Wat heb je eigenlijk nodig om 'Happy' te zijn? Naast de vraag wat 'Happy' eigenlijk als gevoel is, een leuk thema.
We kwamen er in één van onze communicatiecafé's (dialogen) tijdens een Villa-Asia programma achter dat happy zijn vaak te maken heeft met het innerlijke en uiterlijke spel van ego bevrediging. ‘Ik moet dit’ en ‘ik wil dat’. Een spel dat voortkomt uit ons bewustzijn dat een wereldse intentie voortbrengt.
Het is een soort motor die, zonder dat je dat overigens bewust bent, steeds op de achtergrond mee draait en maar blijft zuigen en roepen om meer. Een Boeddhistische leraar omschreef het als:
We kwamen er in één van onze communicatiecafé's (dialogen) tijdens een Villa-Asia programma achter dat happy zijn vaak te maken heeft met het innerlijke en uiterlijke spel van ego bevrediging. ‘Ik moet dit’ en ‘ik wil dat’. Een spel dat voortkomt uit ons bewustzijn dat een wereldse intentie voortbrengt.
Het is een soort motor die, zonder dat je dat overigens bewust bent, steeds op de achtergrond mee draait en maar blijft zuigen en roepen om meer. Een Boeddhistische leraar omschreef het als:
"We are hungry for everything. Wanting does not stop.
It is a kind of intense mental masturbation. You are dominated by this greater power (consciousness/ego) inside you and
manipulated by propaganda outside you."
Als je hebt wat je wilde blijk je zelfs niet voor één seconde gelukkiger want dan komt, net als bij de ademhaling die zonder daar bij na te denken blijft doorgaan, het volgende wat je wilt hebben al weer in je op. Een voortdurende race die pas letterlijk ophoudt op het moment dat je ademhaling definitief stopt.
Juist op dat moment had je misschien alles om gelukkig te kunnen worden en kon je niet meer genieten van gelukkig zijn. Letterlijk laat je ook nog eens alles dat je bezat achter. Dan pas blijkt, maar daar had je misschien nog nooit bij stil gestaan, dat je alles slechts 'te leen' om je heen had proberen te verzamelen. Het beperkte je wellicht zelfs in je vrijheid.
Wat heb je dan nodig, zo kwam het verderop in het
gesprek?
Hier in Thailand wemelt het van de zogenaamde backpackers. Ze hebben maar één rugzak en soms wat handbagage en kunnen er een toeristenvisum periode (30 dagen lang) mee vooruit. Ik ken heel veel vrienden en kennissen die in hun zomervakantie ook ‘back to basic’ gaan. Nou ja, of dat helemaal zo is op die luxe campings van tegenwoordig is natuurlijk de vraag maar toch. Het voelt goed om op te laden met maar weinig om je om te hoeven bekommeren. En ja, natuurlijk moeten er wel wat financiën zijn om te kunnen overleven maar zelfs daarop gaan wij Nederlanders prat dat ons het in de vakantie vaak met zo weinig lukt.Waarom doen we dat slechts alleen op en voor onze vakantie?
Hier in Thailand wemelt het van de zogenaamde backpackers. Ze hebben maar één rugzak en soms wat handbagage en kunnen er een toeristenvisum periode (30 dagen lang) mee vooruit. Ik ken heel veel vrienden en kennissen die in hun zomervakantie ook ‘back to basic’ gaan. Nou ja, of dat helemaal zo is op die luxe campings van tegenwoordig is natuurlijk de vraag maar toch. Het voelt goed om op te laden met maar weinig om je om te hoeven bekommeren. En ja, natuurlijk moeten er wel wat financiën zijn om te kunnen overleven maar zelfs daarop gaan wij Nederlanders prat dat ons het in de vakantie vaak met zo weinig lukt.Waarom doen we dat slechts alleen op en voor onze vakantie?
Ik dacht terug aan mijn eigen vertrek naar Thailand. Al weer meer dan een half jaar geleden. 20 Kilo bagage van dat wat ik tenminste van mezelf bij me moest hebben. En wat blijkt? Ik nam eigenlijk veel te veel mee.
Waar het in mijn beleving echt om draait is genieten van alles wat je
hier mee maakt. Het ontvangen van alles wat je nodig hebt om te groeien en
jezelf en anderen blij en gelukkig te maken. Aan materiële zaken heb je echt minder dan 20 kg nodig. Op zich is dát alleen al een aardige ervaringsles in wijsheid vind ik.
Frans Captijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten