Vakantie? Tijd om los te laten en te verbinden. De natuur helpt een handje.

Voor veel mensen breekt de vakantieperiode (binnenkort) weer aan. Tijd om de ‘rat-race’ die leven genoemd wordt eens even los te laten en te ontspannen. ‘Ik-tijd’, tijd om eens met mezelf te communiceren. Niet om eenzaam maar om alleen (al één) te zijn. Als je al één bent ben je er niet alleen voor jezelf op de beste manier maar ook voor diegenen die je dierbaar zijn en voor je omgeving. Daar is niets egoïstisch aan. De natuur, die voor de meeste mensen ver weg of dichtbij toch een andere (comfort) zone is, kan daar een aardig handje bij helpen.

Vakantie, tijd om op te laden, kun je omarmen als een uitnodiging om je weer eens te verbinden in de natuur. Je open stellen om de vele wonderen te zien – als persoonlijke spiegels te ontdekken – die ze voor je in petto heeft om van te leren en te groeien. Om weer stroming in leven, liefde, gezin, werk en loopbaan te krijgen.

Door het rennen van ons leven zijn we steeds minder verbonden met die vrij beschikbare spiegels in ons leven. We zijn ons niet eens meer bewust van veel gratis energie bronnen.

Technologie verschaft ons met veel middelen ondersteuning om ons te verbinden met de wereld om ons heen. En toch, zelfs als we er mee verbonden zijn voelen we ons diep van binnen vaak eenzaam. We checken onze e-mails, sturen tekst berichtjes en posten diverse keren per dag allerhande up-dates. We kunnen de hele dag gebruiken om ons te verbinden maar verminderen daarmee absoluut niet het gevoel van eenzaamheid dat er in ons is. Heel veel mensen gebruiken veel tijd met bijeenkomsten of e-mail verkeer met anderen, maar niet veel tijd om eens met zichzelf te communiceren. Het resultaat is dat we feitelijk vaak niet eens weten wat er in onszelf echt leeft. Het zou wel eens een aardig rommeltje kunnen zijn. Hoe, als dat het geval is, kunnen we dan in vredesnaam goed met anderen verbinden of met anderen communiceren? Al onze technologische middelen verbreken de verbinding met onszelf, van thuis komen in onszelf.

Vakantie is een uitnodiging om los te laten en om je weer met jezelf te verbinden. Om je manier van leven eens onder de loep te nemen en te analyseren. Om je bewust te zijn van de drie hoofdzaken die ons leven vergallen - gulzigheid, boosheid en negeren - en daar eens wat meer afstand van te nemen. De kunst van ruiken, proeven, aanraken, kijken, luisteren en rustiger in ons hoofd worden te leven. Met onszelf weer eens in gesprek te gaan.  

De natuur is de meest prachtige aanwezige bron om ons te inspireren en ons daarbij te helpen. Laat je technologische middelen thuis zodat je je kunt verbinden met je échte thuis. De plek waar alle antwoorden op vragen en situaties in je leven aanwezig is. Ze liggen op je te wachten maar je ziet en hoort ze niet. Je bent altijd maar bezig om die antwoorden in je buitenwereld te vinden of de situatie in de wereld om je heen te veranderen zodat je je weer voor een poosje op je gemak voelt. Meestal erg energie vretend werk voor over het algemeen tijdelijke oplossingen. Verbind je eens met je persoonlijke programmering. Dat is de plek waar je veel eenvoudiger, als je je er tenminste mee kunt verbinden en naar jezelf kunt luisteren, duurzamere oplossingen zult vinden.

Verbind je met de natuur. Voel de rust en de beschikbaarheid van vrije energie. Word rustiger. Laat je aanraken door de seizoenen en spiegels die je er kunt vinden. Wat ideeën nodig om de spiegels van de natuur te kunnen zien?

# Een berg of heuvel (stabiliteit en verbinding met de aarde),

# Een vallend blad (zonder moeite los laten en ruimte creëren voor iets nieuws dat in aanleg al voor je aanwezig is en klaar is om zicht te openbaren),

# Een ‘simpele’ boom die je aantrekt (het beeld van gewoonweg ‘zijn’. Op geen enkele manier gestoord door wat anderen er allemaal van vinden),

# Een willekeurig dier (niet piekeren over het verleden of de toekomst maar het leven aangaan zoals het zich nu aan je openbaart),

# Een kabbelend beekje (met de stroom van verandering mee gaan),

# Een wolk die over de top van een heuvel of berg rolt (interactie in harmonie, geen debat, geen dialoog),

# Leven en dood (het voortdurende natuurlijke process van de cirkel van het leven. Je komt met niets en je gaat met niets),

# GEEN auto of ander materialisme te zien (materialisme maakt niet duurzaam gelukkig. Spiritualiteit daarentegen wel),

# Herfst (elk blad verandert in een bloem en tijd om te oogsten),

# Winter (tijd om op te laden en je te verbinden met dat waar het leven ook al weer om draait),

# Waterval (Water is nog nooit gebroken als het in een waterval naar beneden valt. Blijf als water),

# Storm op een meer (emoties hebben tijd nodig om uit te dijen. Een meter onder het water oppervlak is het doodstil)

# Geluid (Richtingaanwijzers naar stilte. Stilte is niet de afwezigheid van iets maar het besef van de beschikbaarheid van alles),

# Dag en nacht (De dag verbonden met de zon, energie voor actie. De nacht verbinding met de maan, tijd om op te laden en wijsheid te laten ontstaan.),

# Eb en vloed beweging (de natuurlijke repeterende tijd om te blinken en te verzinken),

# Een bloem (uitnodiging om tweeslachtigheid en dualiteit te ontdekken en om de sensatie van ruiken te stimuleren),
# Rups, cocon, vlinder (transformatie van kruipen via tijdelijke gevangenschap naar bevrijding)
# Jonge dieren (speels en onbezorgd ontdekken)

# Natuurlijk aantrekkende vormen in kruiden, groenten en de natuur als geheel (ontdekking van de Gulden Snede),

# Nieuwe takken die uit een afgebroken boomstam groeien (er is slechts één doel in het leven en dat is te leven),

# Etc..

Ik wens je een geweldige expeditie in de natuur in je vakantie om je weer met ‘thuis’ te verbinden.

Frans Captijn

www.captijninsight.com