Ze vertelde me over diverse ervaringen met haar gasten in China en al snel kwamen we op de ommekeer die zowel zij, zes jaar geleden, als ik - eigenlijk ook zo'n zes jaar terug - door mijn eenzijdig ongeval, in ons leven maakte.
We werden stop gezet. Eigenlijk hadden we dat stoppen nog nooit zo ervaren. Altijd 'onderweg' naar het volgende doel, altijd gericht op meer bereiken zowel als persoon als met je organisatie of bedrijf. Zij werkte ooit bij een groot Chinees bedrijf als directeur HRM en nu, net als ik, zelfstandig. En ook zij nam de pen ter hand om boeken te schrijven.
Dat stoppen werd een heel mooi onderwerp. Zij gaf aan dat er een Chinees gezegde bestond dat luidt: "Als je stopt zet je de grootste stap voorwaarts." Een zin om eens wat dieper over te filosoferen.
Stoppen, eigenlijk niets doen, betekent veel en veel meer dan ik ooit dacht. En nog steeds heb ik vaak moeite met te stoppen. Heel 'gewoon' alles los te laten waar je mee bezig bent. Nou zo gewoon is dat voor mij niet, ik mag inmiddels zeggen was dat voor mij niet. Altijd maar bezig. Bezig met veel dingen tegelijk. Eigenlijk ben je op een fantastische manier op de vlucht voor jezelf zo is me inmiddels gebleken. En zelfs die ervaring begrijp je op het moment dat je bezig bent niet zo.
Je, of beter zo bleek ook uit het gesprek over dit onderwerp met die Chinese collega, we zijn we altijd op zoek naar iets buiten onszelf. Een oplossing, een richting, een antwoord. We proberen de wereld om ons heen naar onze hand te zetten of ons bedrijf of onze organisatie verder te helpen door... te doen.
En door die focus op het alweer volgende doel raken we uit het oog wat er allemaal aan oplossingen in onszelf verscholen liggen. Je vindt, als je je in situaties niet prettig of niet optimaal voelt, de echte oplossingen niet in de buitenwereld. Die liggen al lang in jezelf opgeslagen om te ont-dekken. En om te ontdekken moet je eerst thuis komen. Thuis komen in en bij jezelf.
Als je durft te stoppen zul je er achter komen dat je wellicht eerst het gevoel hebt dat je een confrontatie met jezelf aan gaat. En is dat eigenlijk niet een fantastische uitdaging? Jij bent immers de gene die 24 uur met jezelf door brengt. Jezelf eens wat beter leren kennen is veel meer een gunst dan een bedreiging. Zeker weten dat je dat op enig moment zelf zult ervaren. Altijd maar bezig. Altijd maar verder. Je laat te veel kansen en mogelijkheden die voor het oprapen liggen gewoonweg liggen.
Stoppen. Even bij jezelf de 'kluizenaar' uit hangen is een fundering en verdieping van innerlijke wijsheid. Een luisteren naar het resoneren van je eigen klok waarin je zelf de klepel bent. Geen enkele studie of school voor nodig. Gewoonweg even afzonderen om naar jezelf te luisteren. Hoe gaat het met mij? Waarom doe ik dit? Wat is de oorzaak dat ik hier last van heb? Hebben anderen dat ook? Waarom wel en waarom niet? Wat stoort me en is het nodig dat ik me hier nog langer aan stoor? Ben ik niet te kortzichtig? Heeft de ander of hebben anderen daadwerkelijk de intentie om mij of ons iets 'verkeerds' aan te doen. Ben ik nieuwsgierig genoeg? En zo kan ik nog wel even door gaan.
Stoppen zal blijken je grootste stap voorwaarts te zijn in creativiteit, oplossingen, anticiperen in plaats van reageren, in rust, in gezondheid.
Stoppen, zo blijkt ook bij mijn gasten hier, is stappen voorwaarts zetten. Niets egoistisch aan. Het hoeft allemaal niet zo nodig...
Frans Captijn
www.captijninsight.com
captijninsight@gmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten