Vanmorgen super vroeg was dochter Carlien, na een fijne vakantie bij ons in Surin, weer terug in Perth (Australie). Na meer dan dertien maanden wachten, hoe achterlijk kan het niet zijn, ging vanmiddag om twee uur (Nederlandse tijd 07.00 uur) dan eindelijk haar grote wens in vervulling.
Van jongs af aan heeft ze al iets met auto's. Boven haar tienerbed hing aan het plafond al een embleem van een BMW en, haar kendende..., die gaat er zeker ook komen.
Na haar opleiding in Maastricht en China in de Chinese taal en communicatie, bleek dat er voor haar toch nog veel meer en anders in petto lag. Ze ging naar Australie en werkt er nu met racepaarden, volgde een opleiding in de techniek en veiligheid, en verdiept zich inmiddels verder in management van administratie, het besturen van zware voertuigen, en in de hotelbranch.
Bij elkaar levert het een pittig gevarieerde gecombineerde baan op van werken op de farm, op het paarden race-circuit, in de mijnen, op kantoor in verzekeringen, en mogelijk in de nabije toekomst ook voor een hotel.
Ze heeft het meer dan super getroffen met haar baas die haar steeds verder uitdaagt om andere dingen te doen en daar de vereiste papieren voor te halen. Voor mij een soort veilig gevoel want hij is een soort tweede vader voor haar. Ik ken hem. Een fijn en goeie vent.
En ja, zo'n 'vreemde' baan is hard werken en goed 'je best doen' maar het levert ook aardig wat op. En daar weet dochter Carlien goed mee om te gaan.
Sparen zit een beetje in het bloed en aan schulden heeft ze, net als zoon Rik, een kindje dood. Er wordt niets aangeschaft of het moet gewoon betaald kunnen worden en anders is het wachten of dan maar niet kopen. Daar ga je immers niet dood aan.
Anders dan voor een hypotheek voor een huis ga je toch geen geld voor dingen lenen of zaken financieren? Je gaat je toch niet in de schulden steken om, zoals zo bekend van de 'sociale' media, mee doen met de ogenschijnlijk 'gelukkige' massa.
In mijn ogen ben je een beetje gek in je hoofd als je er bewust voor kiest om een of andere bank of lening-slaaf maand in maand uit en vaak jaren lang nog eens extra met je zuur verdiende geld te bevredigen. Dat doen er al meer dan genoeg.
Fijn dat zowel dochter- als zoonlief dat 'gen' hebben meegekregen.
Carlien had voor haar grote kado van vandaag ongeveer vijf jaar nodig om de Australische dollars bij elkaar te sparen. Ze wilde haar kado al een jaartje eerder krijgen maar helaas. De kleur en ook de opties en het open dak die zij graag wilde, was in Australie door de fabriek niet op korte termijn leverbaar.
Na de bestelling, en een heleboel gedoe, duurde de levering dan ook ruim 13 maanden. Tot vanmiddag dus. En wachten duurt lang en wordt uiteindelijk natuurlijk toch beloond. Een super blije dochter met...
Tadaaaaaa.....Haar spiksplinternieuwe blauwe Kia Sportage!
Lachwekkend! Ze kreeg veel felicitaties met haar (13 maanden?) 'zwangerschap'. Zelfs ik ontving een felicitatie van een kennis dat ik opa werd. Nou, dat zit er dus niet in en ik zit er ook niet op te wachten. Ik heb twee 'kleinzonen' die me lief zijn. Lucifer, de zwarte kater van Carlien, en Pippin, de rode kater bij Rik in Eygelshoven.
Carlien begon ik Perth met een hele goedkope kleine auto. Die werd een leuk aanvullend oefenobject tijdens haar opleidingen daar in de autotechniek en hydrauliek. Er viel aan dat wagentje uiteindelijk niets meer te repareren. Het was gewoon einde oefening.
Voor de aller, allergrootste wens, die BMW, had ze nog niet het geld bij elkaar en langer wachten was geen optie door gebrek aan vervoer. Regelmatig kon ze de auto van haar vriend gebruiken als hij, twee uur vliegen 'fly-out' in de continue dienst bij de mijnen, aan het werk was. Ook de auto van haar baas hielp een beetje mee om het vervoersprobleem te beperken. Het was allemaal wat plannen en behelpen. Daaraan is nu een einde doordat haar droomdoel vandaag is bereikt.
Deze Kia Sportage heeft zeven jaar fabrieksgarantie. Tijd genoeg dus om even wat jaartjes verder te sparen en wie weet komt dan die (blauwe lievelingskleur) BMW in beeld. Toekomst misschien en daarom NU genieten van dit hoogtepunt dit jaar. Goed bezig!
Hij komt als eerste in haar nieuwe auto. Mijn oudste broer Fons, had haar auto vast en zeker als pastor graag een autozegening gegeven. Misschien doet hij dat met de eerste regen in Perth binnenkort wel uit de hemel. Dat zal nog even wachten zijn want de temperatuur is er momenteel tussen de 40 en 46 graden C (het is er nu herfst).
En ja, veel van veiligheid heb je zelf in handen maar je bent meestal nooit alleen op de weg. En, in mijn geloof en vertrouwen, helpt dit net een klein tandje meer. We willen Carlien en Rik nog heel graag en heel lang en gezond hier in Thailand en bij hen thuis zien.
Gefeliciteerd Carlien en heel veel fijne en veilige kilometers in deze meer dan prachtige blauwe car. Net als op Rik, Super trots op je!
Pa, Phatsamon en de doggy clan.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten