Nog voordat we onze tweede hond erbij uitkozen hadden we al afgesproken dat het een teefje moest zijn. Dat zou wat gemakkelijker kunnen zijn met onze vriend die inmiddels al bijna tien jaar bij ons is. Inderdaad, hij is regelmatig aardig jaloers omdat hij nu aandacht moet delen maar stapje bij stapje went het. Hij krijgt met alles als eerste aandacht en dat blijft zo.
Wat we ook afspraken was dat ook de nieuwe hond gecastreerd/gesteriliseerd zou worden. In Thailand wemelt het werkelijk van de (straat) honden en de levensomstandigheden zijn vaak erbarmelijk. Mensen hebben en/of besteden er niet of nauwelijks geld en aandacht voor om zo'n ingreep te laten uitvoeren. Onze, overigens ook gewone Thaise (royal ;)) hond Cupid moest er dus aan geloven.
Na wat wikken en wegen besloten we om die ingreep voor haar tijdens onze vakantie in Mae Rim te doen. Dat gaf mij ook wat meer tijd en rust om het ontwerp en constructiewerk voor ons huis waarmee we in november binnen ons bouwproces willen gaan starten voor te bereiden. In totaal moest dat toch een pakket van 24 bouw en constructietekeningen voor de gemeente worden. Kortom, we moesten toch thuisblijven.
Hier naar de dierenarts van Kadhow die ruim negen jaar geleden ook bij hem de ingreep gedaan had. Kadhow kan de arts wel opvreten. Letterlijk inderdaad. Hij is geen vriendjes meer. Voor Cupid was dat vorige week anders. Ze sprong blij, speels en vrij door zijn praktijk. Wat wil je voor een puppy van net vijf maanden?
Om negen uur brengen, om half vier weer ophalen. We bleven er bij totdat ze door de narcoze sliep.
Iets voor half vier waren we terug. Operatie geslaagd. Ontstekingsremmers en pijnbestrijders mee samen met wat wondverzorgingsmiddelen en afgelopen woensdag terug om de hechten er uit te halen.
De dokter gaf aan dat ze na een dag of drie weer zou spelen en rennen zoals 'vanouds'. Nou, die voorspelling kwam niet uit.
Cupid is met haar lange poten een soort van springveer en de narcose was nog niet uitgewerkt of het springen en in het bos samen met Kadhow hollen ging helemaal niet als vanouds door. Ze springt en holt, zo lijkt het in ieder geval, nog hoger en harder dan voor haar operatie.
En wat die kap op de foto betreft, die heeft ze twee nachten en in totaal nog geen uur overdag gedragen na het regelmatig schoonmaken van de wond.
Die ingreep zit er gelukkig voor haar en voor ons op. Afgelopen woensdagmiddag mochten de hechtingen er bij haar weer uit. En natuurlijk gaat na het verwijderen van de hechten het genezingsproces nog even door. Zeker voor een teefje is het geen kleine ingreep.
Natuurlijk is het in relatie tot de 'hondenstand' in Thailand een druppel op een gloeiende plaat. En toch, voor nog geen veertig euro voor alles bij elkaar, geen verder gedoe in ieder geval meer voor dit dier. Ze houdt nog steeds genoeg echte vrienden, die niet alleen voor een one night stand komen ;).
Super snel genezen. Het kan ook niet anders. Jong en gezond.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten