Ik
hoorde de uitdrukking vorige week weer ergens. “Leven als God in Frankrijk”.
Vreemde uitdrukking eigenlijk. Enig speurwerk leverde me op dat die uitdrukking
op verschillende plekken in de wereld ook nog weer anders wordt uitgelegd. Ik
houd het op; genieten van het leven. Leven met een hoofdletter ‘L’.
Ik
vraag me af of Frankrijk dé enige en uitgelezen plek is om onbezorgd en
gemakkelijk te leven. Het land kampt immers ook met heel veel problemen en de zelfde door slimmerikken veroorzaakte 'cost of living crisis'. Veel
mensen hebben het er zeker weten niet makkelijk. En ja, de natuur is er mooi en
afwisselend en, met name op het platteland, is de levensstijl gemoedelijk en
met weinig tot geen stress. Niet voor niets aantrekkelijk voor velen om er hun
vakantie te vieren.
Van
één van de leermeesters in mijn leven, voormalig burgemeester van Kerkrade en
eerste kamerlid Thijs Wöltgens, kreeg ik zijn ‘Bourgondische’ levensstijl zijdelings mee.
Dat Bourgondische is vanzelfsprekend ook geassocieerd met Frankrijk. Het
verwijst naar een levensstijl en houding waarin genieten centraal staat.
Als
je er heel even bij stil staat dan kun je snel een hele lijst met plekken op
de wereld opschrijven waar dat genieten van het leven voor mensen niet zo makkelijk of
zelfs totaal onmogelijk is. Als bijvoorbeeld vrijheid je ontnomen wordt of is,
of je mag je mening onder een regime niet uiten, of je zit zwaar in de lichamelijke of mentale problemen en bent misschien totaal afhankelijk van anderen, of je kunt in je basis levensbehoeften niet (meer) voorzien. Dan wordt het
aardig lastig om van leven te genieten. En nee, iedereen weet, dat zijn helaas geen
uitzonderingen.
En nu ik in die herfst van mijn leven ben aangekomen valt het me steeds meer op dat meer en meer mensen om me heen wegvallen. Afgelopen week ook weer een aantal verhalen van familie en kennissen dat het met iemand 'plotseling afgelopen was'. Op die momenten staan we er weer even bij stil en zijn we ons bewust van hoe broos ons leven eigenlijk is. We staan er nauwelijks bij stil dat naast dat we elke dag een dag ouder worden en bij ons leven optellen, we ook elke dag een dag afstrepen. Goed om te proberen de nadruk op het Leven van het leven te blijven leggen en zo min mogelijk tijd 'te verspillen'.
Soms
is het ondanks alle ellende waarin we kunnen zitten goed om er ook eens bij stil te staan dat we het
misschien zo slecht toch nog niet hebben. Zo’n wandeling in een labyrint
bijvoorbeeld kan je zo’n spiegel ervaring opleveren. Dit labyrint is een kopie van dat,
jawel, uit Chartres (Frankrijk). Ook diverse bezoeken die ik aan Lourdes bracht
gaven me dat inzicht. Je denkt soms dat je veel problemen hebt maar als je de
verhalen hoort of letterlijk de handicaps van anderen ziet dan word je stil. Ik vond
het de grootste kracht (en eigenlijk echt een wonder) van Lourdes. Je kon er de
afweging van je eigen problemen maken ten opzichte van die van anderen… Dat maakt stil.
Om
te genieten van leven heb je meestal helemaal niet veel nodig. De meeste dingen die er echt toe doen zijn vaak ook nog eens gratis.
Ik herinner me
nog steeds de diverse bezoeken die ik in het eerste decennium van 2000 aan
Roemenië bracht en de ontmoetingen die ik er had. En ook als ik zie hoe mensen
hier op het platteland in Thailand om mij heen met maar heel weinig leven dan
moet ik me soms diep schamen. En ondanks hun 'bijna niets hebben'… die mensen
vieren en Leven heel vaak met die hoofdletter ‘L’. Weinig tot geen stress,
genieten van kleine dingen, niet te veel klagen en vooral aandacht voor elkaar. Zoals Thijs Wöltgens me liet zien, het heeft vooral
ook te maken met je levenshouding.
Het
Leven van het leven kan op veel en veel meer plekken in de wereld dan alleen in
Frankrijk. Misschien zelfs wel, ondanks alle problemen waarmee je misschien te maken hebt, bij jezelf thuis.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten