Mijn blog voor deze week is een ingeving die
ik gisterenmorgen kreeg na een ervaring met het lopen van ons labyrint
woensdagavond.
Een gast was al twee dagen enorm geïnteresseerd om het lopen van het labyrint te gaan ervaren in en met een groep. Woensdagavond was het dan ook zover en ze was dan ook al vroeg over het met brandende fakkels verlichte pad de heuvel op gelopen naar de plek waar het labyrint omringd door kaarsen is. Er volgden meer gasten.
Zoals elke woensdagavond gaf ik eerst uitleg en kregen de gasten de mogelijkheid om het labyrint vrijwillig te lopen en de invloed persoonlijk te ervaren. Nadat er al enige tijd zachte harpmuziek speelde en de ogen van de gasten aan het kaarslicht waren gewend dacht ik dat juist die gast als eerste zou opstaan om die ervaring te gaan opdoen. Ze had er immers al even verlangend naar uitgekeken. Ze bleef echter zitten.
Alle gasten liepen meditatief het ene pad in en uit, met uitzondering echter van jawel juist die ene gast.
Bij de nabespreking die volgde gaf ze op het eind aan dat ze trots was op zichzelf. Ondanks het feit dat ze er zo naar uitgekeken had miste ze voor haarzelf het magische gevoel om het te lopen. Ze deelde met de andere deelnemers en deelneemsters dat het voor haar een overwinning was om het niet te lopen. Voor het eerst in haar leven had ze besloten om alles wat haar omgeving opriep nu eens niet te volgen. Ze had de keuze gemaakt om de groep niet te volgen ondanks dat ze de verwachtingsvolle energie om zich heen voelde om ook mee te doen. Toen ze dit besluit genomen had kwam er ineens een vuurvlieg om haar hoofd en die bleef maar om en boven haar hoofd heen rondjes draaien. Juist daardoor ervoer ze een ander magisch moment dan dat ze zich had voorgesteld. Ze was enorm opgelucht en straalde een blijheid uit omdat het enorm goed voelde.
Dit ging ze vaker doen. Kiezen voor haarzelf in het vertrouwen dat je je kunt overgeven aan je intuïtie en gevoel. Ze was over haar denkbeeldige drempel.
Nooit verwacht dat labyrinten ook juist deze kracht bevatten. Elke week is het weer een feest van verrassingen.
Mijn les... kiezen voor jezelf zou je eigenlijk altijd moeten doen.
Frans Captijn
Een gast was al twee dagen enorm geïnteresseerd om het lopen van het labyrint te gaan ervaren in en met een groep. Woensdagavond was het dan ook zover en ze was dan ook al vroeg over het met brandende fakkels verlichte pad de heuvel op gelopen naar de plek waar het labyrint omringd door kaarsen is. Er volgden meer gasten.
Zoals elke woensdagavond gaf ik eerst uitleg en kregen de gasten de mogelijkheid om het labyrint vrijwillig te lopen en de invloed persoonlijk te ervaren. Nadat er al enige tijd zachte harpmuziek speelde en de ogen van de gasten aan het kaarslicht waren gewend dacht ik dat juist die gast als eerste zou opstaan om die ervaring te gaan opdoen. Ze had er immers al even verlangend naar uitgekeken. Ze bleef echter zitten.
Alle gasten liepen meditatief het ene pad in en uit, met uitzondering echter van jawel juist die ene gast.
Bij de nabespreking die volgde gaf ze op het eind aan dat ze trots was op zichzelf. Ondanks het feit dat ze er zo naar uitgekeken had miste ze voor haarzelf het magische gevoel om het te lopen. Ze deelde met de andere deelnemers en deelneemsters dat het voor haar een overwinning was om het niet te lopen. Voor het eerst in haar leven had ze besloten om alles wat haar omgeving opriep nu eens niet te volgen. Ze had de keuze gemaakt om de groep niet te volgen ondanks dat ze de verwachtingsvolle energie om zich heen voelde om ook mee te doen. Toen ze dit besluit genomen had kwam er ineens een vuurvlieg om haar hoofd en die bleef maar om en boven haar hoofd heen rondjes draaien. Juist daardoor ervoer ze een ander magisch moment dan dat ze zich had voorgesteld. Ze was enorm opgelucht en straalde een blijheid uit omdat het enorm goed voelde.
Dit ging ze vaker doen. Kiezen voor haarzelf in het vertrouwen dat je je kunt overgeven aan je intuïtie en gevoel. Ze was over haar denkbeeldige drempel.
Nooit verwacht dat labyrinten ook juist deze kracht bevatten. Elke week is het weer een feest van verrassingen.
Mijn les... kiezen voor jezelf zou je eigenlijk altijd moeten doen.
Frans Captijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten