Inmiddels alweer een maand thaise puppy Cupid, naast onze hond Kadhow die bijna tien jaar wordt, in ons 'gezin'. Een pittig handenbindertje die in de speel en leerstand staat. 'Oom' Kadhow is dan wel vaak een goed voorbeeld maar toch... grenzen moet je proberen te verleggen.
Cupid is geen labrador zoals veel mensen denken, maar een gewone (?) 'royal' thaise hond.
Ons dagritme kent door haar al een aantal weken op sommige momenten aardig wat verstoringen. Het hoort er bij en het is ook voor ons een avontuur.
Mijn ochtendmeditatie en yoga hebben er een 'fan' bij. Ze wil gewoon op schoot of in mijn nek. Ontspannen, veiligheid en aandacht. Een soort van 'hondenyoga'. Kadhow fronst soms zijn wenkbrauwen als hij haar weer boven op mijn buik ziet liggen. En die scherpe melkgebit tandjes die zorgen er voor dat je alert blijft.
Elke ochtend samen met oom Kadhow een uurtje het bos en de velden in. Heerlijk hollen en op ontdekkingstocht van vogels, koeien, onbekende geuren, bomen, struiken, modder en water.
Geweldig om zo'n jong dier gade te slaan in het verkennen van de wereld. Ook de omgang met Kadhow, die niet zo in is voor al dat gespeel en gebijt, hij is en blijft de nummer 1 van de honden in de kleine roedel en dat laat hij zich niet afnemen. Ondanks alle aandacht die ook hij nog steeds krijgt speelt jalouzie toch regelmatig parten. Zeker tijdens etenstijd.
Regelmatig komt haar moeder, soms vergezeld van haar puppy broers en zussen uit het nest die nog geen nieuw thuis hebben gevonden, bij ons aan. Een fantastisch weerzien keer op keer weer. Maar mam blijft de baas en Cupid moet zich gedragen van haar.
Op de scooter mee, 's avonds regelmatig naar het restaurant, in de auto en vrachtauto boodschappen doen, hollen in de natuur, boven water blijven als je tijdens het spelen niet oplet en pardoes in een van de rijstvelden rolt die momenteel al onderwater staan. Ach, waar maak je je druk om, even schudden en klaar (voor haar). En 's avonds heerlijk doorslapen in de 'prive villa' (haar kooi) die voor haar klaar staat.
Een aardig avontuurlijk leventje tot nu toe. Voor onweer of een set vaccinaties bij de dierenarts (nog) niet bang. Anders dan Kadhow die haast in zijn broek plast van angst. Ook soms gevaarlijk want je ziet deze regelmatig voorbij flitsende stip, zeker 's avonds, bijna niet. Een halsband met reflectie is inmiddels besteld en onderweg.
Heerlijk, zo op het platteland. Ruimte ook voor dit dier om te genieten. En dat geldt zeker ook voor ons. We hebben en nemen er gelukkig de tijd voor.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten