vrijdag 11 januari 2013

Hoe groter de onzekerheid, des te meer je lééft !?



 ‘Het leven is in wezen heel onzeker en daarom heeft het een eenvoudige logica.

Voor wie meer uit zijn leven wil halen, moet in onzekerheid leven.

Hoe groter de onzekerheid, des te meer je lééft.’


Osho





Tijdens een programma dat ik deze week met een gast uit Hongkong mocht doen liet ik een van onze vele filmfragment zien. Dit keer van de Australiër Nick Vujicic. Ik heb dat fragment al heel vaak gezien en steeds pakt iets anders me in zijn verhaal. Hij vertelde dat je iets dat onzeker of onbekend is op twee manieren kunt benaderen. Als eng of juist als uitdagend. Als je er even over nadenkt kun je vast van beide invalshoeken voorbeelden voor jezelf bedenken.



Het innerlijke proces van je oordelen is vaak angst. Rationele, of irrationele angst. Daar kunnen legio achtergronden, overigens allemaal uit en in jezelf, achter liggen. Die opmerking over het benaderen van onzekerheid en specifiek de invalshoek ‘angst’ zette me aan het denken en bracht me aan het zoeken.

In een werkmap vond ik ook nog een mooi artikel van een goeie vriend, Arnold van Veen, over dit onderwerp. Een van onze communicatiecafés gaf met nog handvatten en ik liep tegen een paar quotes aan. Al met al deze week een mix van invalshoeken van mezelf en van de genoemde bronnen.  


Meestal zijn we bang voor zaken die nog moeten gaan gebeuren. In de meeste gevallen is het ook nog eens zo dat onze angsten helemaal niet eens uitkomen. Angst kost enorm veel energie. Angst brengt je uit je kracht en ondermijnt je zelfvertrouwen. Angst brengt je aandacht in je hoofd, verkrampt je gevoel en blokkeert je energiedoorstroming.



Ieder mens heeft de wijsheid in zichzelf. Een soort innerlijke stem, je gevoel of intuïtie. Regelmatig kun je, als je stil bent en er de tijd voor neemt, die ‘stem’, horen. Er naar luisteren is een tweede.

Angst voor het onbekende zorgt er voor dat je lang niet altijd de adviezen uit jezelf volgt.

Als je dieper in jezelf gaat speuren kun je ervaren dat angst of onzekerheid vaak de reden is om veranderingen die uit jezelf komen vooral toch maar niet aan te gaan.



We kennen vele angsten. Bijvoorbeeld angst voor zinloosheid, onmacht, eenzaamheid, vervreemding en kwetsbaarheid


Angsten bieden je een keuze. Je kunt er voor weglopen (en slechts blijven denken daardoor ‘veilig’ te blijven), in een slachtofferrol kruipen (hoewel er geen wet is die zegt dat je je als slachtoffer moet gedragen) of ze juist tegemoet treden. Als je bang bent pak je meestal de aanleiding daarvan aan in plaats van de oorzaak (in jezelf).



  • Als je de angst voor zinloosheid tegemoet treedt kun je ervaren dat er ruimte ontstaat voor inspiratie en je in contact komt met je innerlijke drive.

  • Als je de angst voor machteloosheid tegemoet treedt kun je ervaren dat er, indien je niet te krampachtig mikt op zogenaamde 'zekerheden', mogelijkheden ontstaan voor ontwikkeling en creativiteit.

  • Alleen zijn, confronteert je met jezelf. De Boeddha gaf ooit aan: ‘Je bent alleen geboren, je zal alleen doodgaan en zelfs jouw leven, tussen die twee momenten in, leef je alleen.’ Eenzaamheid is je dus eigen. Als je je vrees voor eenzaamheid overwint kan je dat rust en vitaliteit opleveren.

  • Vervreemding. Jij wil het liefste jezelf blijven. Je bekijkt de wereld dan ook vanuit jouw normen, waarden, overtuigingen en vanzelfsprekendheden. Al het anderen is voor jou ‘vreemd’. Als je erkent dat je ook alles bent wat je diep in je hart eigenlijk niet zou willen zijn, dan kan je leren om van jezelf te houden. Die ‘vreemden’ blijken dan meer aan je verwant en minder bedreigend te zijn dan je eerst dacht. Dat geeft ruimte voor ontspanning, verrassing, humor én nieuwe contacten.

  • Kwetsbaarheid. Bij lichamelijke en persoonlijke integriteit zijn begrippen als ‘verantwoordelijkheid’ en ‘respect’ aan de orde. Letterlijk: Wie is verantwoording verschuldigd aan wie? Een ander respecteren betekent letterlijk: ‘weer naar de ander kijken’. Het is onmogelijk dat jij beter dan de ander zou weten wat hij denkt, voelt en wil. Je ziet de ander dan niet staan en dat is pas ‘respectloos’. Individuele integriteit biedt de mogelijkheid om anderen nodig te hebben én om nodig te zijn.

Er is ruimte voor troost, verwondering en vrede als je je realiseert dat je er maar even bent: tijdelijk, fysiek en kwetsbaar. Er zijn immers altijd anderen; voordat je er was, nu je er bent en nadat je er bent geweest. Jij hoeft hun leven niet te leiden.

  

‘Onze diepste angst is niet onze zwakte en vertwijfeling, maar onze innerlijke kracht, die zich openbaart als je gaat doen wat je in dit leven te doen hebt. Wat wil je met je leven? Je kunt je - als zovelen - aan de massa aanpassen en jouw specifieke talenten verkwanselen. Je kunt er ook voor kiezen om jezelf te bevrijden, om te worden wie je bent, met al je talenten en je onhebbelijkheden.’


Phurba-Lama





Zomaar een aantal vragen/opmerkingen:

  • Ben je vooral bezig met wat jij van het leven wil of zou moeten krijgen (ego) of kijk je ook naar wat het leven van jou wil (dienstbaarheid aan de wereld)? 
  • Heb je het lef om de controlefreak in jezelf los te laten en je over te geven aan het leven?
  • Problemen overkomen je. Uitdagingen heb je zelf in de hand.
  • Probeer pas bang te worden als angst letterlijk voor je staat. (Mijn dochter Carlien, op de foto hierboven, vond de angst met dit dier een ervaring waar ze super blij van werd)

Hoe groter de onzekerheid, des te meer je leeft… Dat kan wel eens heel erg waar zijn.



Frans Captijn




2 opmerkingen:

  1. Goede analyse, Frans! De waarde van het menselijk leven wordt vaak gevonden in paradoxale waarheden. In dat kader twee opmerkingen:
    • de beste manier om je angst te overwinnen, is er doorheen te gaan (maar dat zeg je zelf eigenlijk ook: tegemoet treden)
    • het onder ogen zien van je kwetsbaarheid is de eerste stap op de weg naar het vinden van je eigen kracht.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooie blog Frans. Inspirerend en heel raak!

    groet
    Floris Gerritsen

    BeantwoordenVerwijderen