Tijdens mijn opleiding tot yoga docent en ook voorheen al
tijdens de Mentastic lessen (van Satsavya Mertens met de Träger approach) die ik ooit volgde,
leerde ik dat ons hoofd gemiddeld tussen de zes en zes en een halve kilo weegt.
Dat hoofd is in balans en rekt de spieren dan ook niet of nauwelijks op als we
nagenoeg recht vooruitkijken en het hoofd recht op de atlas wervel laten rusten.
Het gewicht wordt dan rechtstreeks via de rug evenwichtig naar de voeten en de
aarde geleid. Iets dat geen energie kost. “Hoe licht kan het zijn?” Was het
zinnetje dat er vaak tijdens de praktijklessen bij werd gevraagd. En van
bijvoorbeeld de vrouwen in Afrika die zware lasten, naar het lijkt zonder
moeite, op hun hoofd dragen kennen we dat beeld haast allemaal.
Tijdens de les kregen we ooit, als vergelijking, de vraag hoe het zou voelen als je zo'n zestien uur per dag met een zak aardappelen of rijst van zes kilo in je hand zou rondlopen. Na tien minuten zou je die zak weg zetten. Met je hoofd doe je dat alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Als je al zo'n acht uur slaap zou vatten op een dag dan blijven er toch zo'n zestien uur per dag over waarop je immers met je spieren en pezen je hoofd in balans houdt.
Tijdens de les kregen we ooit, als vergelijking, de vraag hoe het zou voelen als je zo'n zestien uur per dag met een zak aardappelen of rijst van zes kilo in je hand zou rondlopen. Na tien minuten zou je die zak weg zetten. Met je hoofd doe je dat alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Als je al zo'n acht uur slaap zou vatten op een dag dan blijven er toch zo'n zestien uur per dag over waarop je immers met je spieren en pezen je hoofd in balans houdt.
Mijn vader, die tot op drieënnegentigjarige leeftijd
fysiotherapeut en yoga docent was, had er vast raad mee geweten. “Recht op
jongen!” werd me aardig wat gezegd als ik op de bank lag te hangen om een boek
te lezen of naar de tv te kijken. Toen waren dat, in vergelijk met nu, korte momenten.
Mensen nu trainen met hun halter (dat hoofd genoemd wordt) haast continue hun nekspieren in verlenging en oprekken zonder er überhaupt erg in te hebben. Zelfs hoofd- en nekpijn schijnt te wennen.
Zoek je naar een vak met een gouden toekomst?
Chiropractor, Mensendieck en bijvoorbeeld Orthopeed kunnen niet anders dan een goudmijn zijn en blijven.
Blijven? Ja, in ieder geval voorlopig. Wie weet komt de
techniek met nieuwe speeltjes, het kan haast niet anders dan dat ze al zijn
uitgevonden, waardoor je weer rechtop kunt gaan lopen.
Wat een nieuwe wereld aan mogelijkheden en ervaringen zal
er dan voor heel veel mensen opengaan. Vast even vreemd en zeker weten wennen.
Mensen worden weer groter. Ze kijken elkaar weer aan. Een
uitnodiging tot communicatie en om de wereld om hen heen weer te kunnen zien. En
ook een verademing. Dat lukt immers ook nog eens beter met een hoofd wat gewoon
weer rechtop staat.
Het duurt vast nog even dus als je nog twijfelt…
Chiropractor is zo’n gek vak nog niet mits je zelf niet verslaafd bent aan je
mobiel natuurlijk. Je moet immers wel het goede voorbeeld geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten