samen presteert.
Daarna open stellen. De ander (of andere organisatie) respecteren voor zijn of haar talenten en kracht en dus even je primaire oordeel ophouden. Geen debat (gericht op overtuigen) maar dialoog (met een open houding, oprecht onafhankelijk zonder (voor)oordelen, luisteren) aangaan. Stel je open voor de onderkant van de zichtbare ‘ijsberg’. Toon interesse in drijfveren, motieven, wensen & verlangens, culturele achtergrond en onderliggende overtuigingen van de ander. Niet als van dat dat dé waarheid is die vanuit jouw eigen invalshoeken en achtergronden bevochten moet worden. Nee, juist eens luisteren en je open stellen zonder te oordelen vanuit een houding; ‘Hmmm, interessant…Zo heb ik er nooit naar gekeken. Kan ik, of kunnen wij, hier iets van gebruiken voor ons project óf omdat ik het zelf gewoonweg niet in huis hebt. Samen dus sterker.

Diversiteit heeft al heel veel opgeleverd. In een presentatie op de hogere hotelschool in Maastricht benadrukte ik wat een ontwikkeling diversiteit heeft gehad op de verschillende 'keukens' waar mensen inmiddels allemaal van kunnen en mogen genieten. Waren dat eerst in hoofdzaak de Hollandse en de Franse, nu lijken er totaal geen grenzen meer. Kijk alleen maar eens naar alle producten die inmiddels op het gebied van voedselbereiding uit diverse werelddelen te koop zijn. De Thaise, waar wij regelmatig van genieten, mag overigens zeker op het lijstje niet ontbreken vind ik.

Ik ervaar de kracht en de kunst van diversiteit wanneer mensen zich open stellen uit verschillende culturen. Als ze begrip hebben en meerwaarde zien in verschillende achtergronden en overtuigingen (zelfs soms gekoppeld aan geloof). Als ze respect voor de ander hebben voor zijn of haar specifieke expertise. Diversiteit wordt werkelijk een prachtig stukje kunst als er een wil tot samenwerking én gunfactoren aanwezig zijn. Samen een hoger doel willen halen en dus ook samen scoren.

Een nieuw type leiderschap is in organisaties, waarin inmiddels soms al met vier generaties wordt samengewerkt, noodzakelijk. Diversiteit daarin optimaal toelaten zou wel eens een stap in de goed richting kunnen zijn. Heb bijvoorbeeld eens oog voor de balans in androgynie (mannelijke en vrouwelijke kern eigenschappen) in het hedendaagse leidinggeven. Hoe uit zich dat in de zogenaamde ‘people skills’ in een organisatie? Misschien is het toelaten van wat meer ‘soft-skills’ en minder sturing geven soms zo gek nog niet.

Netwerkorganisaties die diversiteit omarmen zijn super krachtig. Ze staan er helemaal nooit alleen voor. Durf te vragen en vindt niet steeds zelf het wiel uit. En, dat heb ik van het internationale Rode Kruis geleerd, dat vragen doe je ook buiten je eigen regio en zeker ook buiten je eigen land. De wereld is inmiddels een dorp en (bijna) alles is al lang uitgevonden. Netwerkorganisaties doen er, zeker als het gaat om creativiteit, innovatie en het dienen van mensen gaat, toe! Omarm diversiteit!

Diversiteit? Het kan alleen bestaan als er ook verschillen zijn. Die zijn er gelukkig genoeg. Waar leg je de nadruk op het verschil of juist op de uitdaging van gezamenlijke nieuwe overeenkomsten. Stel je open voor diversiteit. Diversiteit: Pure winst zonder iets extra’s te hoeven betalen of te geven. Diversiteit? Het biedt zoveel meer…Je hoeft de kunst van het oprapen maar te verstaan.

Frans Captijn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten