vrijdag 17 augustus 2012

Je kunt misschien nog wat leren van vogels…

Wanneer heb jij voor het laatst de vogels om je heen gehoord?

Mijn dochter, die hier op zomervakantie was, ging op een morgen met me mee naar de meditatie. Dat doen we bij onze huidige Villa-Asia locatie op een plateau in de beboste bergen met een wonderschoon uitzicht. Na afloop vertelde ze me dat ze een surround soundshow van vogelgeluiden had ervaren. Het lijkt hier ook soms alsof je in een soort gigantische volière woont en leeft.

Ik heb die vogels zolang als ik hier nu ben eigenlijk nog nooit een ongelukkig lied horen zingen. Natuurlijk weet je dat niet zeker als mens, maar als je zelf stil wordt en de geluiden van die vogels rondom je heen hoort dan ervaar je alleen een soort blijheid. ’s Ochtends ontwaken we hier in de vrolijke vogeldisco en ’s nachts komen daar andere geluiden voor in de plaats. In de westerse wereld kun je er cd’s van krijgen om rustig van te worden. Hier is het standaard en jawel, ook hier kun je het geluid ‘af’ zetten. Je moet dan allen je ramen even sluiten maar… waarom zou je?

Die vogels zijn de hele dag bezig met het verzamelen van of jagen naar hun voedsel. Feitelijk met het inzetten op hun primaire levensbehoeften zoals Maslow die zo mooi heeft omschreven. Met ‘veiligheid’, laat staan met ‘bezit’ hebben ze weinig tot niets. Toch lijken ze altijd tijd te vinden om zo nu en dan een aangenaam deuntje te zingen. Ze leven met het moment. Misschien kunnen we wel iets van hen leren.

Ik hoor regelmatig mensen zeggen (en eerlijk is eerlijk ook ik doe er af en toe aan mee), "Ik wil of moet dit hebben of ik moet dat hebben". Daarmee heb je je gedachten ingesteld op de dingen die je in de toekomst wil en waardeer en geniet je vaak nog nauwelijks van al die zaken die je vaak al hebt.
De hele wereld van marketing is daar volgens mij ook op ingesteld. Verlangen naar meer hebben. Vaak zeg ik dan ook dat reclame feitelijk alleen gemaakt wordt voor die dingen die je eigenlijk helemaal niet nodig hebt. Het genieten van het ‘hebben’ en/of de ‘aankoop zelf’ duurt dan ook meestal maar een heel kort moment. Daarna komt er gelijk weer iets nieuws (willen hebben) op. We laten, zoals vogels dat wél doen, ook nauwelijks merken dat we blij van ons hebben zijn of worden. Kijk op straat maar eens om je heen. Zelfs een glimlach kan er meestal niet eens af.

In die voortdurende rat-race om meer te willen hebben om gelukkig te worden hoor je in ieder geval de vogels om je heen zo goed als niet. Toch geven ze continue hun vrolijke deuntjes af. Misschien wel als herinnering dat je ook blij en gelukkig kunt zijn met maar heel weinig óf om ons te leren dat je gewoon tussen de bedrijven door regelmatig kunt genieten van alles wat je al lang hebt en wat meer stil te staan in het moment om om je heen te kijken en eens even uit te rusten. En als dat moeilijk voor je is… probeer dan toch eens aan die continue surround show om je heen aandacht te geven. Je zult verbaasd zijn wat je allemaal niet hoort (wat er overigens altijd al was).

Frans Captijn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten