We wonen hier in Surin, in het Noord-Oosten van Thailand, midden tussen de rijstvelden en percelen bos op zo'n vijfhonderd meter van ons dorp. Aardig rustig en, als er niet gejaagd wordt, ook een fantastische fauna.
In oktober 2020 schreef ik al eens een blog over steeds meer toeschouweres tijdens yoga en meditatie (Interesse? Klik hier). Dat draaide voornamelijk over de grote diversiteit aan vogels die we hier hebben. Er zijn er in bepaalde periodes van het jaar zelfs nog een paar bij gekomen.
Maar inmiddels treffen we in onze tuin en soms zelfs in huis nog weer andere, nieuwe dieren aan. Meestal zijn het onze honden Kadhow, Cupid of Singto die ze voor het eerst ontdekken en ons er attent op maken. Op de eerste foto bij dit blog vindt Singto net een pracht van een leguaan in de oude (helaas) dode boom.
Nog geen week geleden troffen we in de vroege morgen in de slaapkamer van ons nieuwe huis dat we aan het bouwen zijn ineens een jonge 'Otus' uil aan. Mijn lievelingsvogel.
Super balen dat het dier, geschrokken door de honden die met ons mee naar binnen liepen, van schrik door het huis in de woonkamer in volle vaart tegen de glazen schuifpui vloog. Het overleefde de klap helaas niet.
Rond onze vijver een Witborst waterhoen met jong. Super gevaarlijk met 'jager' Cupid in de buurt maar het gaat nog steeds goed.
En sinds een aantal weken zien we hier om ons huis ook regelmatig een soort van vos. Super moeilijk om daar een foto van te maken en toen dat eigenlijk super gemakkelijk was op een ochtend had ik, dombo, mijn camera vergeten.
We wonen hier zou je kunnen zeggen in een soort van open gratis dierentuin en dat bevalt prima.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten