4 Oktober jl. was het alweer 27 jaar geleden dat mijn
moeder overleed. Mijn oudste zus schreef me dat ze het zich nog als de dag van
gisteren kon herinneren en dat het ook alweer vier jaar geleden is dat onze
oudste broer overleed. “Tijd vliegt voorbij” zei ze.
We kennen het allemaal. En al zeker als je naar of op
iets terugkijkt. Als je op iets waar je erg naar uit kijkt zit te wachten dan
lijkt de tijd te kruipen terwijl die minuten natuurlijk niet trager gaan. Het
is dus feitelijk allemaal een perceptie. Tijd vliegt voorbij. Elke dag mag je
een dag optellen én streep je natuurlijk ook een dag af. Bij dat laatste sta je
nauwelijks stil omdat je immers jouw ‘eindpunt’ niet kent. Je kunt proberen zo
jong mogelijk te blijven. Zelfs in situaties proberen je leven te verlengen
maar uiteindelijk, en dat geldt voor iedereen, verlies je die strijd altijd.
Misschien is het beter om er eens meer bij stil te staan dat je tijd opraakt. Niet meer dan een normaal gegeven. Het helpt je om je tijd met verstand te
gebruiken in plaats van te verspillen.
Tijdverspilling is in mijn ogen dan ook een beetje
jammer. Beter om je bezig te houden met dingen die er écht toe doen en je
minder druk te maken over dat wat je de hele dag aan wereldproblemen allemaal
over je heen krijgt gegooid.
Als je wat ouder wordt sta je vaker stil bij die tijd die
nog rest. De kwaliteit van je leven en hoe je daarvan zoveel mogelijk geniet. En inderdaad, als dat je lukt dan is dat een aardige luxe. Maar waarom zou je daar ouder voor moeten zijn? Te vaak maakte ik door mijn loopbaan mee dat mensen 's ochtends nog zeiden: "Tot vanavond". Helaas...
En over wereldprobleem gesproken. We werden er diezelfde
4 oktober weer even mee geconfronteerd. Mensen die hun bestaansrecht uit
‘sociale’ media halen. Het ‘nieuwe normaal’ fenomeen bleek van een aanbieder
een paar uur niet voorhanden. Een wereldwijde, lichte blinde paniek. Er was
zelfs een life blog ingesteld en koersen kelderden. Bijna het eind van de
wereld. Hoe moet ik nu mijn tijd doden?
Toch wel triest. Ik herinner me nog, inderdaad tijd vliegt, als op
kantoor de stroom en/of het internet uitviel. Mensen kwamen dan hun kantoren
uit en begonnen met elkaar te praten.
Heeft iedereen, van nature, geen behoefte
aan intermenselijk contact? Het waren leuke en vooral fijne momenten. En
niemand maakte zich druk over onderlinge afstand moeten houden of ander gedoe.
Ik hoorde dat iemand afgelopen maandagavond tijdens de
‘sociale media uitval’ een oplossing opperde. “Hoe nu de tijd te doden? Doe
gewoon hetzelfde als je normaal doet op social media, maar dan in levenden
lijve.”
In mijn beleving een zinnige tijdbesteding (in plaats van
gedragsverslavende tijdverspilling) die de kwaliteit van je leven uren per dag wat opkrikt.
Ga eens wat meer tijd leven. Je tijd raakt immers op...
Overigens heb ik van die storing niets gemerkt.
Tijdverschil zal wel een rol hebben gespeeld. Wij lagen zalig te pitten.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten