vrijdag 12 oktober 2012

Geef je soms eens over aan weerstand


Mijn vrouw heeft iets met planten en bloemen. Naast de ‘normale’ verzorging van water en af en toe mest geven let ze op de grond, bij een kamerplant op de grootte van de pot, op licht én geeft ze aandacht.

Toen mijn vrouw naar Thailand kwam nam ze bollen mee onder andere Gladiolen en Ranonkels. Net als in Nederland besteedde ze er alle aandacht aan. En… dat ging in het begin super goed tot het in één keer afgelopen was. Er kwam veel groen maar ondanks alle pogingen geen enkele bloem. In mijn bewoordingen waren de planten maar 'Slap aan het hangen en lullig aan het kijken'.

Tijdens één van de sessies van een programma hier kwam het ineens op ‘weerstand’. Het Engelse woord ‘resist’ betekent zowel; ‘weerstand bieden aan’ (van binnen uit)  als ‘bestand zijn tegen’ (van buiten af).
Pardoes werd de vergelijking gemaakt met het zaad van planten.

Van nature heeft één zaadkorrel het vermogen in zich om een heel veld nieuwe planten te creëren. Dat is de potentie, de innerlijke drive maar ook de levensmissie van zo’n korrel. Op een natuurlijke manier biedt het weerstand aan die drang. Ook heeft het het vermogen in zich om tot op zekere hoogte de invloeden van de buitenwereld te weerstaan. 
Het heeft het natuurlijke geduld in zich om zich, ondanks die aanwezige potentie, te kunnen wachten tot alle omstandigheden goed zijn. Dat betreft tijd, temperatuur, vochtigheidsgraad, etc. Als die omstandigheden goed zijn pas dán ontkiemt het. Dat veld creëren lukt pas als ook de daaropvolgende omstandigheden optimaal zijn. De juiste bodem, hoeveelheid licht, aandacht, etc..

Wat wij graag willen is zelf grip krijgen op dat hele proces. Net zoals mijn vrouw, super goed bedoeld, dat met haar bollen in Thailand wilde. Wij forceren de processen met als gevolg dat we niet het mooiste resultaat laten ontstaan dat van nature mogelijk is.

Weten dat je de potentie hebt is één. Het natuurlijke moment afwachten waarop je die passie optimaal kunt leven is nog weer iets anders. Veel omstandigheden kun je proberen beter daarvoor naar je hand te zetten. Toch zul je ook dingen waarop je zelf geen vat hebt op enig moment moeten kunnen laten ontstaan. Dat is een kwestie van je weerstand bieden aan of bestand zijn tegen over geven.

De taak van een rijstboer is om het land te bewerken en de grond in optimale conditie te brengen. Daarna laat hij het veld onderwater lopen en plant hij de jonge rijstplantjes op de juiste wijze in de grond. Hij of zij vraagt zich nooit af wanneer de nieuwe korrels gereed zijn. Die nieuwe korrels komen precies op hun eigen juiste tijd.

Frans Captijn       


1 opmerking:

  1. Helemaal waar. Dit geldt ook voor organisatieverandering. Als transitiemanager kan ik alleen maar de juist condities creëren en is het wachten tot de mensen 'opbloeien' en 'er zijn'. Dat proces kun je niet versnellen door ze boven de grond 'te trekken'. Gerhard Obbink

    BeantwoordenVerwijderen