Wie het dan ook bewust of per ongeluk de wereld in heeft gebracht, de hele wereld weet inmiddels wel dat het er helemaal nooit, maar dan ook nooit meer uit gaat. Gevaccineerd of niet, lockdown na lockdown, het lijkt niet veel uit te maken, laat staan langdurig positief effect te hebben.
Vast staat dat ons sociale leven en patroon aardig veranderd is. Naar mijn mening en vanuit normaal menselijk contact en omgang, niet ten goede. Verveling, psychische en lichamelijke (overgewicht) klachten, zijn toegenomen en huiselijk geweld lijkt helaas een nieuw tijdperk te zijn ingegaan.
Nu weer ‘G’ discussies. Weer eens wat anders in de voortdurende pogingen tot bestrijding.
G kwam me een beetje bekend voor. Het is alweer een paar jaar geleden dat ik hier in Thailand een berichtje kreeg dat ik met mijn oude Nokia telefoon moest overstappen op een ander G netwerk en gratis een andere mobiele telefoon kreeg. Volgens mij van 2 naar 3G. Het oude netwerk zou worden afgesloten. Het zegt me niet zoveel inmiddels is er volgens mij al 5G. Als je er maar blij mee bent. Van mij hoeft het niet. Nog meer eenzaamheid en minder intermenselijk contact. Volgens mij zijn mensen sociale wezens die juist dat contact en niet die afstand nodig hebben en verdienen.
Ik was dan ook verrast om ineens te horen dat er weer een 2G mogelijk wordt ingevoerd. Snel kwam ik erachter dat dat helemaal niets met telefonie- en internetnetwerken en snelheden te maken had. Het gaat om de verdere beperking van je vrije keuze om je al dan niet, voor uiteindelijk slechts een aantal maanden, te laten vaccineren tegen een wereldwijd virus. Je kunt er tijdelijk wat bewegingsvrijheid mee terug krijgen. Hou je van reizen naar het buitenland, dan is je toekomst wellicht elke negen maanden een extra vaccinatie.
En wat dat vraagteken (?) in de kop van dit blog betreft het volgende. De wereld is en blijft in crisis ook Nederland. Zeker zoals in Nederland de politiek bezig is met rampenbestrijding en crisisbeheersing. Crisis besluitvorming is een vak en specialisme. Een vak dat helaas niet is weggelegd voor politiek en bestuur. Iedereen weet het achteraf (ook daar) beter en zeikt elkaar (sorry voor het woord) publiekelijk af. Besluitvorming (waar nog steeds haast mee blijft) duurt tijden en discussies gaan tot diep in de details. Er wordt ook hiermee wat afgepolderd. Het effect, een jojo-beleid waar mensen meer dan gek van worden en het logischerwijze ook allemaal niet meer zien zitten of nog langer pikken.
De wijze waarop dat de laatste tijd met terreur geuit wordt is te triest voor woorden. Je zult maar hulpverlener of ondernemer zijn. En met z'n allen mogen we alles uiteindelijk weer met ons belastinggeld betalen. Gebrek aan opvoeding en respect. En dat zegt veel over ouders. Inderdaad puberteit is niet de gemakkelijkste periode en juist die tijd vraagt om sturing. Maar we zijn te druk met onszelf en met de 'sociale media'. Weldegelijk invloed van die 'afstand maatschappij' die we voor het gemak dan 'een andere tijd' en 'nieuw normaal' noemen. Niet normaal!
En jawel, de politiek is en blijft bestuurlijk verantwoordelijk. De uitvoering en crisisbesluitvorming hoort op een ander niveau thuis. Een niveau met mensen die er technisch inhoudelijk voor zijn opgeleid. Dat niveau ís er en de besluitvorming kan razend snel. Nodig om nieuwe ontwikkelingen en problemen vóór te zijn in plaats van er achter aan te hobbelen.
Als je tijdens een crisis voortdurend eerst vooraf toestemming moet vragen in plaats van dat je direct handelend kunt optreden, dan is de besluitvorming om de crisis de baas te raken op voorhand vleugellam gemaakt. En dat heeft alles te maken met het vertrouwen in het team dat er écht (of tenminste het meeste) verstand van heeft en verantwoordelijkheden en bevoegdheden overdragen.
Een lange weg van belangen te gaan… en toch… wellicht een stevige stap voorwaarts in nationale rampen en crisis besluitvormingsprocessen die (nu en in de toekomst) nodig zullen zijn. En in de situatie waarin we momenteel zitten misschien nog wel meer en vooral sneller anticiperend op de zorg en het welzijn van het zorgpersoneel.
Doorgaan met politiek polderen over welke ‘G’ het nu moet gaan worden lost, in mijn ogen, deze crisis in ieder geval niet op. En de verlichting van de druk op de zorg zal structureel en bij de bron moeten worden aangepakt en aangepast omdat dat wat nu gebeurt slechts tijdelijke lapmiddelen zijn.
Dit zal, wereldwijd, nog jaren zo door gaan. We zullen er mee moeten leren leven en wellicht de focus van het nieuws eens op iets anders moeten gaan leggen dan uitsluitend op deze pandemie. Er blijft namelijk ook zoveel fantastisch positiefs van en uit de wereld te delen.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten