Jl. vrijdagavond zaten ook wij te trillen in ons dorpsrestaurantje. Trillen? Yep! En inderdaad van de kou.
Geloof het of niet, het was 18 graden Celcius met een best gure wind. Mijn handen raakten versteend van de kou.
Eerlijk is eerlijk, ook ik stierf het dus een beetje af.
In de kerk moest ik afgelopen zondag wel erg lachen. Een andere Farang (buitenlander) met zijn Thaise vrouw en kinderen, die ik er regelmatig zie, waren er ook. De man had, net als ik, een ijsmuts op zijn hoofd. Daarnaast een dik wintersport jack en, toen hij opstond, zag ik dat hij een super dunne korte broek aan had met flipflops aan zijn voeten. Brrrrr.... en volgens mij draagt die combinatie niet zoveel bij aan je wat warmer te voelen ;).
Afgelopen maandagmorgen was het hier 8 graden Celcius. Zonder wind en met dikke kleding aan is dat voor mij haast niet meer te doen. Phatsamon heeft er nog meer moeite mee. Haar moeder loopt als een soort van Eskimo-Zombie rond op die momenten. Dikke ijsmuts op haar hoofd en diverse lagen kleding.
Kortom ik ben hier, in de lange periode die ik hier nu woon, aardig gewend.
Vond ik het in het begin, toen ik in Chiang Mai ging wonen, nog heerlijk om met deze temperaturen in een t-shirt op de scooter te rijden... ik moet er niet meer aan denken.
We slapen op dit moment onder een dik dekbed. Airco of ventilator aan? Uitgesloten. Normaal slaap ik op bed in plaats van 'onder de wol'. De tweede helft van december en de eerste helft van januari is dat anders. Eerlijk is eerlijk, het slaapt toch wel super lekker onder een dekbed.
Overigens, overdag, meer dan perfect weer om aan het bouwen te zijn. En daar maken we op dit moment goed gebruik van bij het zetten van de tegels op onze buitengevels.
De honden liggen in de nacht 'in het pluche'. En slapen, zo werkt de natuur, opgerold (de twee poppies ook nog tegen elkaar) om zo 'warm' mogelijk te blijven. Singto, onze enige langharige hond, geniet in ieder geval nu van haar warme lange vacht.
En ook kalfjes die hier deze dagen het licht zien worden met een dikke vacht geboren. In de zomer is dat anders. Top dat de natuur er allemaal heel natuurlijk voor zorgt.
Je past je aan een ander klimaat stapje voor stapje aan. Dat kent overigens zijn grenzen. Ik ben in mijn beleving in Nederland geboren voor Azie. Tot op zekere hoogte heb ik geen moeite met de warmte. Ook kan ik nog steeds met frisheid goed leven. Boven de vijfendertig begin ik met de temperaturen meer last te krijgen.
Dat aanpassen wil overigens dus niet zeggen dat je er daardoor altijd beter tegen kunt. Gemiddeld komt de temperatuur hier overdag met uitzondering van die genoemde koude periode niet onder de dertig graden Celsius. En over een kleine drie maanden gaan we vast de zesenveertig net als vorig jaar weer halen.
Phatsamon is er aan gewend en ik tot op zekere hoogte.
Ik denk dat het mogelijk ook te maken heeft met een ander type huid waarmee je geboren bent. Gisteren was ik op de bouw voor het eerst in weken weer aan het zweten. Het was in de middag alweer eenendertig graden. Over een klein maandje loop ik vast en zeker dagelijks weer liters transpiratie op een dag leeg. Phatsamon zit dan weer letterlijk lekker in haar vel.
Voor mij is het dus momenteel overdag tijdelijk wat meer lagen kleren aan. Over een tijdje, in de hete periode, juist de meest minimale totale katoenen huid bedekking om tegen de zon beschermd te zijn en om het zweet te kunnen opnemen.
Hier langer wonen past je gevoel tot op zekere hoogte, super natuurlijk, aan.
Frans Captijn
Het was inderdaad op het journaal een paar dagen geleden dat het zo 'koud' is in Thailand. Ik moest meteen aan jullie denken, dat jullie daar gretig gebruik van zullen maken met de werkzaamheden!
BeantwoordenVerwijderenIk kan me voorstellen dat het aardig wennen moet zijn als de temperatuur onder de 20 graden is.
Wij zouden er voor tekenen, 18 graden..... heerlijk!
Blijf genieten!
BeantwoordenVerwijderen