Sinds
kort heb ik twaalf ‘huurwoningen’ gratis beschikbaar gesteld.
Het
helpt de natuur en wij genieten van de bedrijvigheid die er binnenkort in
plaats gaat vinden.
Als
ik terugkijk op mijn leven tot nu toe dan speelde dieren daarin een grote rol.
Ieder dier die er bij ons huisgezin thuis ooit binnen kwam was blijvend verzekerd van
perfecte opvang en verzorging. Mijn moeder had een zwak voor dieren. En ik heb er wat van mee gekregen.
Om
eens wat te noemen. Achter in onze tuin aan de Lodeweijk van Deijssellaan 192 in
Haarlem had ik een mooie, natuurlijke en grote volière gebouwd. Er pronkte een bord boven met de naam; "Vogellust". Niet alleen een lust voor de vogels maar ook voor ons om naar te kijken. Er huisden met name tropische vogels.
In de zomer gingen die vogels in hun nacht verblijf. In de winter naar binnen. Ik had er een plek voor in de
achterkamer waar ooit een oude gashaard was ingebouwd én, niet te vergeten, in
de keuken. Mijn moeder offerde er zonder probleem de grote keukenkast voor op. Aanwas van jonge vogels was er genoeg.
Konijnen,
cavia’s, honden, katten en vogels. Ik heb iets met vogels. Wellicht is het de
vrijheid. Voor mij is de boerenzwaluw een van mijn favorieten. Vrijheid, hard
werken, zorg voor het gezin, beweeglijkheid. Woorden die bij dit dier zo door
mijn hoofd schieten.
Otus,
de baby uil die ik hier in Thailand in 2014 op straat vond was een soort van
herbeleving van dat vogel gevoel in me. Vier jaar kon ik dat dier opvoeden en
de vrijheid uiteindelijk teruggeven. Een topervaring met vooral ook heel veel
plezier. Geweldig om ook op de plek waar we hier in Surin wonen regelmatig twee verschillende uilen om ons heen te hebben.
Elke
ochtend ontbijten we buiten op onze veranda in Surin. We nemen er ruim (een
uurtje) de tijd voor. Uitzicht over de bouw, de grote vijver, het labyrint, de
bomen en struiken, het fruit en de groentes, de tuin en de rijstvelden. En naast me ligt meestal mijn fotocamera. Haast dagelijks ontbijt ook onze vaste vriend Kingfisher (uit onze vijver) mee.
In
deze tuin geen volière. Het is gewoon een grote open volière. Allerhande vogels
in zwart, wit, geel, groen, blauw, bruin of prachtige combinaties. Grote en
kleinere. Een lust om naar te kijken. We slapen dagelijks met onze ramen open. Als de grote schare verschillende vogels ontwaken zijn ze voor mij de fantastische natuurlijke 'wekker' om op te staan, met yoga te beginnen en te gaan mediteren. Het is steeds opnieuw het ritueel van het vieren van een nieuwe dag die je weer krijgt.
Ik
kwam op het idee om die volière beleving nog dichterbij te halen en schafte
begin januari 12 ‘huurwoningen’ (vogelhuisjes/broedplekken) aan die ik gratis
aan het gevleugelde leven beschikbaar stel.
Vanaf
onze veranda een goed zicht op alles.
Nu
afwachten wat de natuur voor ons in petto heeft. De eerste nieuwsgierige mogelijke huurders dienen zich inmiddels al aan.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten