Frans Captijn: Wereld Labyrint Dag

Afgelopen zaterdag, 4 mei, was het Wereld Labyrint Dag.

Het was een grote verrassing dat ik vanuit New Hampshire (U.S.A.) een uitnodiging kreeg om onze labyrinten open te stellen en mee te doen onder het motto:

"Walk as One at 1.00"

Mijn liefde voor labyrinten en het werken ermee is ontstaan door aanvullende opleidingen die ik op de Academie voor Leiderschap Veiligheidsregio's kreeg. Hans van den Brink (schrijver en coach van The History Store) was een van de inspirerende en vakkundige trainers en begeleiders van diverse programma's. Hij nam mij ook mee met een groep naar de kathedraal van Chartres (Frankrijk) en liet ons daar met het labyrint in de kerk kennis maken. Een ervaring die ik nooit in mijn leven meer vergeet.

Na die ervaring ging ik me verder in labyrinten en het werken ermee verdiepen en maakte ik er een aantal. Als meditatie docent en life- & talentcoach heb ik er inmiddel super veel mooie en ook dankbare momenten bij het werken met gasten aan over gehouden. Ook mijn verzameling klankschalen zette ik er vaak voor meditatie en ontspanning in.

Labyrinten kunnen onder andere fantastische persoonlijke spiegels zijn en inzicht geven in je levensweg.

En even voor de duidelijkheid, een labyrint is iets totaal anders dan een doolhof. Heel kort door de bocht. Het is een weg van loslaten, ontvangen en toelaten door via een pad naar het hart te lopen (de weg van loslaten), in het hart aangekomen te ontvangen, en op de weg terug naar buiten open te staan om dat wat er voor je klaar ligt te ontvangen.

Onze labyrinten?

Ja, als ik er even bij stil sta dan heb ik er inmiddels een aardig aantal gemaakt.

Het begon met een Kretaans labyrint dat ik op de vloer van 'Sala Mala' de kleine yoga en meditatie sala op de heuvel van The Spa Resort Chiang Mai (nadien The Pavana Chiang Mai resort) schilderde. Elke woensdagavond hadden we er meer dan fantastische sessies.

Bij het townhouse van The Residences (naast het resort) maakte ik een mini Kretaans labyrint.

Daarna ging het verder. In de tuin van The Residences maakte ik van energydrink- en bierflessen een groot Chartres labyrint. Dat was precies tussen het townhouse op The Residences en het Spa Resort/The Pavana zwembad van het hotel.

Daarna een vinyl Petite Chartres labyrint dat ik bij slecht weer voor gasten kon gebruiken in The Pavana Room van het resort.

Helaas moest het resort door mismanagement sluiten en de wereldwijde pandemie deed daar tot op heden nog een schepje bovenop.

Ook mijn leven kreeg, met en door Phatsamon, een andere wending en we begonnen in Surin te bouwen.

Sommigen verklaarden me voor gek dat ik voordat we met onze gebouwen begonnen, eerst een 'Petite Chartres' labyrint ging maken. Drie volle trucks met beton voor de vloerplaat en haast ontelbare mozaiek steentjes om de lijnen van de paden te maken.

De bovenste foto is die van dat Labyrint nu. Dochter Carlien poseerde er afgelopen januari in toen de drone van haar vriend eroverheen vloog.

Helaas kon ik dit jaar nog niet onze labyrinten open stellen. Op zich best jammer maar ik kan op onze bouwplaats nu nog geen evenement organiseren. Op zich was dat best jammer omdat het 4 mei in Nederland ook nog eens nationale dodenherdenking was.

Ik besloot om om 1 uur die middag zelf toch het labyrint te lopen en om verbinding met andere plekken en goede bedoelingen te maken.

We hopen volgend jaar (op zaterdag 3 mei 2025) maar in ieder geval op zaterdag 2 mei 2026 van de partij te zijn als het wederom Wereld Labyrint Dag is.

Hieronder wat plaatjes van onze labyrinten.