In een tijdsbestek van een dag kreeg ik een paar dagen geleden (en onafhankelijk van elkaar) van vier vrienden en kennissen in Mae Rim / Chiang Mai weer berichten dat er van de prachtige omgeving niets meer te zien was. De omgeving was, zoals ieder jaar, weer gehuld in een dikke laag rook en de heuvels en bergen waren uit het zicht vertrokken. Ik kan het zelfs op de cctv van het resort waar ik mijn huis heb zien, of liever gezegd ik kan ze inderdaad niet meer zien. Het is binnen blijven, ramen en deuren sluiten en je luchtreiniger, als je die hebt, op volle toeren laten draaien.
Vanmorgen haalde Chiang Mai alweer de tweede plaats op de wereldranglijst van steden met de hoogste luchtverontreiniging.
Mijn voormalige Duitse buurvrouw vertelde me dat ze met haar kat in de auto onderweg naar de dierenarts in Mae Rim in de auto een speciaal N95 mondmasker (een van mijn vrienden noemt ze inmiddels mondluier) moest dragen omdat ademen voor haar heel veel problemen opleverde. Tussendoor sprayen met een mondspray tegen astma om wat verlichting te krijgen. Ooit leerde ik dat je beter de bron aan kunt pakken omdat het bestrijden van de effecten dweilen met de kraan open is. Maar die bron blijkt niet, en zal in mijn ogen ook nooit, te kunnen worden gestopt.
Zo'n 80% op de universiteit waar de dochter van mijn vriend in Chiang Mai studeert loopt inmiddels weer met de mondluier om vertelde hij me eergisteren.
Vanaf oktober is er tot op heden geen spatje regen meer gevallen. Misschien vandaag de eerste spat. Bossen en velden zijn kurkdroog en de branden die moedwillig (de gevallen bladeren en vegetatie verbranden zodat er binnenkort sneller paddestoelen voor voornamelijk de Chinese markt kunnen worden geoogst) worden aangestoken lopen snel gierend uit de klauw.
Diverse mensen vertrekken weer voor weken of maanden naar hun thuisland of naar de kuststrook in het zuiden om het rookseizoen te laten wat het is. Te triest dat gezondheid kennelijk geen enkele rol speelt ondanks dat de overheid er veel tegen probeert te doen.
Het gezondheidsresort in Mae Rim waar ik jaren met veel plezier voor heb mogen werken mocht de naam in maart en april eigenlijk niet dragen.
Het idee is nu zelfs om van Chiang Mai een centrum voor gezondheidsbehandelingen te gaan maken. Een super goed plan en opzich een omgeving die zich er uitstekend voor leent. Om dat ooit te kunnen realiseren moet in mijn beleving dan eerst dat branden, en niet alleen in Chiang Mai maar ook ver daarbuiten, stoppen.
Dierenleed, schade aan de natuur en eigendomen doordat die branden zich super snel en gevaarlijk verspreiden en gezondheidsschade, ach, wat maakt het uit...???
Het is zoals bijna altijd slechts geld en egoisme dat telt.
Even dachten de bewoners hier in het Noorden en vooral in de omgeving van Chiang Mai dat het dit jaar wel mee zou vallen door wederom nieuwe en strengere overheidsmaatregelen en regels. Maar helaas, het is weer helemaal terug. Gedurende de pandemie alleen viel het twee jaar mee.
Ik verwacht dat we wel weer snel een door vliegtuigen opgewekte 'zomerstorm' zullen krijgen daar. Vorig jaar zorgde zo'n storm, hoewel niet te bewijzen dat die was opgewekt, voor pittig wat schade in de omgeving. Ook aan mijn huis en aan het resort waar dat staat. Ik schreef er toen ook een blog over.
Ook in Surin waar we de meeste tijd wonen is er natuurlijk rook en daarmee verontreiniging. Rook houdt zich immers niet aan grenzen. De verontreinigingswaarden hier vallen, verhoudingsgewijze, gelukkig mee maar het blijft op zich toch te veel.
Een typisch cultureel aziatisch probleem want ook alle landen om ons heen doen stevig mee.
Wie weet dat deze cultuur toch nog eens in gaat zien dat gezondheid wat belangrijker is dan eigenbelang en geld.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Ben bang, dat dit nog heel lang gaat duren!!! Is er geen politieke groepering, die dit aan kan pakken??
BeantwoordenVerwijderenWat jammer toch.....gezondheid,
prachtige natuur,, de dieren....geld belangrijker......
natuur
Dank voor je reactie anoniem. Ik ben hier bijna niet op de hoogte met de politiek. Heb via de Chiang Mai Expats Group, waar het onderwerp regelmatig terug keert op de agenda, ook nog nooit over een politieke groepering gehoord die er iets tegen wil doen. Ik weet dat de overheid er ook veel over praat en plannen heeft om er iets tegen te doen. Er is immers een idee om Chiang Mai als 'Gezondheidstad' te gaan promoten. Veel praten en veel overleg, veel plannen maar na alle gesprekken is het weer voor een paar maanden geen 'smokey season' en dan verdwijnt het, tot het volgende jaar, weer van de agenda. Je hoeft er niet bang voor te zijn, dit gaat inderdaad nog heel lang duren of er moet echt een keer stevig en voor altijd worden ingegrepen en zonder verdere invloeden worden gehandhaafd. Ik heb er met jou een hard hoofd in.
BeantwoordenVerwijderen