Bij
mijn verhuisspullen zaten ook een paar dozen met boeken. Dat uitpakken heeft
wel wat kan ik zeggen. Ooit kreeg ik van een vriendin uit Arnhem een boek “Jungles”
van Frans Lanting. Nu is het ineens in Thailand. Juist dat boek, vol met foto’s
van natuur, nam ik afgelopen zondag toen ik visite had in mijn handen.
Zeker
als fotografie een grote hobby is dan raken de foto’s je. En dat gebeurde niet
alleen met mij maar ook met mijn visite. Je draait de pagina om en je voelt de
verbinding met dat wat je ogen zien. Het is veel meer dan kijken, veel meer dan
zien. Het is een eenheid voelen en door stil te staan, soms net zoals in een
schilderij, steeds meer dingen te ontdekken. Je bent één met het beeld, je bent
in het beeld.
Zonder
er erg in te hebben ben je dan heel snel een uur kwijt en dan heb je nog maar
een paar foto’s gezien. Kijken op deze manier is dan ook veel meer dan alleen
je ogen te gebruiken. Een Godsgeschenk op zich dat net zo gewoon lijkt te zijn
als het open draaien van een kraan of het in en uitschakelen van een lamp als
het ’s avonds donker wordt. Maar zo gewoon is het helemaal niet.
Afgelopen
week heb ik een paar dagen op bed gelegen vanwege een voedselvergiftiging en had
ik de tijd om over dat kijken nog wat meer te ervaren met een van mijn
huisdieren.
Als er
één in mijn huis is die aardig stevige ‘kijkers’ heeft dan is het mijn uil Otus
wel. Dit dier laat je eigenlijk kennis maken met dat wat kijken kan zijn.
Kijken doe je namelijk met je hele lijf. Van heel veel kanten zodat je een veel
en veel beter beeld hebt. Het biedt je daarnaast creatieve invalshoeken mocht
je die in geval van nood of gewoon voor je plezier nodig hebben. Het kijken van
een uil verraadt eigenlijk ook hoe verbonden het dier is met alles wat het
observeert. Kijken is lichaamstaal vanbuiten en verbinding vanbinnen.
Ik noem
het diep kijken. Een gepassioneerd observeren met de ogen van een meester, een schilder,
én de verbinding leggen vanuit je hart.
Een
fantastisch mooi boek, een voedselvergiftiging en wat aandacht voor mijn
huisdier maakten het wonder weer eens voelbaar.
Wonderen
ontvouwen zich. De wereld is veel mooier dan je ziet (en dus denkt) als je de
tijd neemt om eens dieper te kijken. Misschien een tip voor de komende
vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten