vrijdag 29 januari 2021

Surin in Thailand. Landelijk, relaxt, eenvoudig en aantrekkelijk.

Afgelopen week zijn we er een paar dagen op uit geweest in onze eigen provincie. Het is gewoon hartstikke leuk om je eigen omgeving eens wat beter te verkennen en te leren kennen.
 
Veel mensen hebben er een oordeel over. En jawel, voor elk wat wils natuurlijk en… smaken verschillen gelukkig. “Warm”, “niets te doen”, “ver van alles af”, “eind van de wereld”, en meer van dat soort meestal negatieve verhalen. En het is niet omdat wij er nu aan het bouwen zijn maar mijn ervaringen van de afgelopen dagen waren echt totaal anders.
 
De kleine provinciehoofdstad met dezelfde naam, met veel invloeden van het studentenleven, hebben we even gelaten voor wat hij is. Surin biedt eigenlijk een breed palet aan mogelijkheden en ik begrijp eigenlijk niet waarom het toerisme blijft hangen in de bekende Elephant Roundup, de ruïne tempel Prasat Sikhoraphum, het monument van Phraya Surin Phakdi Si Narong Changwang en het handwerk dorp.
 
Surin is landelijk en dat vertaalt zich in het uiterlijk van landbouw en veeteelt. Voornamelijk in de teelt van rijst, suikerriet, en rubber. Ook in koeien, waterbuffels en olifanten. En voornamelijk in het zuiden, tegen de grens met Cambodja, wat bosbouw op de heuvels.
 
Geen brand/rook seizoen. Ik was verrast te zien hoe suikerriet met de hand en met machines werd geoogst. Rijststoppels worden nauwelijks gebrand. Het is voer voor het vee. Fantastisch eten waar je maar wil langs de straten en prijzen meer dan redelijk.
 
Als je het echte landelijke leven van Thailand eens wil ervaren is dit wat mij betreft een aanrader en zeker aantrekkelijk om eens te ervaren. En als Nederlander, van het fietsland bij uitstek, is dit grotendeels vlakke gebied volgens mij fantastisch aantrekkelijk om op de fiets te ontdekken. Met name in het koele droge seizoen aan het eind en begin van het jaar.
En als het te warm is… dan stop je bij een van de mooie stuwmeren of kleine watervallen om lekker te relaxen of in het water verkoeling te zoeken.
 
En massatoerisme zal Surin verwacht ik nooit krijgen. Hoe heerlijk is dat eigenlijk niet. Gewoon face to face contact met de geïnteresseerde locals en de landelijke natuur.  
 
Surin, zo’n gekke ontdekking nog niet.































Frans Captijn (Gangey Gruma) 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten