vrijdag 14 oktober 2022

Waarom zou God alleen in Frankrijk moeten Leven?

Ik hoorde de uitdrukking vorige week weer ergens. “Leven als God in Frankrijk”. Vreemde uitdrukking eigenlijk. Enig speurwerk leverde me op dat die uitdrukking op verschillende plekken in de wereld ook nog weer anders wordt uitgelegd. Ik houd het op; genieten van het leven. Leven met een hoofdletter ‘L’.
 
Ik vraag me af of Frankrijk dé enige en uitgelezen plek is om onbezorgd en gemakkelijk te leven. Het land kampt immers ook met heel veel problemen en de zelfde door slimmerikken veroorzaakte 'cost of living crisis'. Veel mensen hebben het er zeker weten niet makkelijk. En ja, de natuur is er mooi en afwisselend en, met name op het platteland, is de levensstijl gemoedelijk en met weinig tot geen stress. Niet voor niets aantrekkelijk voor velen om er hun vakantie te vieren.
 
Van één van de leermeesters in mijn leven, voormalig burgemeester van Kerkrade en eerste kamerlid Thijs Wöltgens, kreeg ik zijn ‘Bourgondische’ levensstijl zijdelings mee. Dat Bourgondische is vanzelfsprekend ook geassocieerd met Frankrijk. Het verwijst naar een levensstijl en houding waarin genieten centraal staat.
 
Als je er heel even bij stil staat dan kun je snel een hele lijst met plekken op de wereld opschrijven waar dat genieten van het leven voor mensen niet zo makkelijk of zelfs totaal onmogelijk is. 
Als bijvoorbeeld vrijheid je ontnomen wordt of is, of je mag je mening onder een regime niet uiten, of je zit zwaar in de lichamelijke of mentale problemen en bent misschien totaal afhankelijk van anderen, of je kunt in je basis levensbehoeften niet (meer) voorzien. Dan wordt het aardig lastig om van leven te genieten. En nee, iedereen weet, dat zijn helaas geen uitzonderingen.
 
Toch hebben we veel zelf in de hand, net zoals ik vijf weken geleden in mijn blog ook al schreef. Iedereen loopt in zijn of haar leven zijn levenspad (zoals de foto bij dit blog van het labyrint dat ik in Chiang Mai maakte). Bergen, dalen en koersverandereningen. Positieve en negatieve momenten en ervaringen en ook wendingen in de lente, de zomer, de herfst en de winter van je leven.

En nu ik in die herfst van mijn leven ben aangekomen valt het me steeds meer op dat meer en meer mensen om me heen wegvallen. Afgelopen week ook weer een aantal verhalen van familie en kennissen dat het met iemand 'plotseling afgelopen was'. Op die momenten staan we er weer even bij stil en zijn we ons bewust van hoe broos ons leven eigenlijk is. We staan er nauwelijks bij stil dat naast dat we elke dag een dag ouder worden en bij ons leven optellen, we ook elke dag een dag afstrepen. Goed om te proberen de nadruk op het Leven van het leven te blijven leggen en zo min mogelijk tijd 'te verspillen'. 
 
Soms is het ondanks alle ellende waarin we kunnen zitten goed om er ook eens bij stil te staan dat we het misschien zo slecht toch nog niet hebben. Zo’n wandeling in een labyrint bijvoorbeeld kan je zo’n spiegel ervaring opleveren. Dit labyrint is een kopie van dat, jawel, uit Chartres (Frankrijk). Ook diverse bezoeken die ik aan Lourdes bracht gaven me dat inzicht. Je denkt soms dat je veel problemen hebt maar als je de verhalen hoort of letterlijk de handicaps van anderen ziet dan word je stil. Ik vond het de grootste kracht (en eigenlijk echt een wonder) van Lourdes. Je kon er de afweging van je eigen problemen maken ten opzichte van die van anderen… Dat maakt stil.
 
Om te genieten van leven heb je meestal helemaal niet veel nodig. De meeste dingen die er echt toe doen zijn vaak ook nog eens gratis. 
Ik herinner me nog steeds de diverse bezoeken die ik in het eerste decennium van 2000 aan Roemenië bracht en de ontmoetingen die ik er had. En ook als ik zie hoe mensen hier op het platteland in Thailand om mij heen met maar heel weinig leven dan moet ik me soms diep schamen. En ondanks hun 'bijna niets hebben'… die mensen vieren en Leven heel vaak met die hoofdletter ‘L’. Weinig tot geen stress, genieten van kleine dingen, niet te veel klagen en vooral aandacht voor elkaar. Zoals Thijs Wöltgens me liet zien, het heeft vooral ook te maken met je levenshouding.
 
Het Leven van het leven kan op veel en veel meer plekken in de wereld dan alleen in Frankrijk. Misschien zelfs wel, ondanks alle problemen waarmee je misschien te maken hebt, bij jezelf thuis.


Frans Captijn (Gangey Gruma) 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten