Zachtjes
tikt de regen op het zolderraam? Hier niet.
Al
het glas dat we in onze bouw in Thailand verwerken is warmte werend zwart/grijs
getint. Net zoals haast alle ruiten in auto’s dat hier zijn. En dat getinte
glas dat spiegelt. Bij ons tikken dan ook meestal niet regendruppels maar
vogels dagelijks met hun snavels op de ramen.
Er
zijn er een aantal zelfs dol op de zijramen en buitenspiegels van de
geparkeerde truck op ons bouwterrein. Uren achtereen en ongeacht de hoge
temperatuur spelen ze een soort van “Spiegeltje, spiegeltje, aan de wand…”.
Tijdens
ons ontbijt en regelmatig ook nog tijdens de lunch slaan we die vogels gade.
Die dieren moeten toch ook aan een soort van ADHD leiden met hun overschot aan
energie. Al die tijd maar fladderen, snavel tikken en gluren voor dat spiegelende
glas.
Het
lijkt op een onophoudelijke zelf ontdekking. We hebben het er regelmatig over
dat ze misschien wel gek zijn op zichzelf. En waarom ook niet? Niets mis mee
als het niet doorslaat in een voortdurend adoreren en de rest van de wereld
vergeten.
In
mijn praktijk met het werken met gasten die hun talenten en levensmissie (hun
uniekheid) willen ontdekken, kom ik regelmatig tegen dat ze op een weg zijn
beland die anderen voor hen hebben uitgestippeld.
Zonder
het vaak zelf te weten zijn ze zichzelf met hun uniekheid uit het oog verloren.
Hun leven is verworden tot het verdienen van geld door het doen van activiteiten
die ze eigenlijk helemaal niet leuk (meer) vinden. En dat alles om door te gaan
met het verdienen van geld door het doen van dingen die ze helemaal niet leuk
meer vinden en feitelijk niet bij hun passen. Pure levenstijd verspilling in mijn ogen. Ze blijven erin hangen. Klagen
vaak troef terwijl het feitelijk, de les van die vogels, op de spiegel tikken
is om wakker te worden en jezelf eens diep in je ogen te kijken. Je ogen zijn immers
de spiegels van je ziel. Stop met het wijzen naar anderen. Heb het lef om op
jezelf te vertrouwen, naar je ziel te luisteren, soms dingen af te sluiten en te veranderen. Verandering is
immers (uiteindelijk) persoonlijke groei.
Je
hebt al lang alles in huis wat je nodig hebt. Je hoeft er feitelijk niet eens
voor te leren. Je hoeft ook je energie niet te verspillen om te zijn zoals die
ander waarvan je slechts denkt dat hij of zij het veel beter heeft dan jij. Die
ander loopt immers al op deze wereld rond en dat plekje is dus al ingenomen. En
daarnaast, geloof me, vertrouw niet op al die mooie verhalen van dat meer dan geweldige
leven en hun (armoede) rijkdom van ze op Facebook.
Wees
blij en tevreden met jezelf en werk met die set aan talenten die je al vanaf je
geboorte hebt meegekregen.
Een spiegel? Een fantastisch instrument in zelfontdekking
en verdieping als je er de tijd voor neemt om er in te durven kijken en naar die diepere reflectie te luisteren en te handelen. Dat voelt misschien soms even in eerste instantie wat onwennig maar maakt uiteindelijk pas echt rijk.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten