vrijdag 13 juni 2014

Wie ben jij?



Wie ben jij?

Het lijkt zo’n simpele vraag…

Regelmatig komt deze vraag hier in onze programma’s op. Dan blijkt het ineens voor heel veel mensen een worsteling. Soms zelfs een, al dan niet emotionele, confrontatie als ze een moment de leegte om geen antwoord te kunnen geven ervaren. Hoe dan ook het is voor de meesten ineens een enorme speurtocht. Een vraag waar ze nog niet of niet vaak bij stil hebben gestaan. Een antwoord ligt doorgaans dan ook niet voor op de tong. Is dat niet eigenlijk merkwaardig als je al zo lang ‘leeft’? Ook ik deed er meer dan vijftig jaar over voordat ik met die vraag pas aan de slag ging.

Je bent bijvoorbeeld helemaal niet je naam. Zo word je genoemd.

Je bent geen manager, wethouder, directeur, professor, projectleider, dokter, fysiotherapeut, of wat dan ook. Dat is immers wat je doet.

Je bent geen partner, vader of moeder, broer of zuster, neef of nicht. Dat is de relatie die je hebt of de rol die je vervult.

Dit soort antwoorden zijn labels, patronen en dromen om, van en over jezelf. Ze geven niet aan wie jij diep van binnen bent. Ze schermen meer de waardevolle inhoud van wie je écht bent en waar de wereld écht op zit te wachten van je af. Je projecteert jezelf op je omgeving en diezelfde omgeving werkt voor jou slechts als een steeds maar weer onbevredigend projectiescherm. Het geeft je het gevoel om nog meer aan de zogenaamde vraag van anderen te voldoen in plaats van te luisteren naar dat wat je hier zelf eigenlijk komt doen.

Dus… Wie ben jij?

Er is geen ander mens op de wereld precies zoals jij. Vanaf je geboorte ben je, zoals je bent, compleet en perfect. Er hoeft niets bij en ook niets vanaf. Je hebt al de schatten die je nodig hebt om te zijn wie je bent en te doen wat je hier komt doen al lang in je. Je bent in één woord uniek!

Het is vaak de omgeving die je het gevoel geeft dat je nog perfect moet worden. Het is gewoon absurd omdat je dat al lang bent. Je hoeft het je alleen maar bewust te zijn.

Stop dus met je tijd, je leven, je geld en je energie te verspillen door op zoek te gaan naar diegene die je juist NIET bent en waarvan je denkt dat je omgeving verwacht dat je zou moeten zijn. Zie het als een vlucht om de confrontatie met jezelf niet aan te willen/durven gaan.

De Oosterse benadering zet er op in om die ‘dromer’ juist authentiek en daarmee uniek waardevol van binnen juist (eindelijk en/of beter) te leren kennen.

Die gewaarwording en dat inzicht geeft vrije (innerlijke) ruimte om te leven, te groeien en kwalitatief hoogwaardig te creëren als balans in een veranderende wereld.

Als je bent wie je bent kom je voor jezelf helemaal nooit bedrogen uit. Dat heet namelijk LEVEN. Je hoeft bij anderen niet (meer) te bedelen voor dingen om anders te worden. Door anderen te vragen mis je veel van wat al lang voor je beschikbaar is. Kijk en onderzoek liever in jezelf dan dat je vraagt. Alle schatten heb je al in jezelf. Je hoeft ze maar te ont-dekken.

En als je bent wie je bent, ben je dan vreemd in de ogen van anderen? Zie het maar als uniek! Dat was je immers altijd al.

Eens de tijd nemen om voor jezelf de vraag; “Wie ben ik?” écht te beantwoorden kan je veel rijkdom en vrijheid brengen. Het is fantastisch om het hier met mensen te mogen beleven. 

Frans Captijn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten