Leven in het hier en nu kun je leren van… een puppy.

Vorige week begeleidde ik een week lang een fijne meditatieretraite. Eén van de vele highlights was een bezoek aan een fantastisch mooie bergtempel (zonder toeristen) zo’n 45 minuten hier vandaan.

Onderweg passeerden we kleine dorpjes. Je proeft en voelt de sfeer van hoe het daar, zonder stress, leven is. Halverwege zagen we een wel heel groot wit Boeddha beeld langs de weg bij een andere tempel. Daar moest even worden gestopt om toch een fotootje te laten nemen.

Toen ik bij die tempel uitstapte kwam er zomaar uit het niets ineens heel blij een puppy van de tempel van, wat naderhand bleek, een week of zes uit de tempel op met af hollen. Ik had er direct een klik mee. Maar ja, wat moet je nu met een tempelhondje? Lekker laten waar hij thuis hoort was mijn eerste idee.

Na heel even aandacht en wat tijd om foto’s te maken stapten we weer in de auto om onze reis naar onze bestemming in de bergen voort te zetten. We hadden er een afspraak voor een gesprek met een monnik en zouden er diverse vormen van meditatie ervaren. Het was een belevenis op zich.

De pup bleef me, heel maf, door mijn hoofd spelen. Op de terugweg vroeg ik de chauffeur om nog even bij de grote witte Boeddha te stopen. Mijn idee was dat als het diertje weer op me af kwam het voor mij/ons thuis bestemd was.

Geen puppy te zien! Equanimity wordt dat in de leer hier genoemd. Genoegen nemen met dat wat is. Ik stapte haast weer in de auto toen zes kinderen ineens met de pup op hun arm naar me toe kwamen. Kadhow werd er gezegd. Cadeau? Nee, het was zijn naam. Er werd even met een monnik daar overlegd en ik kreeg de pup, onder de voorwaarde er goed voor te moeten zorgen, zomaar gratis mee.

Dat is dan ook wel weer een ervaring, maar dan heb je zo’n beestje met alles er op en er aan en de zorg van dien ineens in huis. Genoegen nemen met dat wat is? Toch effe slikken.

Nu we het diertje zo’n dikke week hebben blijkt het een soort Boeddhistische leermeester. Het heeft een super wijsheid in zich waar ik en vele anderen nog veel van kunnen en zullen gaan leren.

De eerste les: Wees alleen in het hier en nu.

The past is history, the future mystery, the present moment a present.

Een puppy is altijd blij. Wil altijd spelen en (zonder oordelen vooraf) ontdekken van dat wat er op hem of haar af komt of waarin het verzeild raakt. Altijd alleen maar in het hier en nu bezig zijn.

Zorgen over het verleden? Zinloos! Je bezig houden met de toekomst? Wat is dat?

Equanimity. Altijd in balans, accepteren van dat wat er is en absoluut op geen enkele manier met jezelf in gevecht gaan.

Zo’n tempelpuppy is misschien zo gek nog niet. Wordt vast vervolgd.

Frans Captijn