Ik ken en voel het platteland in die omgeving een beetje. En ik ben er van overtuigd dat de situatie in Oekraine niet anders is. Mensen hebben bijna niets. Hun huis, voor zover je het soms nog een huis kunt noemen, is hun thuis en de dieren en de oogst leveren meestal net genoeg op om te overleven. Wat heb je meer nodig? Zij zijn er over het algemeen tevreden mee. Ze geven er om elkaar, zeker in de dorpen. Het is hard werken waarbij de strenge winters ook nog eens voor extra zware tijden zorgen.
Gastvrijheid, ook mijn kinderen kunnen er over meepraten omdat ze alletwee eens met een transport naar Roemenie met me zijn mee geweest, te over. Vrienden voor het leven. De mensen leven er vreedzaam.
Hoe anders is dat inmiddels in bijna een derde van Oekraine geworden. Het overgrote deel van het zuid-oosten is verworden tot een schroothoop. Een oud ijzer dump. Nog niet eens een 'sloop' want alles wat je er tegen komt is al totaal gesloopt.
Rusland, Europa en Amerika houden opruiming en jouw tuin mag ongevraagd de ouwe roestende rotzooi voor decenia bewaren. Je omgeving en het leven van jouw generatie is in ieder geval vergald. Voor diverse generaties na jou blijft het er onveilig leven door alle 'verrassingen' die nog onontploft in de grond met dank zijn achter gelaten.
Opruiming 'met een warm hart' om weg te geven en, voor wat betreft Europa en Amerika, ook het aanbieden van een helpende hand voor bij de wederopbouw. In Europa lopen de constructie en infrastructuur bedrijven zich alweer warm. Hoe meer er aan gort geholpen wordt hoe meer het straks oplevert. Het spreekwoord: "De ene zijn dood is de ander zijn brood" bestaat immers niet voor niets.
Oorlog is 'goed' voor de economie wordt wel gezegd en het levert een geweldige impuls in nieuwe technologische ontwikkelingen op... Een mogelijkheid om van je oude rotzooi af te komen zodat je snel over 'nog geavanceerder' kunt beschikken. Nog geavanceerder om mensen en dieren te vermoorden, natuur te vernietigen en dorpen en steden weg te vagen en vooral ook angst in te boezemen waardoor de 'vrede' zogenaamd bewaard kan worden. Wat een leven van mensen en dieren voorstelt speelt toch niet echt mee? Daar maken we nadien een mooi monument voor en we zetten er vast (net als zoveel monumenten van andere oorlogen) een tekst als bijvoorbeeld: "Niet meer/Nooit meer" boven zodat we jaarlijks kunnen gedenken. De geschiedenis leert dat die teksten niets helpen. Er wordt helemaal niets van geleerd.
Knapt de groei van de economie al niet uit zijn of haar jas en gaan de technologische ontwikkelingen nog niet snel genoeg?
Welke gekken doen elkaar dit allemaal aan over de ruggen van onschuldige mensen die gewoon hun, keiharde, bestaan in vrede aan het leven waren.
En alle mooie verhalen en historische achtergronden ten spijt, waar het vanzelfsprekend in de kern om gaat is zoals altijd macht en geld.
De mensen die daarmee het spel spelen begrijpen nog steeds niet dat dat 'standbeeld' dat ze voor de toekomst nastreven, zie wat er in de wereld gebeurt, heel snel van de sokkel wordt neergehaald door nieuwe generaties.
Een triest vertoon waar ieder zijn belastinggeld in op gaat en die niemand echt vrolijk maakt. En wat al die beperkingen en politieke discussies in relatie tot klimaat, natuur, stikstof, CO2 en boeren aangaat...? Zeker weten dat al die afgeschoten munitie (wereldwijd) ook een fikse bijdrage levert. Je hoort er niemand over. Dit moet gewoon stoppen maar dat zal het helaas nooit.
Blijf met je handen van de spullen, en dus ook het land, van anderen af en steek je geld in zaken die het leven wat plezieriger maken in plaats van het vergroten van schroothopen en grootschalige ellende.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten