Een beetje meer ijzer helpt je van je vermoeidheid af? Laat me niet lachen.

Een paar weken geleden kreeg ik een mailtje van een goeie kennis. In die mail schreef hij onder andere:

“Ik voel me niet goed en ben erg vermoeid. Ik heb afgelopen weken een paar onderzoeken gehad. Gelukkig waren de uitslagen goed. Er is alleen een ijzertekort geconstateerd maar dat kan opgelost worden. Het verklaart mogelijk wel mijn vermoeidheid.”

Ik moest er erg om lachen en heb hem dat ook geschreven. Een beetje meer ijzer helpt jou van je vermoeidheid af? Fijn dat het ijzertekort is vastgesteld dan geeft dat tenminste houvast om aan te werken. Ik geloof er niet in. Je hebt jezelf en maakt jezelf steeds vermoeider en daarmee stap voor stap steeds meer ziek. Een dagelijks tabletje ijzer helpt je daar niet van af. Er is iets structureels mis. Wat is de bron?

Natuurlijk kan een gebrek aan ijzer debet zijn aan vermoeidheid en toch is er vaak veel en veel meer aan de hand. De afgelopen jaren ben ik te veel mensen met hun verhalen tegen gekomen waaruit blijkt dat ze zich niet alleen soms fysiek maar zeker mentaal volledig uitputten. Daar helpt een beetje extra ijzer helaas niet tegen.

En het feit dat hij er in gelooft (of eigenlijk zelf juist ook niet in gelooft) dat ijzer de oplossing zou kunnen zijn blijkt wel uit het zinnetje dat het slechts ‘mogelijk’ de moeheid verklaart.

We doen onszelf allemaal wat aan. Leggen onszelf nogal wat op om de systemen waarin we functioneren naar onze ideeën zo goed mogelijk te ‘dienen’ en vooral iedereen om ons heen tevreden en blij te houden en vooral niet op te vallen door af te wijken van onze programmering. 
Willen voldoen aan de wensen en verwachtingen die anderen van ons hebben (althans die we denken dat anderen van ons hebben). Vaak slechts bezig om te laten zien hoe 'succesvol' (?) we in onze relatie, in het opvoeden van onze kinderen, onze baan, de carrière, enzovoort zijn. Feitelijk niet eerlijk zijn tegenover onszelf en al helemaal niet aan onze eigen diepere verlangens en wensen om echt gelukkig te zijn voldoen. En dat proces slurpt energie. 

Het gevolg is dat we onzelf geweld aan doen en daarmee maken we onszelf meer en meer ziek.

Ga bij chronische vermoeidheid eens echt op zoek naar de oorzaken. Dat is de focus naar binnen leggen. Naar hoe jij je in relaties met anderen en misschien nog wel het meeste in relatie met jezelf gedraagt en opstelt. Jezelf geweld aan doet en het stemmetje van je ziel (jezelf, je innerlijke wijsheid en dat speelse kind in je) niet meer hoort, laat staan er naar luistert en er gevolg aan geeft.

Wordt stil, maak contact met jezelf, luister.

Ben je nog wel in flow of heb je jezelf inmiddels zoveel zaken die zogenaamd moeten opgelegd dat je steeds meer in een gevecht met jezelf terecht bent gekomen? Heb je je persoonlijke lat om de omgeving te plezieren niet te hoog gelegd.

Wat de bedoeling van leven is, is dat je die uniekheid tentoon spreid die je bij je geboorte aan talenten hebt mee gekregen. Dat is flow en geen sadomasochisme en voelt ook absoluut niet als gevecht. Het levert een gezonde moeheid van lichaam en geest op die op een natuurlijke manier bij het leven in balans herstelt wordt.

Geen ijzer dat je daarvoor nodig hebt. Slechts de keuze om terug te gaan naar jouw bron en jouw flow.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

captijninsight@gmail.com