Die kat is te dik! Waarom reageren we meestal vanuit een negatieve grondhouding?

Mijn buurvrouw heeft twee prachtige Perzische katten. Het balkon van haar huis grenst, net als bij mijn huis, aan de tuin van het hotelzwembad. Haar katten zitten er vaak te genieten van het uitzicht, de tropische vogels of de zon.

Onlangs was er een gezin met kleine kinderen die naar het zwembad gingen. Een van de kleine kinderen zag de mooie witte langhaar kat en zei gelijk: “Die kat is te dik!”

Haar verhaal bracht mij bij dit weekblog. Toeristen in de stad waar ik regelmatig mee spreek, hotelgasten en, eerlijk is eerlijk ik betrap me er zelf ook soms op, reageren vaak allereerst vanuit een negatieve grondhouding. “Ze is te laat”, “hij is te dik”, “die loopt raar en zweet wel heel erg”, “zo’n zwembroek is ouderwets”, “dit staat haar/hem niet”, en ga zo maar door. We ‘stempelen’ wat af op een dag. Meestal zijn die stempels negatief waarmee we, zonder er überhaupt erg in te hebben, onszelf op een beter plan proberen te zetten.

“Die kat is te dik”, is een persoonlijke veroordeling vanuit dat wat jij jezelf aangeleerd hebt hoe het hoort. Vanuit die overtuiging keur je direct dat wat je ziet af en geef je aan dat jij beter weet hoe het hoort te zijn.  

Hoe komt het dat we meestal primair vanuit die negatieve grondhouding reageren en waarom doen we dat?

Vergelijk, gewoon voor de grap en om iets duidelijk te maken, de eenvoudige rust en schoonheid van een roos die in bloei staat eens met de stress en rusteloosheid in jouw leven. De roos heeft een natuurlijke gift die wij al snel in ons leven zijn kwijt geraakt: het is volkomen tevreden zichzelf te zijn en zich niet te laten verstoren door dat wat de wereld om zich heen er allemaal wel of niet van vindt. Die roos Is niet vanaf de geboorte, zoals bij ons het geval is, geprogrammeerd om ontevreden te zijn met zichzelf. Daarom heeft het ook niet de minste drang om iets anders te zijn dan het is. Trekt die bloem zoals hij is in kleur en geur jouw aandacht niet dan is er voor die bloem helemaal niets aan de hand. Geen enkele verstoring, laat staan drang om te voldoen aan jouw wensenpatroon.

Dat is de reden waarom het om het maar zo te zeggen zich absoluut niet druk maakt om gewoonweg zichzelf te zijn. Geen enkel conflict met zichzelf aan gaat. Iets dat je feitelijk alleen bij babys, jonge peuters en mystici nog aan treft. Niet met jezelf tevreden mogen zijn wordt ons letterlijk met de paplepel ingegoten en... er wordt stevig aan verdiend.

De Boeddhistische leer, geeft aan dat onze reacties door ons brein vanuit 51 verschillende aangeleerde basis factoren of waarden onstaan. 11 Daarvan dragen bij aan een opbouwende, gezonde respons. 14 Zijn neutraal en maar liefst 26 dragen bij aan een ongezond makende, vergiftigende reactie. En voor wat betreft dat laatste is dat niet alleen ziekmakend, afbrekend of negatief naar je omgeving. Het werkt ook negatief naar jezelf.

Het blijkt dat we in ons leven geleerd hebben, als een soort van veiligheid of overlevingsmechanisme om bij een groep, familie of cultuur te kunnen blijven horen, om primair vanuit die 26 negatieve basis waarden te reageren. Je geeft er immers mee aan waar jij dan bij hoort en dat je al het andere afkeurt.

Inplaats van direct vanuit die negatieve respons te reageren leert bijvoorbeeld mindful communiceren om die energie die je voor je reactie zou aanwenden om te buigen naar een vorm van nieusgierigheid. “Hoe kan het zijn dat iemand anders een andere mening heeft dan ik?”, “Hoe kan het zijn dat iemand anders zich anders gedraagt dan ik?”, etc..

Daarmee laat je jouw mening en dat wat voor jou waarheid is niet los of hoef je die ander niet te volgen. Je stelt je open om een grotere waarheid te ontdekken, om te leren. En daarmee creer je een betere verbinding met je omgeving vanuit interesse en leer je jezelf veel beter kennen.

Net als die roos kun en mag je jezelf blijven en hoef je je niet door de buitenwereld te laten verstoren. Er is niets om ontevreden over te zijn.

Is het niet zalig dat er dikke katten, dunne katten, grijze katten en witte katten, langharige katten en kortharige katten zijn? Het maakt de wereld kleurrijk en er is keuze mogelijk.
Het maakt die kat, net als de roos niets uit. Hij lacht er om. 

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

www.captijninsight.com 

captijninsight@gmail.com