De andere kant van de privé chauffeur, de eigen sauna en het privé zwembad

Al jong droomde ik er van om ooit een huis met een eigen zwembad en sauna te hebben. Onze buren, de familie Bonarius handelde er in en hadden dat al. Tijdens mijn bouwkunde opleiding groeide het verlangen verder. Diverse keren maakte ik destijds ook een ontwerp en nu… heb ik er een. Geen groot bad maar toch... En in een vorig huurhuis hier hadden we een sauna.

De romantiek die ik er destijds van zag is inmiddels weg en ik ben dan ook dolblij dat ook ons huis nu, met een zwembad, ook een huurhuis is. Een volgende huis… geen privé zwembad, sauna, whirlpool of stoombad meer.

De sauna verwerd na al een korte tijd tot opslag en bergruimte. Het zwembad blijkt (voor ons) meer een slaaf te zijn dan dat we er veel plezier aan beleven zelfs in een tropisch land als Thailand. Het is een grootverbruiker van arbeid, water, stroom, chemicaliën, onderhoud en geld. Ik ben er achter dat je wel een super zwemliefhebber moet zijn die dagelijks uren in het water wil vertoeven - en je geld niet voor andere dingen wilt gebruiken - om dit er allemaal voor over te hebben. Voor mijn zoon, die in een vorig leven volgens mij vis of waterrat is geweest, zou het in de toekomst heel, heel misschien iets kunnen zijn maar, nee, ook dat niet.

Als ik eerlijk ben dan geniet ik veel en veel meer van de twee zwembaden, die we met anderen en met hotelgasten moeten delen, bij Villa-Asia. Een privé zwembad is voor ons een miskleun. Laat staan als we dat ooit in Nederland zouden hebben gehad. Al doende leert men…

Een zelfde ervaring eigenlijk met het hebben van een privé chauffeur. Ook daar kon ik ooit over beschikken en eerlijk is eerlijk dat was helemaal goed, mijn productiviteit werd stukken hoger (dacht ik). Met regelmatig avondwerk en het bezoeken van ontbijt-, lunch- en diner- bijeenkomsten was het ook nog eens veiliger. Wat is er dan mis met zo’n privé chauffeur? Nou met die chauffeur, ik moet zeggen prima chauffeuse, was absoluut helemaal niets mis. Maar er was gewoon iets mis met mij.

Het leverde me de waanzin op van maar door gaan en te denken om optimale aandacht te hebben voor 100 dingen tegelijk. Stukken in de auto lezen, telefoontjes afhandelen, op de computer aan de slag. Gekte! Stond er niet ooit in de advertentietekst dat het een baan was voor 36 uur per week (voor een fantastisch mooi salaris). En ja natuurlijk weet je bij een verantwoordelijke functie dat dat niet zo is (althans ook dat was mijn interpretatie én keuze). Ik maakte denk ik gemiddeld gezien tenminste het dubbele, dacht nog meer aan te kunnen met die chauffeur en maakte mezelf, zonder het in de gaten te hebben nog ziek ook.

Wat ik feitelijk had moeten doen was niet meer en niet minder juist rust nemen tijdens die ritten. Daarmee was, achteraf gezien, mijn productiviteit, betrokkenheid en aanwezigheid als ik dan op tijdelijke bestemmingen was denk ik veel en veel hoger geweest. 

Als je auto rijdt, rijd dan auto. Die radio een keer uit, geen telefoon als afleiding. Misschien wel eens genieten (niet te vaak) van een file die je een extra rust pauze geeft. Jij kunt aan die file immers niets veranderen.

De zaligheid van het ervaren van de scooter hier, waarop ik dus mijn eigen privé chauffeur ben, is dat je zoveel meer ziet en zoveel meer geniet. En als je dan bent waar je moet zijn… dan bén je er ook helemaal.

Kortom, het ligt dus aan mij. Als het hoger gezag bepaald heeft dat mijn baan in 36 uur per week kon… wie ben ik dan om daaraan te twijfelen. Je hebt toch ook nog een sociaal leven en een gezin? Het was dus gewoon mijn eigen keuze en invulling waarmee ik mijn gezin denk ik op diverse momenten aardig te kort deed.

Afgelopen week had ik het er in een gekke bui met een Engelsman over. Hij zei me dat het wellicht ook veel met mijn ego te maken had. En ja. Hij heeft daar gelijk in.

Geweldig dat ik het heb mogen en kunnen mee maken maar zwemmen voor mij in het vervolg en na de huurperiode maar niet meer in een privé pool. Voor wat betreft sauna gebruik heb ik een goed voorbeeld van mijn broer en onze voormalige overbuurman uit Barneveld. Als je er zin in hebt dan maak je er de tijd voor en ga je naar een échte sauna met alle faciliteiten die al lang voor je klaar staat. En wat die chauffeur betreft houd ik er inmiddels ook andere denkbeelden op na. Als ik er iets meer en beter bij had stil gestaan… dan had ik het vooraf allemaal al lang kunnen bedenken.

Nou ja… weer een ervaring rijker denk ik dan maar en velen zullen het (nog) niet met me eens zijn en dat hoeft ook niet. Het is immers mijn ervaring. 

Frans Captijn